به گزارش همشهری‌آنلاین در این اثر، «حمید قنبری» سازهای کوبه‌ای، «حامد افشاری» قیچک باس، «سیاوش کامکار»سنتور ، «احسان امامی» تار و عود، «ترگل خلیقی» رباب، «علی داوری» نی و «احسان ذبیحی‌فر» کمانچه و آلتو نواخته‌اند. همچنین «ارسلان کامکار» نیز با عود به‌عنوان نوازنده مهمان این گروه را همراهی کرده است.
همخوانان این اثر، سولماز بدری، آرزو ابویی، سوگل بدری و حامی حقیقی بوده‌اند و ترنم کودکانه کیان وطن‌دوست و مینو معظمی نیز در این آلبوم شنیده می‌شود.
« احسان ذبیحی‌فر» که پیش از این تجربه‌هایی در آهنگسازی در فضای موسیقی کهن ایرانی را در کارنامه کاری خود دارد درباره این اثر می‌گوید:«آن روزها مجموعه‌ای است از قطعاتی مستقل برای گروه سازهای ایرانی که با وجود اشتراکات مختلفشان، الزامی در پیوستکی و ارتباط بین آنها نبوده است و شباهت مایه‌ها و فضای کلی قطعه‌ها در به کارگیری چند صدایی‌ها و تکنیک‌های آهنگسازی شاید از مهم‌ترین عوامل چیدمانِ آنها در یک مجموعه باشد. این مجموعه حاصل دوره‌ای از ذوق‌آزمایی‌هایم در آهنگسازی است که تمایل داشتم با نگاهی دقیق‌تر به سازآرایی موسیقی ایرانی، تا حد امکان بتوانم چند صدایی‌ها، تعدد لایه‌های ملودی و تمهیدات مختلف آهنگسازی را به کار گیرم. این تمایل البته با دغدغه‌ی دیگر آن روزهایم گره خورده بود و آن امکان میزان جذب توامان مخاطب عام و خاص بود؛ تجربه سبکی که در آن پیچیدگی و درهم تنیدگی خطوط سازی و آوازی، از زیبایی ملودی‌های ساده و روان نکاهد و بر غنای شنودشان نیز بیفزاید.»
ذبیحی فر که پیش از این در آلبوم شوق نامه تجربه‌هایی انجام داده و نیز چند اثر او در آلبوم سرخانه اجرا شده بود و اخیرا نیز گروه کوارتت سازهای زهی ایرانی را شکل داد درباره پیشینه کارهای آلبوم آن روزها گفت: « این مجموعه در سال 1386 توسط گروه مهتاب در تالار فرهنگسرای نیاوران اجرا شده و بنابراین موسیقی به صورتی تنظیم شده که به طور طبیعی و بدون نیاز به استفاده از فرایندهای خاص در استودیو با گروه سازهای ایرانی قابل اجرا باشد.
طراحی بخش کوبه‌ای نیز در اکثر قطعات این مجموعه بر اساس اجرای هم‌يمان چیدمانی از تمبک، دایره و دهل توسط یک نوازنده است (دهل در هم‌زمانی اجرا با آن دو ساز دیگر به وسیله‌ی پدال نواخته می‌شود) به جز قطعه‌ی آذر (ساخته‌ی حمید قنبری) که برای گروهی مشتکل از چهار نوازنده‌ی ساز کوبه‌ای ساخته شده است.»
نظر شما