براساس گزارش ساينس، اين شجرهنامه جزئيات زندگي 13 ميليون نفر،متعلق به 11 نسل را نمايش ميدهد. اين ارقام و اعداد خيرهكننده هستند، اما آنچه اين تحقيق را شگفتانگيز ميكند، حجم بزرگ اعداد و ارقام به دست آمده نيست، بلكه نكاتي است كه درباره گذشته آشكار ميكند.
محققان دادههاي ثبت شده در وبسايت نسبشناسي Geni.com از 86 ميليون پروفايل عمومي ثبت شده در وبسايت را استخراج كرده و در ميان آنها به دنبال جزئيات غيرعادي گشتند. به منظور رفع هرنوع جهتگيري احتمالي در ميان دادهها، مانند گرايش دادهها به سمت گروه اجتماعي اقتصادي خاص، محققان بخشي از دادهها را با جزئيات 80 هزار گواهي مرگ در سازمان سلامت ورمونت مقايسه كردند.
در پايان به اندازهاي اطلاعات قابل استناد به جا ماند تا شجرهنامهاي 5.3 ميليون شاخهاي ايجاد شود، شجرهنامهاي بزرگ و در هم تنيده متشكل از 13 ميليون نفر كه در سالهاي 1650 تا 2000 زندگي كردهاند.
اين شبكه وسيع از تاريخ زندگي انسانها، بيشتر ساكنان اروپا و آمريكاي شمالي را پوشش ميدهد و جزئياتي مانند طول عمر و ازدواج و ارتباطات ژنتيكي را نمايش ميدهد. اين دادهها ديدگاههايي عجيب و شگفتانگيز را درباره بخشي كوچك از جمعيت جهان طي قرنهاي اخير ايجاد كردهاست.
براي مثال، براساس اين دادهها ميزان جابهجايي زنان از نظر جمعيتشناسي بيشتر از مردان بودهاست،اما به صورت ميانگين مردان فواصل طولانيتري را جابهجا ميشدهاند درحدي كه در نهايت در كشوري جديد مستقر ميشدند. محققان احتمال ميدهند اين تغيير مكانها و طي فواصل طولاني دايل اقتصادي داشتهاست.
رويدادهاي بزرگي مانند جنگ و ركودهاي اقتصادي نيز از ديگر عوامل جابهجايي و مهاجرت افراد بودهاند و به تدريج،با پيشرفت فناوريهاي حمل و نقل، مسافت مهاجرتها طولانيتر شد. برهمين اساس افرادي كه پيش از سال 1800 زندگي ميكردهاند براي يافتن شريك زندگي تا مسافت تا شعاع هشت كيلومتري سفر ميكردهاند، اين رقم در سال 1850 به 19 كيلومتري و در سال 1950 به 100 كيلومتر افزايش پيدا كرد.
اما در اين ميان چرخشي ناگهاني در دادهها ديده ميشود،افرادي كه در نقطه اوج شكوفايي حمل و نقل در قرن نوزدهم در سن ازدواج بودند، نسبت به گذشتگانشان تمايل بيشتري به ازدواج خانوادگي داشتند. از سال 1650 تا آغاز قرن نوزدهم ميانگين زوجهاي اروپايي و آمريكاي شمالي با يكديگر نسبت خانوادگي (نسبت دور) داشتند. اين فاصله براي متولدين پس از 1800 و با كاهش تابوها كمتر شد.
جزئيات درون اين شجرهنامه همچنين امكان شناسايي ژن طول عمر را نيز براي دانشمندان فراهم آوردهاست. به گفته محققان، ژنتيك تنها 16 درصد در افزايش طول عمر تاثير دارد، درحالي كه ديگر مطالعات تاثير ژنتيك بر طول عمر را 25 درصد نشان دادهاند.
نظر شما