او پیش از بازیگری، به‌عنوان منشی صحنه در سینما فعالیت داشت اما الان چند سالی است که در اکثر کارهای مهران مدیری به ایفای نقش می‌پردازد.
او با شیطنت‌های خاصی که دارد، یکی از محبوب‌ترین چهره‌های سریال چارخونه است. به همین بهانه با او گفت‌وگویی انجام داده‌ایم.
- به نظر می‌رسد به سـریـال‌های نـودشبی خیلی علاقه دارید چون بیشتر در این نوع کارها بازی کرده‌اید.
بی‌علاقه نیستم. بازی در سریالی که بتواند ظرف مدت 3-2 ماه مخاطب عام داشته باشد، به طوری که همه با آن ارتباط برقرار کنند و بازیگرها هم خودشان را با مردم تطبیق دهند، خیلی شیرین است؛ مخصوصا اگر طنز باشد. این روزها مردم کارهای کمدی و مفرح را بیشتر می‌پسندند.
- نقش پرستو در سری جدید «چارخونه» چقدر تغییر می‌کند؟
تغییر که... خب، راستش به قصه‌هایی که می‌نویسند، برمی‌گردد. هرچند سری جدید، ادامه همان کار قبلی است و قرار نیست تغییر چندانی داشته باشیم؛ بنابراین نقش من هم خیلی تغییر نمی‌کند.
- به نظرتان طنز «چارخونه» خنده‌دار است؟!
خوشبختانه تابه‌حال اکثر نظرها مثبت بوده، مردم سریال را دوست دارند و از اینکه ادامه پیدا کرده، خوشحال هستند. می‌توانم بگویم 70 درصد مردم «چارخونه» را دوست دارند. البته ما عادت داریم رودرروی هم حرف‌های خوب بزنیم اما به نظرم «چارخونه» یک کار خانوادگی – اجتماعی شاد است؛ یک سریال شبانه قابل قبول.
- ایده «این اعصاب منه» یا همان لرزش دست‌ها از خودتان بود؟ می‌خواهم بدانم در کار شما چقدر بداهه وجود دارد؟
من خودم شخصا خیلی بداهه بازی می‌کنم؛ لرزش دست‌ها، ترساندن اطرافیان و... معمولا چاشنی‌هایی که به صورت ذاتی دارم، به نقشم اضافه می‌کنم؛ قاعدتا این کار به باورپذیربودن نقش کمک می‌کند. به‌هرحال نصف کار ما در لحظه اتفاق می‌افتد.
- چقدر اهل مطالعه هستید؟
کتاب‌خواندن تنها تفریح من و تنها کاری است که به من آرامش می‌دهد. معمولا چند کتاب را با هم دست می‌گیرم. به تازگی «مترجم دردها» نوشته جومپا لاهیری را تمام کرده‌ام؛ نویسنده مورد علاقه‌ام است. «بادبادک‌باز» خالد حسینی را هم دوباره خواندم؛ 3-2 سال پیش این کتاب را خوانده بودم اما چون می‌خواستم اثر جدیدش – هزاران خورشید درخشان– را شروع کنم، گفتم بد نیست دوباره سری به کتاب قبلی‌اش بزنم.
