بیشتر از 100 مینی‌بوس و تعداد زیادی اتوبوس علاوه بر اتومبیل‌های شخصی، مردم و علاقه‌مندان طبیعت را به این منطقه هدایت کردند. استقبال مردم از این مراسم نمادین حتی برای برگزارکنندگان آن غافلگیرکننده بود.
از اصفهان، تهران، قم، کرج، کرمانشاه و... آمده بودند تا علاقه خود را به طبیعت مملکت‌شان نشان دهند.از کودکان یکی‌دوساله تا سالخوردگان محترمی که به‌سختی حرکت می‌کردند، حتی عزیزانی که با عصا و کمک دیگران خود را به بوجاق رسانده بودند، حضور داشتند.
بسیاری شب را در رشت اقامت کردند تا صبح زود به بوجاق بیایند. تجمع شکارچیان گیلانی که تفنگ آنها ابتدا با پرچم سفید و بعد با گل آذین شد، از همسویی شکارچی و شکاربان حکایت می‌کرد. این دو همیشه مقابل و ضد یکدیگر مصاف می‌دادند.
به یاد داریم سال 1352 که شغل پرنده‌شناسی را انتخاب کردم، هیچ‌کس باور نمی‌کرد که نیازی به این شغل وجود داشته باشد و در موارد متعدد، مخاطبان فکر می‌کردند که پرنده‌شناسی سرپوشی روی شغل مخفی من است!
در آن روزها تصور این‌که چند هزار نفر فقط برای مراسم نمادین استقبال از پرندگان مهاجر به خود زحمت مسافرت بدهند و در هوای زمستانی به بوجاق بیایند به ذهن ما هم خطور نمی‌کرد. آگاهی مردم باز هم همه را غافلگیر کرد.
این تجمع شاید ابراز اعتراض و مخالفت با تب معرفی صنایع سنگین مانند پتروشیمی به 3 استان سرسبز مملکتمان بود.
به یاد نمایشنامه‌ای افتادم که جوانی میل داشت موسیقیدان شود به اصرار پدر و مادر به حرفه پزشکی روی آورد و هنگام جراحی اندام‌های داخلی بیماران خود را به‌صورت سازهای گوناگون می‌دید، کلیه را به‌صورت کمانچه، قلب را به‌صورت تار و ریه‌ها را به‌صورت گیتار!
همان‌طور که فرزندان ما استعدادهای گوناگون دارند و آنها را نباید مجبور به انحراف از علاقه‌شان کرد، محیط‌های طبیعی هم دارای استعدادها گوناگون هستند. بیش از سه‌چهارم از خاک مملکت ما در نقاط خشک و نیمه‌خشک قرار دارد و فقط 3 استان ساحلی گیلان، مازندران و گلستان را به راستی می توان سبز نامید.
به‌جای رؤیای تأسیس پتروشیمی در این استان‌ها بهتر نیست از استعداد طبیعی و ذاتی این مناطق یعنی گردشگری استفاده کنیم. این 3 استان می‌توانند گردشگاه و دهکده توریستی، 70 میلیون ایرانی امروز و 300 میلیون ایرانی آینده باشند.
توریسم در این استان‌ها ایجاد شغل دائم می‌کند، آلودگی ندارد، محیط‌زیست را تخریب نمی‌کند و پایدار هم هست؛ خصوصیاتی که پتروشیمی از آنها عاری است. روز جمعه مردم گیلان به حفظ محیط طبیعی این استان رأی دادند نه پتروشیمی.
آرای مردم را باید محترم شمرد. پرندگان ما روی دودکش‌های پتروشیمی جایی ندارند.
