شاخص عملکرد لجستیک که برای اولین بار توسط بانک جهانی اعلام شده است، میزان ظرفیت یک کشور برای اتصال به بازارهای جهانی از طریق حمل‌ونقل کالا را نشان می‌دهد.
این شاخص برای کشورهای در حال توسعه به منظور بهبود توان رقابتی، استفاده از مزایای جهانی‌سازی، و مبارزه با فقر دارای اهمیت است.
شاخص لجستیک تجاری ارقامی از صفر تا 5 را دربرمی‌گیرد که هر چه بیشتر باشد دلالت بر سهولت بیشتر در این زمینه دارد. این شاخص بر پایه 3 شاخص مهم دیگردر زمینه تجارت یعنی مقررات گمرکی، زیرساخت‌های تجاری و ساختارهای حمل‌ونقل بین‌المللی تعیین می‌شود.
ایران از نظر مقررات گمرکی مطلوب برای تجارت نیز نمره 5/2 و رتبه 63 در جهان را به دست آورده است، از نظر زیرساخت های تجاری نیز 44/2 و رتبه این کشور در این زمینه 66 اعلام شده است. نمره ایران در زمینه ساختارهای حمل و نقل بین المللی نیز 59/2 و رتبه ایران در این خصوص 78 تعیین شده است.
بر اساس این گزارش، برخی از مؤلفه هایی که در تعیین این شاخص ها مورد استفاده قرار گرفته‌اند عبارتند از: میزان بازرسی کالاها در گمرک (این رقم در مورد ایران 87 درصد کل محموله‌ها اعلام شده است)،مدت زمان لازم برای ترخیص کالاها (در مورد ایران یک روز)، مدت زمان صادرات (در مورد ایران 4 روز)، مدت زمان لازم برای واردات کالا (در مورد ایران 5/3 روز)، هزینه صادرات یک کانتینر 400 فوتی کالا (در مورد ایران500 دلار) و هزینه واردات یک کانتینر 400 فوتی کالا (در مورد ایران 707 دلار).
در گزارش بانک جهانی 10کشور نخست دنیا در شاخص عملکرد لجستیک عبارتند از: سنگاپور، هلند، آلمان، سوئد، استرالیا، ژاپن، سوئیس، هنگ کنگ، انگلیس و کانادا.
در میان کشورهای خاورمیانه‌ای نیز بحرین با قرار گرفتن در رتبه 37 بالاترین آمادگی پشتیبانی برای ورود به بازارهای جهانی را دارد. کویت، قطر، عمان و اردن نیز در این رده‌بندی بالاتر از ایران قرار گرفته‌اند.
