لبنان که در خاورمیانه واقع شده‌است از شمال و شرق با سوریه همسایه است و از جنوب با فلسطین اشغالی. ۵۹.۷ درصد مردم آن مسلمان (اعم از شیعه، سنی و دروزی)، ۳۹ درصد مسیحی (کاتولیک مارونی، ارتودوکس یونانی، ارتودوکس ارمنی و ...) و ۳.۱ درصد بقیه مذاهب را دارند.
واژه لبنان از واژه سامی «لبن» گرفته شده است که اشاره به قله‌های سفید کوهستان‌های لبنان دارد. پایتخت آن شهر بندری بیروت است.
- سیدحسن نصرالله | رفیق بهاءالدین حریری | جان قهوه‌چی | جورجی زیدان | سمیر سامی قنطار | عماد مغنیه | میشل سلیمان | سعدالدین رفیق حریری | امام موسی صدر | نبیه بری | سید محمد حسین فضل الله | امیل جمیل لحود | محمد نجیب عزمی میقاتی | مارسل خلیفه | میشل عون
هوای سواحل لبنان در زمستان‌ها سرد و بارانی و در تابستان‌ها گرم و شرجی است. در نواحی بلندتر به ویژه کوهستان‌ها، زمستان‌ها با بارش برف همراه است و دمای هوا به زیر صفر می‌رسد.
لبنان تا سال ۱۹۴۱ میلادی مستعمره فرانسه بود. این کشور در ۲۲ نوامبر سال ۱۹۴۳ به طور رسمی استقلال خود را به دست آورد.
سیاست در لبنان
پرچم لبنان سرو سبزی دارد در زمینه‌ای سفید که دو خط قرمز یکی در بالا و دیگری در پایین آن به چشم می‌خورد. سرو میان این پرچم نشانه‌ای از سرو لبنان است که در کتاب عهد قدیم از آن نام برده شده است.
پیش از آغاز جنگ داخلی، لبنان کشوری آرام بود که درآمد خوبی از راه گردشگری، کشاورزی و بانکداری جذب می‌کرد. این کشور به دلیل بانک‌های زیادش به سوئیس خاورمیانه مشهور بود، اما از سال ۱۹۷۵ تا اوایل دهه ۹۰ میلادی این کشور درگیر جنگ داخلی خونینی شد.
بر اساس گزارش دانشنامه ویکی پدیا، جنگ داخلی در این کشور از آنجا آغاز شد که در ماه آوریل ۱۹۷۵ میلادی مردان مسلح به روی کلیسایی در شرق بیروت آتش گشودند تا پیر جمیل مؤسس حزب فالانژ لبنان را ترور کنند.
البته او جان سالم به در برد ولی این سوءقصد باعث مجموعه‌ای از اقدامات متقابل شد که در نهایت به جنگ داخلی ۱۵ ساله در لبنان منجر شد.
نظام دموکراسی در لبنان بر پایه مجلس استوار است و ساختار سیاسی این کشور ساختار ویژه‌ای به نام طایفه‌ای (confessionalism) است. این ساختار برای این طراحی شده که از درگیری‌های فرقه‌ای در این کشور جلوگیری کند.
در این نظام تلاش شده برای همه گروه‌های مذهبی تاثیرگذار جایگاهی در بدنه سیاسی کشور در نظر گرفته شود. مثلاً رئیس جمهور این کشور از میان مارونی‌های کاتولیک انتخاب می‌شود، نخست‌وزیر سنی است، جانشین نخست‌وزیر از میان مسیحیان ارتودوکس انتخاب می‌شود و رئیس مجلس شیعه است.
این ماجرا در میان ۱۲۸ نماینده مجلس هم تکرار می‌شود و صندلی‌های مجلس به طور مساوی بین مسلمانان و مسیحیان تقسیم می‌شود. البته نمایندگان مجلس با رأی مستقیم مردم برای یک دوره چهار ساله انتخاب می‌شوند.
در لبنان چهار گروه و احزاب سیاسی اصلی وجود دارد. گروه ۱۴ مارس یکی از این گروه‌هاست. این گروه که اکثریت مجلس لبنان را دارد پس از آن تشکیل شد که رفیق حریری در جریان یک حمله تروریستی کشته شد.
یکی دیگر از گروه‌های سیاسی فعال در لبنان گروه حزب‌الله است که در حقیقت حزب سیاسی شیعیان لبنان است. این گروه که شاخه‌ای نظامی هم دارد توانست در جریان جنگ ۳۳ روزه نقش مهمی در پیروزی لبنان ایفا کند.
امل، گروه دیگر سیاسی در لبنان است که شیعیان طرفدار سوریه عضو آن هستند و رئیس آن نبیه برّی، رئیس مجلس است.
جریان آزاد ملی لبنان گروه دیگری است که اعضای آن را مسیحیان تشکیل می‌دهند و رهبری آن را رئیس سابق ارتش لبنان، میشل عون، به عهده دارد.
اقتصاد در لبنان
جنگ داخلی ضربه‌های زیادی به اقتصاد لبنان وارد کرد و درآمد این کشور را به نصف تقلیل داد و جایگاه مرکز بانکداری خاورمیانه را از آن گرفت. در سال‌های پس از جنگ، لبنان تلاش کرده است با گرفتن وام‌های سنگین موقعیت اقتصادی خود را ترمیم کند.
۱/۵میلیون نفر از لبنانی‌ها شاغل هستند. در عین حال در حدود یک میلیون نفر نیروی کار خارجی در این کشور وجود دارد. نرخ بیکاری در لبنان ۲۰ درصد است و ۲۸ درصد از مردم آن در سال ۱۹۹۹ میلادی زیر خط فقر زندگی می‌کردند.
مردم لبنان
نخستین ساکنان شناخته شده لبنان، کنعانی‌ها، مردمی از نژاد سامی پوده‌اند که یونان‌ها آنها را فنیقی می‌نامیدند. فنیقی‌ها قومی، دریانورد و بازرگان بودند و قلمرو آنان شامل دولت-شهرهایی مستقل در شرق مدیترانه و مهاجرنشین‌هایی در کرانه‌های مدیترانه بود.
زبان رسمی لبنان عربی است، اما هر یک از اقلیت‌های نژادی به زبان خود سخن می‌گویند. زبان فرانسه نیز کاربرد دارد.
ارتباطات در لبنان
به گزارش بی. بی. سی شبکه‌های تلویزیونی این کشور جزو شبکه‌های توسعه‌یافته‌ای هستند که توانسته‌اند در حفظ یکپارچگی این کشور موثر باشند.
لبنان نخستین کشور عربی بود که اجازه تاسیس رادیو و تلویزیون خصوصی را داد. تعدادی از شبکه‌های خصوصی موجود در این کشور وابسته به احزاب مختلف است.
همچنین گزارشگران بدون مرز اعلام کرده‌اند روزنامه‌ها در لبنان بیش از هر کشور عربی آزادی اطلاع‌رسانی دارند. در دوران جنگ داخلی بیش از ۱۰۰ شبکه رادیویی خصوصی در این کشور فعال شدند. پس از اتمام جنگ دولت تعداد رادیوهای خصوصی را محدود کرد.
لبنان در یگ نگاه
| مساحت | ۱۰، ۴۵۲ کیلومتر مربع |
| جمعیت | ۴، ۰۹۹، ۰۰۰ نفر |
| پایتخت | بیروت |
| واحد پول | لیره لبنان |
| دامنه اینترنتی | lb. |
| پیش‌شماره | ۹۶۱+ |
