گرچه استفاده از نظام تعرفه‌ای به عنوان ابزاری برای تنظیم بازار و حمایت از تولید داخل محسوب می‌شود اما در کشورمان ناکار‌آمدی استفاده از این ابزار، زیان توام تولید و مصرف را به دنبال داشته، این موضوع در مشکلات کنونی صنعت قند و شکر به خوبی مشهود است.
در حالی که بازار شکر به دلیل واردات بی‌رویه این کالا اشباع شده، به دلیل اعمال تعرفه صفر برای واردات این کالا، اکنون شکر سفید با قیمت تمام شده 400 دلار در هر تن به کشور وارد می‌شود که از قیمت تمام شده تولید داخلی این کالا کمتر است.
همچنین طبق تازه‌ترین آمارها، واردات شکر از ابتدای سال گذشته تا پایان مهر‌ماه امسال به 3 میلیون و 416 هزار تن رسیده که خود نوعی رکورد محسوب می‌شود. این در حالی است که وزارت بازرگانی برای اجرای سیاست‌های تنظیم بازار این کالا، مخالف افزایش تعرفه واردات شکر است.
به گفته مسئولان بخش صنعت، تعرفه واردات شکر در چین 75درصد بیشتر از ایران است. از سوی دیگر بسیاری از سیاست‌های اتخاذ شده برای جبران زیان ناشی از ناکار‌آمدی نظام تعرفه‌ای در مقام اجرا مسکوت می ماند.
این روند موجب شده است تا کارخانه‌های قند و شکر دخالت دولت در سیاستگذاری و تعیین نرخ شکر را عامل اصلی مشکلات کنونی قلمداد کنند. اکنون تجار شکر بیشترین منافع حاصل از واردات را داشته و بخش‌های کشاورزی و صنعت متحمل بیشترین زیان می‌شوند.
