از آنجا که مناطق روستایی و کم‌جمعیت محور اصلی تولید در بخش‌های کشاورزی، صنایع‌دستی، دامپروری و... است، می‌توان با ایجاد مشاغلی مرتبط با این نوع کسب‌وکارها نسبت به عرضه مستقیم محصولات تولیدی توسط روستاییان اقدام کرد تا ضمن حذف واسطه و دلال‌‌بازی به ایجاد اشتغال به‌خصوص برای جوانان تحصیل‌کرده در این مناطق کمک کرد. به‌عبارت دیگر می‌توان گفت که فناوری اطلاعات بستر مناسبی برای توسعه صنایع روستایی است.
واقعیت آن است که اکنون بسیاری از صنایع روستایی در کشورمان به‌دلیل مشکلات بازاریابی و بازاررسانی در حال نابودی است که می‌توان با به کارگیری توانمندی‌های بخش فناوری اطلاعات نسبت به راه‌اندازی کسب‌وکارها و مشاغل مرتبط با این صنایع اقدام و ضمن جلوگیری از زیان تولید‌کنندگان و نابودی این صنایع به توسعه اشتغال در این مناطق نیز کمک کرد. اکنون بسیاری از صنایع‌دستی از گلیم و گبه و جاجیم گرفته تا حوله، دستمال، پوشاک و کیف و کفش و... به‌دلیل نبود حمایت‌های لازم و شکل‌گیری حلقه واسطه تولید تا عرضه این محصولات در حال از بین رفتن است.
گرچه ارزش تولید اینگونه صنایع‌دستی بر هیچ‌کس پوشیده نیست اما به‌دلیل ضعف اطلاع‌رسانی برای شناخت و عرضه، این محصولات بازار چندانی ندارد که می‌توان با بهره‌گیری از زیرساخت‌های موجود در کسب‌وکارهای فضای مجازی نسبت به معرفی این محصولات و فراهم کردن زمینه فروش آن اقدام کرد.
روی دیگر توسعه اشتغال سریع در مناطق روستایی و محروم از طریق کسب‌های استارت‌آپی و مبتنی بر بستر ارتباطات و فناوری اطلاعات، تأثیر این امر بر کاهش مهاجرت روستاییان به‌خصوص قشر تحصیل‌کرده به شهرهای بزرگ است. پانگرفتن کسب‌وکارهای مبتنی بر فضای مجازی در مناطق روستایی موجب شده است تا حتی بسیاری از جوانان تحصیل‌کرده متقاضی فعالیت در این زمینه به‌دلیل نبود زیرساخت‌ها و امکانات یا ناتوانی در رقابت با کسب‌وکارهای اینترنتی موجود در کلانشهرها برای راه‌اندازی یا رونق فضای کسب‌وکار خود راهی شهرهای بزرگ شوند اما فراخوان اخیر وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات برای حمایت از استارت‌آپ‌ها و طرح و ایده‌های مرتبط با بخش‌های کشاورزی،
گردشگری، صنایع‌دستی و فروش محصولات روستایی می‌تواند به فرصتی برای حمایت از متقاضیان این نوع کسب‌وکارها در مناطق روستایی و محروم تبدیل شود. واضح است که وقتی در روستاها از طریق ایجاد اشتغال، درآمدزایی شود، بسیاری از جوانان روستاها راهی شهرهای بزرگ نمی‌شوند و می‌توان درکنار رونق اینگونه کسب‌وکارها به حفظ و توسعه کسب‌وکارهای سنتی مبتنی بر بخش‌های کشاورزی و دامپروری یا صنایع‌دستی نیز امیدوار بود. در واقع اجرایی شدن ایده‌های مبتنی بر کسب‌وکارها در فضای مجازی، زمینه حمایت توأم از تولید در بخش‌های سنتی و ایجاد اشتغال در کسب‌وکارهای نوپای نوین را فراهم می‌کند
. با وجود این، توسعه مشاغل استارت‌آپی در مناطق روستایی و محروم نیازمند فراهم کردن زیرساخت‌های مناسب در بخش ارتباطات و فناوری اطلاعات است که این کار در مناطق محروم از یک‌ماه پیش آغاز شده و شرکت‌هایی که در بخش خدمات اینترنتی فعال هستند، توسعه ارائه این خدمات در مناطق روستایی و محروم را با حمایت دولت در دستور کار قرار داده‌اند تا دسترسی مناسب به اینترنت برای توسعه کسب‌وکارهای استارت‌آپی در این مناطق فراهم شود.
نکته قابل توجه دیگر آن است که برخلاف تسهیلات سنگینی که طی سال‌های گذشته تحت عنوان بنگاه‌های زودبازده برای ایجاد تولید و اشتغال در برخی شهرستان‌ها و مناطق روستایی پرداخت شد اما عملا نتیجه‌ای جز بدهی متقاضیان توسعه این بنگاه‌های تولیدی به نظام بانکی نداشت؛ البته میزان تسهیلات پرداختی به استارت‌آپ‌ها و ایده‌های نوین برای توسعه اشتغال بر بستر ارتباطات و فناوری اطلاعات چندان چشمگیر نبوده و این تسهیلات خرد به شکل تدریجی و متناسب با روند شکل‌گیری ایده و پیشرفت طرح‌های استارت‌آپی پرداخت می‌شود و درصورتی که این ایده‌ها ثمربخش بود و به شکل‌گیری اینگونه کسب‌وکارها منجر شد،
تحت پوشش حمایت‌های دولتی قرار گرفته و این روند به بقیه کسب‌وکارهای نوپا هم گسترش می‌یابد. علاوه بر مزایای مذکور می‌توان حفظ بافت اجتماعی روستاها و کاهش جرایمی مانند بزهکاری را از دیگر ظرفیت‌های توسعه مشاغل اینترنتی در مناطق محروم و روستایی تلقی کرد چراکه بسیاری از جوانانی که به‌دلیل بیکاری راهی شهرهای کلان شده و قادر به اشتغال به‌کار یا کسب درآمد متناسب با نیاز خود نیستند، دچار کجروی‌های اجتماعی می‌شوند که می‌توان با توسعه اشتغال و درآمدزایی بیشتر در چارچوب کسب‌وکارهای نوین این جوانان را در محیط زندگی با مشاغلی آبرومند با میزان درآمد نسبتا مناسب حفظ کرد.
نظر شما