به گزارش ایسنا، هیات رییسه کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC)در آخرین حکمش رای به رفت و برگشت بودن دیدارهای نمایندگان عربستان و امارات با تیمهای قطری داد. در این حکم نامی از تیمهای ایرانی برده نشده بود تا امسال هم شاهد بازی نمایندگان ایران و عربستان در زمین بیطرف باشیم.
مسعود رضاییان درباره این حکم هیات رئیسه AFC گفت: ما هم مانند تمام ایرانیان ناراحت هستیم. البته نه به خاطر اینکه نمیتوانیم بعضی از بازیهای نمایندگان ایران را از نزدیک ببینیم بلکه به خاطر این ناراحتیم که در مذاکرات موفق نبودیم و شکست خوردیم. شکست در همه حال ناراحت کننده است. در AFC چند کشور کوچک و پولدار رایها را در اختیار دارند و ما کاری نمیتوانیم بکنیم و همین مساله حرص ما را درمیآورد.
او درباره اعلام شکست ایران در مناقشه با عربستان اظهار کرد: موضوعی که عربستانیها روی آن دست گذاشته بودند که حمله به سفارت عربستان بود، تا حدودی غیر قابل دفاع بود. آنها اسناد و مدارکی ارائه داده بودند که ما راه دفاع در مقابل آنها نداشتیم. اگر از قبل هم میدانستیم برنامه عربستانیها چیست، باز هم احتمالا نمیتوانستیم از خودمان دفاع کنیم چون توجیه مناسبی برای این اتفاق نداشتیم. ما وقتی به سفارت عربستان که جزئی از خاک این کشور است حمله شد در این مناقشه شکست خوردیم.
این مدیر فوتبالی افزود: شاید نمیتوانستیم این مساله را توجیه کنیم اما باید موضع محکمتری در قبال این مساله میگرفتیم. ما اگر همان بار اول به بازی در زمین بیطرف تن نمیدادیم، شاید میتوانستیم کاری بکنیم اما وقتی به موضوعی تن دادیم، دیگر بار دومی وجود ندارد. یکی از دلایلی که قطر در مناقشه با عربستان و امارات پیروز شد، این بود که آنها از همان بار اول سفت و محکم مقابل این دو کشور ایستادند. البته مشکل دو طرف به عمیقی مشکل ما و عربستان نبود اما وقتی ما بار اول به این مساله تن دادیم AFC هم با خودش میگوید ایران که پارسال در زمین بیطرف بازی کرده امسال هم بازی میکند.
رضاییان با بیان اینکه افرادی که در جلسات AFC شرکت میکنند خیلی اهل مذاکره نیستند تصریح کرد: دوستانی که ما در فدراسیون فوتبال میبینیم حتی وقتی با زبان فارسی صحبت میکنند نمیتوان گفتمان یا ادبیات قابل ملاحظهای از آنها بشنویم. حالا این افراد نمیتوانند در مجامع بینالمللی طوری مذاکره کنند که ما پیروز شویم.
او درباره اظهار نظر تاج مبنی بر اینکه اگر رای AFC برای مناقشه ایران و عربستان بازی در زمین بیطرف باشد، تیمهای ایرانی از لیگ قهرمانان آسیا انصراف میدهند، خاطرنشان کرد: به نظرم این تصمیم به باشگاهها برمیگردد. مثلا اگر منچستریونایتد چنین اتفاقی برایش میافتاد، آیا فدراسیون فوتبال انگلیس یا اتحادیه فوتبال این کشور اعلام میکرد که منچستر در لیگ قهرمانان اروپا شرکت نمیکند؟ اگر فوتبال را آن طور که تعریف شده در نظر بگیریم باید باشگاهها استقلال داشته باشند و خودشان درباره خودشان تصمیم بگیرند. از نظر من فدراسیون نباید چنین تصمیمی بگیرد. البته باشگاههای ما هم استقلال چندانی ندارند. هم فدراسیون فوتبال و هم باشگاهها اگر تصمیم به عدم حضور در لیگ قهرمانان آسیا بگیرند حتما از طرف بالادستیهایشان تحت فشار قرار میگیرند. آیا با وقوع چنین فشاری آنها حاضر هستند که از موضعشان کوتاه نیایند و استعفا دهند؟ چنین اتفاقی در کشور ما دور از ذهن است که کسی بخواهد به خاطر منافع ملی از سمتش استعفا دهد.
مدیرعامل پیشین فولاد خوزستان در پاسخ به این سوال که برتری قطریها در چه زمینهای بوده که توانستند مقابل عربستان و امارات پیروز شوند اظهار کرد: اگر قطر توانسته میزبانی جام جهانی را بگیرد، قطعا لابیهای قوی چه از نظر قانونی و چه از نظر غیر قانونی داشته است. بنابراین میتواند یک موضوع کوچک که بازی کردن یا نکردن در زمین خودی است را به راحتی برطرف کند. آنها یک قدرت بسیار بالا در چانهزنی و اعتبار بالایی در تصمیمات AFC و جهان دارند. اصلا نباید اعتبار و وزن گروه مذاکره کننده قطری را با گروه ایرانی مقایسه کرد. این یک قیاس معالفارق است.
رضاییان افزود: مورد دیگر این است که مشکل ما با قطریها متفاوت بود. قطر تنها در برخی مسائل با عربستان و امارات اختلاف نظر داشت. مطمئن باشید تا چند سال دیگر هم روابطشان با هم خوب میشود. همچنین آنها از یک آبشخور تغذیه میشوند.
او با بیان اینکه عدم داشتن لابی قوی از سوی ایران یکی از دلایل مهم شکست ایران در مناقشه با عربستان بوده تصریح کرد: در حال حاضر هیچ کس نمیتواند بگوید که ما بردیم. توجیه کردن درست نیست. به هر حال عربستان در این مساله برنده شده است. در این ماجرا قدرت قطر از عربستان بیشتر بود اما خب قدرت عربستان هم از ایران بیشتر بوده است.
مدیرعامل پیشین ملوان در پایان درباره راهکارش در برخورد با این ماجرا بیان کرد: به نظر من باید از هواداران فوتبال نظرخواهی میشد. باید از مردم پرسیده میشد که آیا به درخواست عربستانیها تن بدهیم یا اینکه قید مسابقهها را بزنیم و در لیگ قهرمانان آسیا شرکت نکنیم. ما در ۲۰ سال اخیر که در این مسابقهها شرکت کردهایم به کجا رسیدهایم؟ شاید با شرکت نکردن و ایستادگی ما، کمی ارزش بیشتری برای ما قائل بشوند. اگر قرار باشد که با این وضع در مسابقهها شرکت کنیم و مقابل حریفان عربستانی هم با ۴ گل شکست بخوریم، هم غرورمان زیر پا رفته و هم بازیها را باختهایم و یک مساله دو سر باخت است. ما هیچ حقی نداریم که جای مردم تصمیم بگیریم. هر جای دنیا هم بود طرفداران تصمیم گیرنده بودند. جالب است که ما المپیکها را هم به خاطر برخی مسائل تحریم کردهایم اینکه دیگر لیگ قهرمانان آسیا است.
نظر شما