محمدبن ابي طالب مجدي نيز در كتاب زينت‌المجالس درباره آب و هواي تهران، ضمن تمجيد از آن، مي‌نويسد: از ارتفاعاتش غله و ميوه نيكو مي‌آيد. از جمله خربزه، انگور و انجير آن نهايت لطيف مي‌باشد.تهران سبزي و ميوه‌هاي خاص خود را داشت. انگور مهدي‌خاني، هلوي خليل‌خاني، انار ميخوش و خوشرنگ،
كاهوي سبز و پرچرب، كدو حلوايي شيرين و خوش‌خوراك، كدو مسمايي و خيار قلمي دولابي، خرمالوي ريزدانه خوشرنگ و شيرين و انواع و اقسام سبزيجات معطر همچون والك و سرآمد ميوه‌هاي تهران، توت سفيد كه در تمام ايران همتا نداشت و گلابي حوالي تهران-كن و سولقان- در عطر و طعم تحفه بود. فراواني آب، به‌خاطر وجود صدها رشته قنات و باغ‌هاي فراوان، چنان فضاي فرح فزايي را در تهران فراهم آورده بود كه دكتر «خووريه» طبيب ناصرالدين شاه و مدرسه دارالفنون، در خاطراتش ذكر مي‌كند: «در فضاي باز باغ لاله‌زار، عمل جراحي باز، روي بيمار انجام داده‌اند.»
محوطه فعلي مجلس شوراي اسلامي، باغ سردار ايرواني بود و خوشبختانه بخشي از آن هنوز هم در قلب «تهران» به همان صورت حفظ و نگهداري مي‌شود. محوطه تاريخي ميدان مشق، هنوز هم با درختان تناور خود، به‌رغم وجود ساختمان‌هاي متعدد، پذيراي پرندگان و حيواناتي چون شاه‌بوف و روباه قرمز است و در بالادست اين محل تاريخي، باغ نسبتا وسيع كليساي انجيلي، داراي صدها اصله درخت تناور است و پرندگان كمياب در آن به جست‌وخيز مشغولند و در جاي جاي آن، لانه‌گزيني كرده‌‌اند.
2محوطه سفارتين روسيه و انگليس در خيابان فردوسي، هنوز هم بخشي از ريه شهر تهران را تشكيل مي‌دهند و در اراضي شمال تهران، در مناطقي چون اوين، دركه، جماران، آجودانيه و نياوران هنوز هم باغ‌هاي زيادي باقي مانده‌اند و باعث تنفس بهتر اهالي مقيم اين مناطق شده‌اند. نگارنده، بهار امسال در اراضي بين اوين و دركه،
باغ‌ها و درختاني را به عينه ديدم كه قدمت برخي از اين درختان، بيش از 150 سال بود و مرز بين 2محله قديمي شمال غربي تهران، يعني اوين و دركه بودند و در محوطه بسيار زيباي «پارك سنگي» چشمه‌اي جوشان را با آبي سبك و خوش‌خوراك مشاهده كرد كه بعيد مي‌دانم تا و لنگه‌اي بتوان براي آن در تهران متصور بود. تهران شهر باغ‌هاي فراموش شده است. قدر و قيمت باغ‌هاي باقيمانده تهران را بيش از پيش بدانيم. زندگي ما در ميان اين همه آلودگي وابسته به آنهاست.
- محقق و تهران‌شناس
نظر شما