این که اندازهگیری سطح سرب آزادشده از فلان اسباببازی میتواند باعث مسمومیت بچهها شود و یا این که میزان شیوع مسمومیت با این فلز سنگین بررسی شده و بیشتر از آن چیزی است که فکر میکردیم.
اما این بار یک خبر تازه در مورد سرب و مسمومیت با آن باعث بالا گرفتن نگرانیهای کارشناسان بهداشتی شده است و آن این که حتی حد مجازی که قبلا برای سرب تعیین شده بود نیز میتواند زیانهایی برای کودکان به همراه داشته باشد.
پیش از این، منابع رسمی بهداشتی اعلام کرده بودند میزان سرب از 10 میکروگرم در دسیلیتر به بالا، میتواند مسمومیت تلقی شود و باید کودک با این میزان سرب، برای اقدامات تشخیصی و درمانی احتمالی، بررسی شود.
به گزارش آسوشیتدپرس، یکی از کارشناسان مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا، به تازگی اعلام کرده ممکن است آثار و عوارض ناشی از سرب، حتی در مقادیر کمتر از این هم بروز کند.
به عنوان مثال، کودکانی با 8 میکروگرم در دسیلیتر سرب هم ممکن است دچار درجاتی از افت ضریب هوشی و مشکلات تحصیلی شوند. این هشدارها، که از سوی کمیته مسمومیت کودکان با سرب در این مرکز اعلام شده، در شماره نوامبر نشریه علمی «پدیاتریکس» چاپ شده است.
سرب میتواند عوارض گوناگونی در دستگاههای مختلف بدن داشته باشد که مهمترین آنها در دستگاه عصبی کودکان اتفاق میافتد.
در مقادیر بالای مسمومیت، سرب اغلب به صورت فلج تظاهر میکند. ضعیف شدن حافظه، سرگیجه، کاهش قدرت بینایی، افسردگی و تحریکپذیری هم در اثر آنسفالوپاتی ناشی از مسمومیت با آن دیده میشود.
اختلالات ایجادشده توسط سرب، در نظم ضربان قلب و انقباض عضلات اخلال ایجاد میکند و همچنین سلامت استخوانها و زمان انعقاد خون و فعالیت کلیه ها را به خطر میاندازد.
البته نکته نگرانکننده دیگر این است که در مقادیر پایینتر از 10 میکروگرم و بالاتر از 20 میکروگرم در دسیلیتر خون کودکان، ممکن است هیچ علامتی ظاهر نشود و کمخونی، افت ضریب هوشی و نارسایی کلیوی، به صورت خزنده و پنهان اتفاق بیفتد، بدون این که کسی از آن خبر داشته باشد.
با این حال، متاسفانه هیچ راه قطعی برای درمان مسمومیت با آن و برگشت علائم ایجادشده، به خصوص در فرم مزمن آن وجود ندارد. بهترین راه، پیشگیری از مواجهه کلی با آن و همچنین جلوگیری از مواجهه بیشتر در افرادی است که میزان غلظت سرب در خونشان به این حد خطرناک رسیده است.
راهی برای پیشگیری هست؟
سرب در همه عناصر محیط پیرامون ما نفوذ کرده است؛ آبی که مینوشیم، غذایی که میخوریم، گرد و غباری که تنفس میکنیم. همه اینها میتوانند مقادیری از سرب را به بدن ما وارد کنند.
اما مواجهه ما با آن به طور طبیعی، چندان زیاد نیست. اتفاقا میتوان با راههای سادهای میزان ورود و جذب آن را در بدن کودکان به حداقل رساند.
شستن مرتب دست و صورت بچهها، آموزش آنها در این باره که خاک و وسایل غبارآلود را به دهان نبرند، از جمله راههای موثر در این باره است.
یک راه دیگر برای کم کردن مقدار سرب واردشده به بدن این است که صبحها برای استفاده از آب ، مدت ۳۰ ثانیه آب را باز بگذارید تا آب راکد از لوله خارج شود.
برای نوشیدن یا آشپزی از آب سرد استفاده کنید. آب گرم با درصد بیشتری احتمال حمل سرب را با خود دارد.
ذاهای حاوی کلسیم، آهن، فسفر و روی می تواند جذب سرب را در بدن کودکان کاهش دهد؛ بنابراین میتوان مصرف روزانه ۲ تا ۳ لیوان شیر و نیز مخلوط عسل و ارده و گردو را، برای پیشگیری از مسمومیت با این فلز خطرناک، به کودکان و والدین آنها پیشنهاد داد.