رفتن ناباورانه علي معلم و حالا هم درگذشت دريغ‌آلود خسرو شجاع‌زاده، پاياني تلخ براي سال95 را رقم زد. علي معلم به عنوان كارشناس، منتقد، تهيه‌كننده سينما و سردبير نشريه دنياي تصوير، چهره‌اي شناخته‌شده بود. آنچه درمورد علي عزيز هميشه برايم جالب توجه بود، روحيه مستقل و حريت و آزادگي‌اش بود. علي معلم قلب رئوف و مهرباني داشت و دفتر مجله‌اش هميشه پناهگاه امني براي بچه‌هاي سينما بود. او حامي صادق سينماي ايران بود و با صراحت لهجه‌اش هميشه در بزنگاه‌ها حضور داشت.
جشن حافظ كه هر سال با دشواري برگزارش مي‌كرد به عنوان تنها جشن سينمايي مستقل محفلي براي گردهم‌آمدن بچه‌هاي سينما بود. علي معلم انساني وارسته و مستقل بود و به همين دليل هم نقدش اصولي بود و هم مهرش به دل مي‌نشست. رفتنش را نمي‌توانم باور كنم. همين چند روز پيش با هم براي يك همكاري صحبت كرده بوديم و قرار بود سال آينده با هم كار كنيم كه اين اتفاق تلخ پيش آمد.
خسرو شجاع‌زاده را شايد جوان‌هاي امروز كمتر به خاطر بياورند؛ بازيگر قدرتمند تئاتر، تلويزيون و سينماي ايران، مدتي بود از فعاليت هنري فاصله گرفته بود. با اينكه خيلي دوست داشت كار كند ولي اين سال‌ها هميشه در حاشيه بود. بازيگري كه در دهه50 با بهرام بيضايي كار كرده و در دهه60 در فيلم ماندگار «آن سوي آتش» ساخته كيانوش عياري درخشيده بود. ميان مردم بيشتر با سريال «پدرسالار» شناخته مي‌شد. خسرو با تمام توانايي‌هايش بيكار مانده بود.
دوستان و همكاران، كمتر به يادش مي‌افتادند كه اين رسم تلخ حرفه ماست. وقتي كسي به هر دليل در حاشيه مي‌ماند به فراموشي سپرده مي‌شود و حتي دوستانش هم يادش نمي‌كنند. آخرين بار خسرو را 3ماه پيش در تئاتر شهر ديدم. با هم گپ زديم و ديدم چقدر دوست دارد كار هنري كند. حيف از خسرو با آن همه توانايي كه سال‌ها در كنج خانه ماند و غريبانه از دنيا رفت. خسرو كه رفت، فكر ديگر هنرمنداني باشيم كه اين روزها كمتر به يادشان هستيم.
سال95، سال تلخي براي سينما بود؛ سالي كه در آن سينماگر بزرگي چون عباس كيارستمي را از دست داديم. جعفر والي، پيشكسوت عرصه تئاتر و سينما از بينمان رفت و حسن جوهرچي عزيز پرپر شد. حالا هم كه در روزهاي آخر اسفند، در سوگ علي معلم و خسرو شجاع‌زاده نشسته‌ايم. چه پايان تلخي داشت اين سال كهنه. اميدوارم سال96 براي همه مردم ايران سال سرشار از موفقيت و كاميابي باشد. در آستانه سال نو و آمدن بهار، بهترين‌ها را براي مردم آرزومندم. با اين اميد كه در سال96 هنرمندان با يكديگر در محافل هنري ديدار تازه كنند، نه در مراسم ختم همكاران.
- بازيگر سينما، تئاتر و تلويزيون
نظر شما