براساس گزارش گیزمگ، آسمان شب با چهرههايي آشنا تزئين شدهاست كه به لطف درخششان ميتوان آنها را به راحتي شناسايي كرد، صرف نظر از ماه كه شناسايي آن نيازي به دقت زياد ندارد، با نگاهي دقيقتر ميتوان سيارههاي زهره، مريخ،ستاره سيريوس و حتي ايستگاه فضايي بينالمللي را شناسايي كرد، اما روسها قصد دارند جسمي به آسمان بفرستند كه قرار است از همه اين اجرام درخشانتر باشد،البته به جز ماه.
اين سامانه جديد كه ماياك نام دارد، يك ماهواره كيوبست مجهز به بازتابندههاي خورشيدي است كه قرار است در اواسط ماه جولاي به فضا پرتاب شود.
اخترشناسان معمولا درخشش اجرام کیهانی را با استفاده از مقیاسی موسوم به قدر ظاهری (apparent magnitude) اندازه میگیرند و هرچه این مقیاس کمتر باشد، درخشش جرم کیهانی بیشتر است. خورشید به عنوان درخشانترين جرم آسمان، دارای قدر ظاهری منفي 27 است در حالی که قدر ظاهری ماه کامل بین منفي 13 و منفي 12 است. ایستگاه فضایی بینالمللی هم با داشتن قدر ظاهری منفي 6 معمولا شفافترین جرم مصنوعی آسمان شب است و قدر ظاهری سیاره زهره نيز حدود منفي پنج است.
زماني كه ماهواره مایاک توسط روسها به فضا پرتاب شود، این سامانه با قدر ظاهری منفي 10 خواهد درخشید و پس از ماه به درخشانترین جرم مصنوعی در آسمان شب تبديل خواهد شد از اين رو است كه نام مایاک به معني فانوس دريايي براي آن انتخاب شدهاست.
ماياك توسط دانشجویان دانشگاه پلیتکنیک مسکو طراحی و ساخته شده و در داخل ماهواره کیوبست 3U استاندارد قرار خواهد گرفت. ابعاد این سامانه 340.5 در 100 در 100 میلیمتر است و حدود 3.6 کیلوگرم وزن دارد.
این بسته کوچک مجهز به یک منبع انرژی، سیستم کنترل و مهمتر از همه مجموعهای از بازتاباندههای خورشیدی است كه پس از رسيدن به مدار زمين گشوده خواهند شد و ويژگي درخشش فوقالعاده را در اين فضاپيما ايجاد خواهند كرد.
یکی از اهداف طراحی این ماهواره اثبات قابل دسترس بودن فضا برای تیمهای علمی کوچک است. قرار است از اين ماهواره و درخشش بالاي آن براي مطالعه درمورد چگونگي محاسبه دقيق قدر ظاهري فضاپيماهاي كوچك استفاده شود و در پايان ماموريت،يك ابزار ترمز آيروديناميك آغاز به كار كرده و سيستمي جديد را براي متوقفسازي مدار ماهوارهها و دور انداختن آنها مورد آزمايش قرار خواهد داد.
نظر شما