اين اظهارات محمدرضا نعمتزاده، بيش از هر چيز نشاندهنده رويكردي است كه طي چند دهه اخير بر دستگاههاي اجرايي كشور حاكم بوده و همين رويكرد به بروز بحرانهاي محيطزيست در كشور دامن زده است.
واقعيت اين است كه كانونهاي گردوغبار داخلي كه بلاي جان مردم خوزستان شده و درساير استانها ازجمله قم، قزوين، اصفهان، فارس و كرمان نيز رفتهرفته به معضلي لاينحل تبديل ميشود، از زماني شكل گرفت كه مديريت منابع آب كشور بيتوجه به هشدارهاي مشفقانه كارشناسان و صاحبنظران حوزه آب، محيطزيست و منابع طبيعي، تنها راه چاره تأمين آب را احداث سدهاي پرهزينه دانستند و با راهاندازي نهضت سدسازي، در هر نقطهاي كه توانستند سد احداث كردند، نتيجه آنكه رودخانهها، تالابها و درياچهها يكي پس از ديگري خشك و تبديل به كانونهاي بزرگ گردوغبار شد.
نكته ظريفي كه وجود دارد اين است كه تفاوتي ميان نگاه وزير نيرو و وزير صنعت، معدن و تجارت وجود ندارد. از نگاه نعمتزاده، محيطزيست همان اندازه در عمليات اكتشاف و استخراج معدن اهميت دارد كه حقابه تالابها از نگاه وزير نيرو.
اين نگاه غالب مسئولان ارشد اجرايي كشور است؛ همچنانكه بيژن زنگنه، وزير نفت هم هشتم شهريورماه امسال در واكنش به اعتراض مديركل محيطزيست استان خوزستان مبني بر خشككردن تالاب هورالعظيم براي انجام عمليات نفتي، در جمع مسئولان استان خوزستان به صراحت اعلام كرد: «كاهش آب تالاب هورالعظيم به نفت ارتباطي ندارد و اين تالاب را من نبايد احيا كنم. شما برويد و يقه كسي را بگيريد كه اين تالاب را خشك كرده است».
اين درحالي است كه وزارت نفت كه در بيش از 7هزار هكتار از اراضي تالابي هورالعظيم مشغول فعاليتهاي نفتي است، تابستان گذشته 20دهانه ورودي آب به هورالعظيم را به بهانه جلوگيري از اخلال در عمليات نفتي مسدود كرد و باعث شكلگيري يكي از كانونهاي بزرگ گردوغبار در خوزستان شد. بخش جالب ماجرا اينجاست كه همين وزير 2بار جايزه ملي محيطزيست را از دست رئيس سازمان حفاظت محيطزيست دريافت كرده است.
نكته آخر اينكه محيطزيست كشور بيش از هر چيز نيازمند تغيير نگاه مسئولان اجرايي كشور است. اين تغيير اما همان اندازه دور ازانتظار بهنظر ميرسد كه پاكشدن هواي خوزستان از گردوغبار.
نظر شما