نهادی که با تعبیر امام راحل تشکیل آن یقینا از برکات و الطاف جلیه خداوند تعالی بود و شجره طیبه و درخت تناور و پرثمری است که شکوفههای آن بوی بهار وصل و طراوت یقین و حدیث عشق میدهد.
بسیج مدرسه عشق و مکتب شاهدان و شهیدان گمنامی است که پیروانش بر گلدستههای رفیع آن، اذان رشادت و شهادت سر دادهاند. بسیج میقات پا برهنگان و معراج اندیشه پاک اسلامی است که تربیت یافتگان آن نام و نشان در گمنامی و بینشانی گرفتهاند.
بسیج لشکر مخلص خداست که دفتر تشکیل آن را همه مجاهدان، از اولین تا آخرین امضا نمودهاند.
این واژهها و تعبیرهای بینظیر و ملکوتی، اوصافی است که مراد و مرشد بسیجیان، امام خمینی(رض) در آخرین پیام خود به مناسبت هفته بسیج (2/9/1367) صادر فرمودهاند، امامی که دوست و دشمن صداقت او در گفتار و دوریاش از مداهنه و مبالغه را تصدیق کرده و میکنند و این همه نشان از آن دارد که هیچ نهادی والاتر و عزیزتر از بسیج در نگاه آن پیر روشنضمیر نبوده است.
حق هم همین است، بویژه آنگاه که دشوارترین شبها و روزهای پرخطر 8سال دفاع مقدس را به یاد آوریم و نقش بسیج و بسیجیها را در خلق حماسیترین صحنههای تاریخ ایران و جهان مرور کنیم.
در آن صورت است که ما نیز همگام با رهبر سفر کرده این امت میپرسیم: حقیقتا اگر بخواهیم مصداق کاملی از ایثار و خلوص و فداکاری و عشق به ذات مقدس حق و اسلام را ارائه دهیم، چه کسی سزاوارتر از بسیج و بسیجیان خواهد بود؟
نوجوانان، جوانان و پیران جوانمردی که داوطلبانه و بیهیچ ادعا روزهای سخت جنگ را مردانه پشت سر نهادند و بدون درخواست پاداش و سپاس، فقط برای ادای تکلیف، در برابر بیرحمترین دشمنان این آیین و سرزمین سینه سپر کردند و البته فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر.
هفته بسیج فرصت خوبی برای بازخوانی آن روزها و روزهای پس از آن است، روزهایی که بسیجیان بازمانده که نه، بازگشته از معراج، نه تنها قدر ندیدند و بر صدر ننشستند، که گاه طعنه هم شنیدند و به حاشیه نیز رانده شدند.
اما این فرزند و جانشین فرزانه امام بود که بسیجی را همیشه حاضر در میدان میخواست و میخواهد. بسیجی گرچه مرد میدانهای خطر و فداکاری است، اما فقط برای آن روزها نیست.
هر روز و هر هفته از آن بسیج است و راه نجات نیز حضور جانانه آنان در میدان. باور باید کرد که تنها راه نجات کشور بازگشت به فرهنگ بسیج و حاکمیت تفکر بسیجی بر همه عرصههاست، چرا که اگر بر کشوری نوای دلنشین تفکر بسیجی طنینانداز شد، چشم طمع دشمنان و جهانخواران از آن دور خواهد شد و الا هر لحظه باید منتظر حادثه ماند.
تکریم بسیج، احترام به مردانگی و مروت است، پاسداشت جوانمردی و تضمین آینده است. بسیجیان نیازی به احترام و تجلیل ما ندارند، ما هستیم که به آنان و به حضور فعالشان برای همیشه نیازمندیم.
جنگ آزمون خوبی برای جداشدن صف مدعیان و مردان حقیقت بود. شعار امروز اگر پشتوانه و سابقهای در دیروز نداشته است، بسان همه شعارها است و نیازمند امتحان در روز مبادا.
خدا را سپاس که رویشهای بسیج همچنان پرثمر و برکتخیز است، اما مباد که نامآوران روزهای سخت از یاد بروند و در گرد و خاک بازیهای روزگار دیده نشوند، چه رسد به آنکه خدای ناکرده کملطفی و جفا ببینند.
امام در پایان همان پیام فرمود: من دست یکایک شما پیشگامان رهایی را میبوسم و میدانم که اگر مسئولین نظام اسلامی از شما غافل شوند به آتش دوزخ الهی خواهند سوخت.
سلام و صلوات خدا بر شهیدان بسیج و درود و برکات او بر زنان و مردانی که سنگر آنان را همچنان پاس داشتهاند. این روزها بر همه آنان و بر رهبر بسیجیان جهان مبارک باد. یالیتنی کنت معهم فافوز فوزا عظیما.