پدر اینستاگرام ایرانم!

دلایل زیادی وجود دارد که حسین ماهینی را مهم‌ترین بازیکن سرخابی‌ها در فضای مجازی بدانیم.

حسین ماهینی اولین فوتبالیست بین دوباشگاه محبوب پایتخت است که وارد شبکه‌‌ي اجتماعی اینستاگرام شد و این روزها در فضای تويیتر هم حضور فعالی دارد.

آچار فرانسه‌ي پرسپولیسی‌ها، خاصیت همه‌کاره بودنش را در فضای مجازی هم حفظ کرده و جزء معدود فوتبالی‌هایی است که ذات شبکه‌های اجتماعی را می‌شناسد و از آن استفاده می‌کند

از لایوهای هرازگاه برای جواب دادن به سوالات هواداران باشگاه تا راه انداختن کمپین برای کمک به کودکی نیازمند و حتی در دسترس بودن برای کمک به فوتبالیست‌های جوان شهر بوشهر - زادگاه ماهینی- و راهنمایی آن‌ها.

حسین ماهینی از آن‌هایی است که اعتقاد دارند «تعداد دوربین‌هایی که رویت زوم کرده‌اند، رابطه‌ی مستقیمی دارند با روزهایی که قید استراحت و تفریح را زده‌ای و جدا از بقیه مانده‌ای».

برای همین هم حالا که تعداد فالوئرهایش در اینستاگرام میلیونی شده، حواسش به همه‌چیز هست و خوب می‌داند برای باقی ماندن نگاه‌های مردم روی او و زندگی‌اش در اينستاگرام، باید از حاشیه دور بماند.

مدافع سرخپوشان در گفت‌وگو با همشهری جوان از زندگی در اینستاگرام و رابطه‌اش با مردم در این شبکه‌ي اجتماعی حرف زده است.

• حسین ماهینی جزء فعال‌‌ترین و قدیمی‌ترین بازیکنان فوتبال ایران در اینستاگرام است. داستان اینستاگرام برای تو چطور شروع شد؟

زمانی که یحیی گل‌محمدی سرمربی پرسپولیس بود، یک مدافع کروات توی تیم داشتیم به نام مارکو پروویچ. وقتی بچه‌های تیم کنار هم بودند، من می‌دیدم که این پروویچ مدام سرش توی گوشی موبایل است و مشغول کار با آن است.

یک‌روز سر ناهار من کنارش نشسته بودم و گوشی‌اش را روی میز گذاشته بود و داشت عکس می‌دید. به ‌او گفتم: «این چیه؟» جواب داد اینستاگرام، با تعجب پرسیدم؛ اینستاگرام چیه؟! که گوشی‌اش را داد دستم و گفت بیا خودت ببین.

همان روز از اینستاگرام خوشم آمد و شب اکانت اینستاگرام باز کردم.

• اولین پستی که در اینستاگرام گذاشتی،‌ چه بود؟

یک عکس که با برادرم در ساحل بوشهر انداخته بودم. آن‌وقت‌ها این‌قدر اینستاگرام خلوت بود که پای تمام پست‌ها کامنت می‌گذاشتم و جواب بقیه را می‌دادم.

ته‌اش 15-10نفر می‌آمدند و می‌دیدند و کامنت می‌گذاشتند و مثل الان نبود. داستان مال چهار-پنج سال پیش است و هنوز کسی عضو اینستاگرام نشده بود.

• پس جزء اولین‌‌ بازیکنان برای فعالیت در اینستاگرام هم بودي؟

به شوخی به بچه‌ها می‌گفتم این مارکو پروویچ دستاورد حضورش تو پرسپولیس راه انداختن اینستاگرام من بود و کار دیگری نکرد- البته خیلی بازیکن خوبی بود و باهاش شوخی می‌کردیم.

چند روزی که گذشت، تگ کردن و این‌جور چیزها را هم یاد گرفتم و حرفه‌ای شدم. اولین چیزی هم که تگ کردم، بوشهر بود.

• آن اوایل حضورت در اینستاگرام، مردم بیشتر چه سوال‌هایی می‌پرسیدند؟ بالاخره یک‌ شبکه‌ي اجتماعی تازه آمده بود که می‌توانستند با بازیکن موردعلاقه‌شان مستقیم ارتباط بگیرند.

با الان که اصلا قابل مقایسه نبود. تا چندماه اول حضورم در اینستاگرام زیر هزارنفر فالوئر داشتم و هر پستی که می‌گذاشتم، نهایتا 30-20 نفر لایک می‌کردند.

بیشتر هم درباره‌ی این می‌پرسیدند که الان این صفحه‌ی خودم است یا کس دیگری برایم زده و مدیریتش می‌کند.

یک‌چیز جالبی هم الان یادم آمد؛ تا مدت‌ها فکر می‌کردم هر کسی که من را فالو می‌کند، باید او را فالو کنم و کلی آدم را دنبال می‌کردم.

• با این‌که تعداد فالوئرهای اینستاگرامت خیلی بالاست‌ اما از محسن مسلمان که صفحه‌‌اش را خودت باز کردی، دنبال‌کننده‌ی کمتری داری؟

تا زمانی‌که مشکل سربازی برایم پیش نیامده بود و مجبور نشدم به ملوان بندرانزلی بروم، بیشترین تعداد فالوئر در اینستاگرام متعلق به من بود؛ با حدود 500 هزار نفر دنبال‌کننده اما وقتی از پرسپولیس رفتم، فالوئرهایم ریزش کردند.

این واقعیتی است که ما هر قدر هم در فضای مجازی محبوب باشیم و هواداران خودمان را داشته باشیم اما به لباس باشگاهی که می‌پوشیم، وابسته‌ایم.

پیراهن پرسپولیس به ما خیلی اعتبار می‌دهد، یا تیم‌ملی. الان هم اگر تعداد فالوئرهای بازیکنان فوتبال را نگاه کنید، معمولا بازیکنانی بیشترین تعداد فالوئر و دنبال‌کننده را دارند که هم بازیکن پرسپولیس و استقلال هستند و هم ملی‌پوش

‌این‌که لباس پرسپولیس و تیم‌ملی را با هم بپوشید، قطعا در بالا رفتن محبوبیت در فضای مجازی تاثیرگذار است. من هم دوره‌ای که به ملوان انزلی و سربازی رفتم، تعداد فالوئرهایم کمتر شد.

• الان چقدر فالوئر داری؟

دقیقا یک‌میلیون نفر.

• این‌جوری هم هست که بازیکنان پرسپولیس به خاطر تعداد بیشتر فالوئر با همدیگر کل بیندازند یا شوخی کنند؟

الان بیشترین فالوئر را مهدی طارمی در پرسپولیس دارد ‌اما واقعا این‌جوری نیست که بچه‌ها به همدیگر فخرفروشی کنند یا کل‌کل داشته باشند.

• بهترین خاطره‌ای که از اینستاگرام داری، یادت می‌آید؟

اتفاقا ربط عجیبی به تعداد فالوئرهایم دارد. یادم می‌آید اولین‌باری که به تیم‌ملی دعوت شدم، سیزدهم آبان بود. همان شب وقتی اینستاگرامم را چک می‌کردم، دیدم تعداد فالوئرهایم هم 413 هزارنفر است و این تکرار عدد 13برایم خیلی جالب بود.

• این‌قدر زمان گذاشتن در اینستاگرام با صفحه‌ای که یک‌میلیون دنبال‌کننده دارد،‌کار سختی است؟

راستش من خیلی وقت در اینستاگرام نمی‌گذارم؛ نهایتا شبی 30-20 دقیقه می‌روم در صفحه‌ام و گاهی کامنت‌ها را می‌خوانم. واقعا فرصتش هم نیست که بروم و پنج هزار کامنتی را که پای پستم گذاشته‌اند، بخوانم.

کافی است توی مسابقه اتفاقی بیفتد که یک سرش من باشم. شب وقتی می‌روم خانه، ‌می‌بینم چندهزار دایرکت برایم آمده است.

خب، راستش هیچ‌کسی این قدر در زندگی‌اش وقت آزاد ندارد که جواب ‌اين تعداد هوادار را بدهد و من هم شرمنده‌ی محبت و لطف مردمی که در اینستاگرام دنبالم می‌کنند، هستم اما کاش کمی هم به این فکر می‌کردیم که اینستاگرام فقط یک شبکه‌ي اجتماعی برای مواقع بیکاری است و اصلا چیز جدی‌ای نیست؛ گاهی این‌ موضوع یادمان می‌رود.

مهدي نصرتي/منبع:همشهري جوان