نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس روز گذشته در این باره به ایسنا گفته است: «طرح دوفوریتی برای رفع مظلومیت از بخش فرهنگ آماده شده و کار جمع‌آوری امضا برای آن از امروز آغاز می‌شود.»
طرح دو فوریتی
البته این طرح دوفوریتی سابقه قدیمی‌تری دارد. 20 روز پیش در شرایطی که همه مسئولان فرهنگی کشور مشغول اظهار نظر درباره جنبه‌ها و علت‌های مظلومیت فرهنگ در ایران بودند، حجت‌الاسلام سیدمحمدرضا میرتاج‌الدینی 9 آذر گفته بود: «مجلس هفتم باید برای رفع مظلومیت از بخش فرهنگ کاری انجام دهد» و ظاهرا این کار در ارائه طرح خلاصه شده است: «در حال آماده کردن پیشنهادی برای رفع مظلومیت بخش فرهنگ هستیم که طی آن رقمی را از حساب ذخیره ارزی برای حمایت از شاخصه‌های فرهنگی در همه نقاط کشور به ویژه مناطق محروم و روستاها برداشت کنیم.»
میرتاج‌الدینی همان وقت مثل بسیاری از فعالان این عرصه، از کمبود بودجه در بخش فرهنگ انتقاد کرده و ادامه می‌دهد: «انتظار داشتیم دولت افزایش چشمگیری را در این سهم اعمال کند و با توجه به اینکه این کار صورت نگرفته است، قصد داریم پیشنهاد خود را به صورت طرح دو فوریتی قبل از بودجه در مجلس مطرح کنیم. اگر سهم بودجه بخش فرهنگ و هنر نسبت به کل بودجه حدود 3 درصد افزایش پیدا کند و به 7 تا 8 درصد نزدیک شود، تحول چشمگیری در بخش فرهنگ شاهد خواهیم بود.»
حالا پس از حدود 20 روز از ماجرا، میرتاج‌الدینی می‌گوید: «به‌دنبال برگزاری 2 جلسه توسط کمیسیون فرهنگی جهت رفع مظلومیت از بخش فرهنگ، نیازهای دستگاه‌های فرهنگی به لحاظ بودجه به معاونت راهبردی و مدیریت برنامه‌ریزی ارائه شد و بنا شد دولت درخواست کمیسیون را تأمین کند.»
مشکل فقط بودجه نیست
اما آیا تمام مسئله رفع مظلومیت، به افزایش بودجه خلاصه می‌شود؟ و آیا منظور مقام معظم رهبری از «مظلومیت»، کمبود بودجه است؟ رئیس پیشین کمیسیون فرهنگی می‌گوید: «نگاه صرفا بودجه‌ای، اعتباری و کمی به فرهنگ، باعث تشدید و تقویت مظلومیت فرهنگ می‌شود و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قبل از اینکه برای رفع مظلومیت از فرهنگ تقاضای بودجه اضافی کند، باید به 2 سؤال پاسخ بدهد: بر اساس بودجه جاری چه اقدامی در جهت رفع مظلومیت از فرهنگ انجام داده است؟ و برنامه‌های توجیهی‌اش برای رفع مظلومیت از فرهنگ چیست؟»
عماد افروغ ادامه می‌دهد: «همین‌طوری نمی‌شود با تقاضای بودجه فرهنگ، این ادعا را تحقق‌یافته دانست که می‌توانیم فرهنگ را از مظلومیت نجات دهیم و باید در یک برنامه عملیاتی با راهبرد روشن و برنامه تعریف‌شده مشخص شود که این بودجه را برای چه کاری می‌خواهند و در مجموع چگونه می‌توانند گامی در جهت ارتقای فرهنگ بردارند.»
به فهم کلام رهبری نرسیده‌ایم
اما وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در تمام اظهار نظرهای چند ماه پیش تنها بر بودجه متمرکز بوده است. وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی: «وزارت ارشاد برای انجام امور خود و محقق ساختن پیام رهبری در رفع مظلومیت از فرهنگ، نیازمند افزایش دو برابری در بودجه است و اعتبار ما باید به حدود 500 میلیارد تومان برسد.»
محمدحسین صفارهرندی ادامه می‌دهد: «متأسفانه مظلومیت فصل فرهنگ در حوزه بودجه‌ریزی ناشی از نگاه نادرست به این بخش بوده و هست که برخی از آقایان گمان می‌کنند بخش فرهنگ بخشی خدماتی است و این طور استدلال می‌کنند که اعتبار مالی به این بخش اختصاص بدهیم که چه بشود؟ سینما ساخته شود که چه بشود؟ که فیلمی مغایر با برخی ارزش‌ها نشان دهد؟! و قس علی هذا.»
این سخنان وقتی کامل شد که صفارهرندی در چند موقعیت متفاوت و در پاسخ به پرسش‌های خبرنگاران گوناگون، یک موضع را تکرار کرد؛ افزایش بودجه: «این رقمی که تا الان به ما وعده داده شده ما را راضی نمی‌کند و اگر واقعا بناست رفع مظلومیت شود، این رقم‌ها کافی نیست و آن چیزی نیست که رهبر معظم انقلاب فرمودند. من با وجود رضایت نسبی از مسیر طی شده هنوز معتقدم به فهم کلام رهبری نرسیده‌ایم.»
این دقیقا همان چیزی است که شاید پیش از تصویب هر طرحی ضروری به‌نظر می‌رسد؛ فهم کلام رهبری. اما آیا چانه‌زنی برای افزایش بودجه یا برداشت از حساب ذخیره ارزی، نزدیک به فهم کلام رهبری است؟
