به گزارش مهر، استفان استروسكي، مشاور علمي انجمن شناخته‌شده حفاظت از حيات‌وحش (WCS) گفت: من مسئوليت بررسي عملكرد و دستاوردهاي پروژه حفاظت از يوزپلنگ آسيايي را در حدفاصل سال‌هاي ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶ برعهده داشته‌ام. نتايج اين ارزيابي به‌زودي منتشر خواهد شد اما اگر بخواهم به‌صورت خلاصه بگويم، اين پروژه توانسته در حدود ۶۳ درصد از فعاليت‌هاي پيشنهادي را كه در برنامه عملكرد سال ۲۰۱۰ براي آن تعيين شده، با كمك كارشناسان شناخته‌شده ملي و بين‌المللي فعال در زمينه حفاظت از يوزپلنگ، به سرانجام برساند.
- نقاط ضعف پروژه حفاظت از يوز
وي درباره نقاط ضعف اين پروژه افزود: عملكرد پروژه حفاظت از يوزپلنگ آسيايي از مواردي نظير سرمايه‌گذاري پايين و ناپايدار، تغييرات مكرر مديريتي در سطح سازمان حفاظت محيط‌زيست و فقدان همكاري بين شركاي ملي دست‌اندركار حفاظتي متضرر شده است.
اين كارشناس شناخته‌شده حفاظت از حيات‌وحش كه از سال ۱۹۹۳ تاكنون سابقه فعاليت‌هاي متعدد در اين زمينه را داشته، درباره آمارهاي منتشرشده درخصوص جمعيت يوزها گفت: هم‌اكنون هيچ‌كس در ايران اين توانايي را ندارد كه ابعاد جمعيت زنده يوزپلنگ‌ها را به شكل صحيح و مستند برآورد كند بنابراين هرگونه دعوي و اختلاف در اين زمينه بيهوده و نادرست است.
استروسكي توضيح داد: دلايل متعددي براي اين عدم‌توانايي مي‌توان ذكر كرد اما يك دليل مهم آن اين است كه هيچ‌كدام از روش‌هاي موجود را نمي‌توان به راحتي با شرايط حيواني تطبيق داد كه تراكم جمعيتي خيلي پاييني دارد و وسعت زيستگاه‌هاي مناسب براي آن نيز چيزي بيش از وسعت كشور ايتالياست. در عين حال منابعي كه پروژه حفاظت از يوز براي دستيابي به اين امر مهم نياز دارد، تاكنون مهيا نشده و در دسترس اين پروژه يا هيچ‌كدام از شركاي آن قرار نگرفته است.
وي تأكيد كرد: فارغ از محدوديت‌هاي مرتبط با روش‌هاي مطالعاتي، اين فرضيه كه جمعيت يوزها در ايران رو به كاهش است، براساس شواهد مستندي نظير كاهش جمعيت گونه‌هاي طعمه منطقي است.
نظر شما