برای مثال ایام نزدیک به عید و تحویل سال را در نظر بگیرید ، هرکس مشغول کاری‌است و اصولا پدر خانواده به خریدها و مسائل مالی خانه رسیدگی می‌کند ، حال در نظر بگیرید فرزند ارشد در هر خانواده در این امور چه قدر میتواند به یاری پدر شتافته و بارها و مسئولیت ها را از دوش او کم کند.
ازدیدگاه روانشناسان ، فرزند اول یا همان فرزند بزرگتر در هر خانواده ، رفتار و خصوصیات مختلفی دارد که اورا از دیگر فرزند‌ها متمایز می‌کند ؛ رفتارهایی شبیه به یک پدر یا مادر که در آن دلسوزی و مسئولیت پذیری خاصی نسبت به دیگر اعضا خانواده دیده می‌شود.
روانشناسان معتقدند که فرزند اول آمیزه‌ای از محبت و دلسوزی مادرانه و غرور و قدرت پدرانه است که هر چهار ویژگی میتواند از او یک پدر کوچک یا به اصطلاح معاون رئیس بسازد.
اما وقتی از روحیات فرزند اول حرف به میان می‌آید باید گفت،که علاوه بر خصوصیات مثبت از خصوصیات منفی رفتاری نیز برخوردار است ؛ ويژگي‌هايي به مانند: زورگویی ، استبداد ، خودخواهی والبته غرور بیش از حد امکان که همه و همه از او تکیه‌گاهی کوچک در کنار والدین برای دیگر فرزندان می‌سازد.
باید قبول کرد که حضور چنین شخصی کنار ما میتواند بسیار کمک‌کننده و دوست داشتنی باشد. به عقیده‌ی برخی روانشناسان ، برادران بزرگتر از این جهت قابلیت رهبری و الگو شدن را دارند که تجربه‌های تلخ و شیرین زندگیشان میتواند راهنمای خوبی برای دیگر برادر و خواهر‌هایشان باشد و آنها را در جهت رسیدن به امیال و آرزو هایشان همراهی کند.
وقتی در زندگی خود دچار ضربات شدید عاطفی و روحی می‌شویم ، اولین درمانگر و راه حل ما برادر بزرگتر است؛ به زبان عامیانه ، درد و دل کردن با برادر بزرگتر میتواند اولین گام در بهبود شرایط روحی ما باشد اما باید این نکته را هم به خاطر داشت که همه‌ی این گفته‌ها زمانی در زندگی موثر است که رابطه‌ای گرم و صمیمی بین برادر یا خواهر کوچکتر با برادر بزرگتر وجود داشته باشد.
به هر حال وجود برادر بزرگتر و نقش آن را در اجتماع را می‌توان به یک روانشناسی تشبیه کرد که دروسی را در اختیار دیگران قرار می‌دهد که هیچ کس به خود او نیاموخته و او همه‌ی این تجربیات را به زحمت و سختی به دست آورده است . دلسوزی‌های بی‌اندازه یا کمک‌های بی‌دریغ او به دیگر فرزندان ، از او یک امپراطور می‌سازد ، امپراطوری که هرچند خود را از پدر و مادرش پیروی می‌کند اما هیچ دلیلی نمی‌تواند شخصیت دلسوز و دوست داشتنی‌اش را از او بگیرد و همواره از دید دیگر اعضا میتواند یک مشورت دهنده خوب و قابل اعتماد نیز باشد.
جالبست بدانید روان شناسان مطرح دنیا مانند لشلی ، معتقد هستند که فرزند بزرگتر میتواند جانشین مهمی برای سرپرستی خانواده در زمان‌های ضروری باشد .
در کل باید دانست وجود برادر و خواهر بزرگتر در خانواده بسیار حائز اهمیت بوده و میتواند خانواده را در مسیر پیشرفت خود یاری بخشد.
نظر شما