يكي از مواردي كه همواره محل ايراد بوده و در صدور آراي اعاده به خدمت مشكلاتي به وجود مي‌آورد، اعاده به خدمت ايثارگراني است كه با سنوات ارفاقي قبل از 30سال سنوات عادي بازنشسته شده‌اند. در قوانين حمايتي آزادگان و جانبازان سنوات ارفاقي پيش‌بيني شده‌اند و عده‌اي از آنان با استفاده از اين سنوات بازنشسته شده‌اند. معاونت حقوقي رئيس جمهور در پاسخ دستگاه‌ها در خصوص بازگشت به خدمت اين افراد آورده است: از آنجا كه به موجب ماده4 قانون تسهيلات استخدامي و اجتماعي جانبازان انقلاب اسلامي مصوب 1374 دستگاه‌هاي مشمول قانون مذكور مكلفند فقط براي يك‌بار نسبت به اعاده به خدمت جانبازاني كه تا تصويب اين قانون در خدمت دستگاه بوده‌اند اقدام كنند، لذا كاركنان آزاده و جانباز چنانچه قبلا از اين امتياز استفاده نكرده‌اند، مي‌توانند با استناد به اين ماده درخواست اعاده به خدمت كنند كه با توجه به سوابق، لازم است صرفا مستند احكام كارگزيني آنان اصلاح و به ماده4 قانون تسهيلات جانبازان اشاره شود.
مضافاً آزادگان به استناد بند ك ماده44 قانون برنامه پنجم كه بيان مي‌دارد: «آزادگاني كه به دليل استفاده از دوبرابرشدن سابقه اسارت زودتر از خدمت 30سال بازنشسته شده‌اند مي‌توانند با بازگشت به خدمت، 30 سال خدمت خود را تكميل نموده و سپس با لحاظ سوابق اسارت به بازنشستگي نائل آيند»، از مصوبه قانوني مستقلي نيز برخوردارند. از نكات قابل تأمل در پاسخ معاونت حقوقي رئيس جمهور به وزارت امور خارجه استعلام از اعاده به خدمت كاركناني است كه با بيش از 30 سال سنوات خدمت واقعي بازنشسته شده‌اند.
اين معاونت در پاسخ آورده است: نظر به اينكه ماده60 قانون جامع مؤخر بر قانون برنامه پنجم توسعه مقرر داشته است: «دستگاه‌هاي مشمول ماده2 اين قانون مكلفند حسب درخواست جانبازان و آزادگاني كه قبل از تصويب قانون در خدمت دستگاه بوده و قطع همكاري نموده‌اند فقط يك بار نسبت به اعاده آنان اقدام نمايند».
در ماده مذكور اعاده به خدمت علي‌الاطلاق مورد حكم قرار گرفته است و مقيد به انجام خدمت كمتر از 30 سال نشده است. بنابراين جانبازان و آزادگاني كه به سن بازنشستگي اجباري نرسيده‌اند مي‌توانند براي يك بار درخواست اعاده به خدمت كنند. دستگاه‌هايي كه مكلف به پذيرش درخواست آنان هستند عنايت دارند به‌كارگيري شامل اعاده به خدمت نمي‌شود و اعاده به خدمت نياز به حكم صريح قانوني دارد.
از طرفي در قوانين و مقررات نيز حكمي كه اعاده به خدمت جانبازان را مقيد به عدم انجام خدمت واقعي كرده باشد وجود ندارد. لازم به توضيح است همان طور كه در نظريه شماره 18740 مورخ 25/4/92 اين معاونت مستدلا بيان شده است حالت اشتغال با حالت بازنشستگي متفاوت بوده و بازنشستگي اشتغال محسوب نمي‌شود و از طرفي ماده48 قانون مديريت خدمات كشوري و جزء اول آن بر منتزع گرديدن(جدا شدن) كارمندان رسمي از خدمت با قرارگرفتن در حالت بازنشستگي تصريح دارد.
برابر قانون اصلاح ماده 95 قانون مديريت خدمات كشوري جانبازان، آزادگان و فرزندان شهدا بخشي از ايثارگراني هستند كه از موضوع ممنوعيت به‌كارگيري بازنشستگان مستثنا هستند. سؤالي كه مطرح است اين است كه آيا آن گروه از ايثارگراني كه در قوانين براي يك‌بار اعاده به خدمت آنان تأكيد شده است در صورتي كه در دوران بازنشستگي در دستگاهي مشغول خدمت شوند و سپس از خدمت در آن دستگاه منفك شوند مي‌توانند از ماده4 قانون تسهيلات جانبازان و ماده60 قانون جامع استفاده كنند؟
معاون حقوقي رئيس جمهور چنين پاسخ مي‌دهد: عنايت دارند كه در ماده60 قانون جامع كه مؤخر بر قانون برنامه پنجم است؛ دستگاه‌هاي مشمول ماده2 مكلفند حسب درخواست جانبازان و آزادگاني كه قبل از تصويب اين قانون در خدمت دستگاه بوده و قطع همكاري كرده‌اند، براي يك بار اقدام كنند. در ماده مورد اشاره اعاده به خدمت علي‌الاطلاق مورد حكم قرار گرفته است و مقيد به اعاده به خدمت جانبازان بازخريدي يا مستعفي نشده است. از طرفي در ماده124 قانون استخدام كشوري حال اشتغال و حال بازنشستگي متفاوت بوده و اين دو حالت با هم قابل جمع نيست و مستخدم بازنشسته را نمي‌توان شاغل محسوب كرد. چنانچه ماده91 قانون استخدام كشوري و ماده7 آيين‌نامه ماده102 قانون اخيرالذكر نيز بر اين امر دلالت دارد. بنا به مراتب مذكور دستگاه‌ها مكلف به اعاده به خدمت جانبازان اعم از بازنشسته، بازخريد و مستعفي بنا به درخواست آنان و براي يك‌بار است.
نظر شما