به گزارش مهر، سال ۸۷ چوپانی از روستای ده شیخ شهرستان پاتاوه در استان کهگیلویه و بویراحمد با گله خود از منطقه ای در دو کیلومتری روستا میگذشت که ناگهان و به صورت کاملا اتفاقی سگ گله درون حفره ای از کوه رفت. چوپان به دنبال سگ گشت و او را در غاری پیدا کرد که اکنون روستاییان به آن غارعلیصدر دوم میگویند.
چوپان جوان تصور کرد مکانی که او پیدا کرده اگرچه بزرگ است اما حتما گنجی در آن نهفته اما چون بسیار ترسناک و تاریک بود به دو دوست خبر داد و قرار گذاشتند تا هر آنچه که پیدا کردند بین شان نصف شود. اما سه سال از کاوش آنها در این حفره گذشت و هر بار ناامیدتر شدند و در آخر، از پیدا کردن چیزی به نام گنج گذشتند همین شد که دیگران را از وجود چنین غاری با خبر کردند. کم کم رفت و آمد کارشناسان و غارشناسان به این غار زیاد شد و در نهایت سازمان میراث فرهنگی نیز آن را به نام روستایی که در نزدیکی غار است ثبت ملی کرد.
چوپان جوان هم مدتی در این مکان کار کرد اما دوباره به همان شغل چوپانی خود برگشت. مردم روستایی هم غار ده شیخ را به همین نام میشناسند نه به نام کاشفش چون چوپان و دوستانش در جریان کشف غار تفاهم نداشتند و هر یک خود را کاشف غار میدانستند به همین دلیل این غار با نام نزدیکترین روستایش شناخته میشود.
بعد از کشف این غار و ثبت ملی شدن آن، یک سرمایه گذار از اهالی شهرستان گناوه به این محدوده آمد و شروع به کار کرد. او خواست تا این غار را برای حضور گردشگران مهیا و آماده کند. به همین دلیل اقدام به ساخت و ساز کرد. چندین درخت قطع شد تا به جای آن پارکینگ برای حضور خودروها ساخته شود. همچنین در کنار این محدوده و در پایین کوهی که ورودی غار در آن است، تعدادی ساختمان برای فروش صنایع دستی و سوغات و سرویس بهداشتی ساخته شد از کنار همان ساختمانها راهی به بالا برای رسیدن به دهانه غار باز شده است. مسیر کاملا سنگ فرش و پلکانی است. وقتی گردشگران به بالای کوه با حدود نیم ساعت پیاده روی از همین مسیر پله ای میرسند نمای تپههای سبز جلوهای دیگر از شهرستان پاتاوه را به رخ میکشاند.
دهانه غار اما عجیب به نظر میرسد. دری آهنی و نقره ای رنگ با قفلی بزرگ روی آن زده اند كه گويي قرار است به تونلی وارد شوی که در دل کوه ایجاد شده است. چراغ ها خاموش هستند و اولین ورودی ها این فرصت را دارند که کمی جلوتر رفته وارد غار تاریک شوند بدون اینکه چشمشان جایی را ببیند، بایستند و فکر کنند که قرار است با چه صحنه ای رو به رو شوند آن گاه، مهران که راهنمای گردشگران در این غار است چراغ ها را روشن می کند و با هیجان بازدیدکنندگانی رو به رو می شود که تصور نمیکردند اطرافشان را قندیل های زیبایی احاطه کرده باشد و رو به رویشان سالنی بزرگ از قندیلهای آویزان خودنمایی کند. هر چه جلوتر می روند هیجانشان بیشتر میشود. مهران برایشان قصه چوپان را تعریف میکند و چگونگی کشف آن را. او میگوید که وقتی برای اولین بار وارد غار شده اند مسیری را سینه خیز میرفتند تا اینکه راه را برای ورود گردشگر باز کردهاند.- تخمين سن غار توسط زمين شناسان
او می گوید: این غار مربوط به دوره دوم زمین شناسی یعنی ۱۳۵ میلیون سال پیش است. کارشناسان زمین شناسی که به این غار آمده اند از روی قندیلهای موجود این دوره را برای غار تخمین زده اند. درست شدن هر یک سانت قندیل یک میلیون سال طول میکشد. ما این موضوع را به گردشگران میگوییم که باید مراقبت کنند اما برخی از آنها قندیل ها را میشکنند.
ورودی این غار ده هزار تومان است و گردشگرانی که تعداد آنها در روزهای تعطیل به ۳۰۰ تا ۴۰۰ نفر می رسند می توانند از صبح ساعت ۹ و ۱۰ تا زمانی که هنوز شب نشده از درون غار دیدن کنند. عید سال دیگر قرار است در مسیر آمدن تا دهانه غار یک آبشار مصنوعی هم ایجاد شود و روی تپه های اطراف حدود ۴۰ هکتار درخت کاشته شود. درختانی که البته با این منطقه همخوانی دارند. در برنامه های دورتر سرمایه گذار این منطقه گردشگری قراراست تله کابینی نیز آماده شود و راه های بیشتری از این غار به روی گردشگران باز باشد. مثلا ورودی غار تغییر می کند و مسیری که الان تنها ۳۰۰ متر آن برای گردشگران قابل بازدید است بیشتر شود. چون اکنون این غار تنها در همین محدوده نورپردازی شده است. اما به نظر می رسد که راه طولانی تری دارد که هنوز کشف نشده است.
این غار چهار دهانه ورودی دالان های مسکونی و آبراهه های زیبا و سه دالان دارد که به زیبایی طبیعی آن افزوده است البته دالان های بیشتری دارد که باید کاوش بیشتری روی آن انجام شود.
نظر شما