شبکه‌ی ورزش به عنوان یکی از شبکه‌هایی که مسابقات ورزشی داخلی را به صورت زنده روی آنتن می‌فرستد، اخیرا اقدام به فروش امتیاز پخش مستقیم به باشگاه‌ها می‌کند
امتیازی که یک باشگاه فوتبال در لیگ یک و چند باشگاه لیگ‌برتری والیبال، آن را خریده‌اند و مسابقات تیمشان را از شبکه‌ی ورزش زنده پخش می‌کنند.
براي اطمينان يافتن از صحت‌وسقم یک شایعه، سراغ مسئولان شبکه‌ي ورزش رفته‌ايم تا از پشت‌پرده‌ی فروش پخش مستقیم این شبکه برای یکی دوباشگاه از تیم‌های لیگ‌یکی فوتبال ایران باخبر شويم.
- کانون تبلیغاتی افشاگری می‌کند
کانون تبلیغاتی‌ای که نامش پسوند «سبز» هم دارد، متصدی تبلیغات صداوسیماست؛ شرکتی که تخصص‌اش ساخت و پخش تیزرهای تبلیغاتی در برنامه‌های صداوسیما و آگهی‌هاست.
مشاور این شرکت از شکل برنامه‌های تهاتری و شیوه‌ی پخش آگهی در شبکه‌ی ورزش می‌گوید: «برای هرگونه قرارداد پخش آگهی یا برنامه‌های مشارکتی باید مبلغ 15میلیون تومان به امانت نزد شرکت ما بگذارید.
بعد با توجه به تعداد دفعات پخش و هزینه‌ی نهایی تبلیغات، قیمت نهایی اعلام می‌شود.» اين کانون تبلیغاتی تعرفه‌ي مفصلی هم برای این کار دارد؛ «هر ثانیه آگهی در برنامه‌های تولیدی شبکه‌ي ورزش با توجه به ساعت پخش فرق می‌کند.
آگهی‌هایی که بین ساعت هفت صبح تا 12 ظهر پخش می‌شوند، برای هر ثانیه 22800 تومان خرج برمی‌دارند و از ساعت 12 ظهر تا 23 شب با تعرفه‌ي 48800 به ازای هر ثانیه گرفته می‌شود.
حداقل زمان هر آگهی هم 15ثانیه خواهد بود.» شرکت تبلیغاتی درباره‌ي امکان پخش مستقیم مسابقات ورزشی در این شبکه اظهارنظر عجیبی دارد: «شرکت ما فقط در زمینه‌ی ساخت تیزر و پخش آن در شبکه‌های صداوسیما فعالیت دارد.
خرید امکان پخش مستقیم و خریدن دوربین شبکه‌ی ورزش در اختیار آدم‌های دیگری است.» هیچ‌جای اساسنامه‌ای که صداوسیمای ایران برای پخش آگهی‌های بازرگانی مصوب کرده، اثری از امکان خرید دوربین و حق پخش‌مستقیم یک باشگاه در ازای دادن پول به چشم نمی‌خورد.
رسانه‌ي ملی خیلی شفاف درباره‌ی آگهی‌هایی که قابلیت پخش دارند، در مصوبه‌اش حرف زده است: «کالا و خدمات برتر از لحاظ تولید و صادرات، داشتن آرم استاندارد و محصول ایرانی» شرط‌های پخش آگهی هستند.
اما هیچ‌جا نیامده که چطور باشگاه‌های لیگ یک، لیگ‌برتر والیبال و سوپرلیگ بسکتبال می‌توانند با بستن قرارداد و پرداخت پول، آنتن شبکه‌ي ورزش را بخرند و بازی‌های تیمشان را پخش مستقیم کنند.
- براي بادران؟
تا امروز، تصور مردم این بوده که هر مسابقه‌ی ورزشی بر اساس درجه‌ی اهمیت و جذابیت، رتبه‌بندی و پخش مستقيم می‌شود اما شبکه‌ي ورزشی‌ها ظاهرا اصول و رتبه‌بندی دیگری دارند
رتبه‌بندی‌ای که در آن میزان ثروتمند بودن باشگاه و بند کیف شل‌شده‌ی مدیرعامل باشگاه هم سهمي براي روي آنتن رفتن آن‌ها ايجاد مي‌كند. شنبه بيست‌ونهم‌مهرماه، مسابقات مهمی در لیگ یک فوتبال ایران در جریان بود.
ایرانجوان و ملوان انزلی، دو باشگاه پرهوادار و مردمی جنوب و شمال ایران در بوشهر به مصاف هم رفته بودند.
نساجی مازندران و برق شیراز - که سابقه‌شان از خیلی باشگاه‌های لیگ‌برتری هم بیشتر است- هم در قائمشهر روبه‌روی هم قرار گرفته بودند اما انتخاب شبکه‌ي ورزش برای پخش مستقیم یکی از بازی‌های لیگ یک، یعنی بادران و شهرداری ماهشهر بود.
هفته‌های قبل هم شبکه‌ي ورزش پوشش مسابقات بادران را به پخش مستقیم باشگاه‌های پرهوادارتر مانند فجرسپاسی، نفت آبادان، نساجی و ملوان انزلی ترجیح داده بود.
مسابقه‌ی بادران - آلومینیوم اراک و بادران -راه‌آهن و اصولا تمام مسابقات خانگی بادرانی‌ها همیشه در کنداکتور پخش مستقیم شبکه‌ي ورزش قرار می‌گیرد. اما بادران چیست و از کجا آمده
بادران یکی از شبکه‌های بازاریابی جدید و تازه‌تاسیس است که در زمینه‌ی فروش فعالیت می‌کند. شرکت بادران هر نوع محصولی را که فکر کنید، می‌فروشد
از لوازم آرایشی و بهداشتی بگیرید تا فروختن دمنوش‌های گیاهی و لباس. دنیای بادرانی‌ها به «تازه‌واردان، نوآموزان، جویندگان، سخنوران، سازمان‌دهندگان، تیم‌سازان و راهنمایان» تقسیم می‌شود.
این سلسله‌مراتب، شبکه‌ي بادران را می‌سازد. حالا سؤال این‌جاست؛ چطور یک شبکه‌ي بازاريابي، باشگاه فوتبال راه‌اندازی می‌کند، آن را به مسابقات لیگ دسته اول می‌فرستد و برای تبلیغات برند «بادران» با رسانه‌ي ملی برای پخش مستقیم مسابقاتش قرارداد می‌بندد.
بادران فقط یک مصرف‌کننده است اما این رانت را شبکه‌ای اداره می‌کنند که قابلیت این را دارند مسابقات هر باشگاهی در فوتبال، والیبال و بسکتبال را پخش مستقیم کنند.
منبع:همشهري جوان
نظر شما