به گزارش بی بی سی محققان برزیلی دریافتهاند که بلند کردن وزنههای سنگین به طور گذرا فشار داخل چشم را به خصوص هنگام حبس کردن نفس بالا میبرد.
این پژوهشگران میگویند که این پدیده میتواند خطر ابتلا به بیماری آب سیاه یا گلوکوم را بالا ببرد، چرا که این بیماری در افرادی که در معرض تغییرات مداوم فشار چشم هستند شایعتر است.
فشار داخل چشمی معمولا با ورزشهای هوازی یا اروبیک مانند دویدن یا دوچرخهسواری و نیز ورزشهای غیرهوازی مانند وزنهبرداری کاهش مییابد.اما در حین انجام مانور والسالوا- حبس کردن نفس- که در آن هوا به سوی مجاری بسته خروجی رانده میشود و فشار داخل قفسه سینه افزایش مییابد،فشار داخل چشمی بالا میرود.
این مانور در سرفه، استفراغ و نواختن سازهای بادی و گاهی در وزنهبرداری به کار گرفته میشود.
پژوهشگران برزیلی فشار داخل چشم را در حین وزنهبرداری در 30 مرد سالم اندازهگیری کردند.
این داوطلبان چهار بار در حال درازکش پرس با وزنه را به دو طریق یک بار با حبس کردن نفس و یک بار با تنفس عادی انجام دادند. و فشار داخل چشمی آنها اندازهگیری شد.
فشار داخل چشمی در هنگام بالابردن وزنه به همراه حبس کردن نفس به میزان بیشتر و در تعداد بیشتری از افراد بالا رفت.
دانشمندان برزیلی نتیجه میگیرند که افزایش متناوب فشار داخل چشمی درحین وزنهبرداری باید در بیماران مبتلا به "گلوکوم با فشارطبیعی" مد نظر قرار گیرد.
دیوید رایت رئیس انجمن بینالمللی گلوکوم در این باره گفت که وزنهبرداری در افراد مستعد به آب سیاه اندکی خطر این عارضه را بالا میبرد.
او افزود:" هر نوسانی در فشار داخل چشمی مِیتواند برای چشم مشکل ایجاد کند. عصب بینایی فشار مداوم را بسیار بهتر از نوسان فشار تحمل میکند."
رایت گفت که آب سیاه قبلا به نواختن ترومپت و بستن سفت کراوات ارتباط داده شده بود.