در این مراسم جناب آقای دعایی سخنرانی داشتند و به شورای پنجم پیشنهاد دادند که خیابانی به نام مصدق نامگذاری شود. این پیشنهاد بعدا نیز به صورت مکتوب در اختیار کمیسیون نامگذاری قرار گرفت . در آنجا ذکر شده بود که بهتر است خیابان نفت به نام دکتر مصدق نامگذاری شود.
بعد از آن، بحث تغییر نام تونل آرش ـ اسفندیار به مصدق نیز مطرح شد اما با نظر کارشناسان در کمیسیون نامگذاری مبنی بر اینکه تغییر نام کمتر داشته باشیم و اصل را بر نامگذاری معابر جدید بگذاریم، تغییر نام این تونل منتفی شد. درباره این موضوع هر کدام از اعضای شورا نظری داشتند و نظر بنده این بود که بهتر است خیابان بزرگ‌تری به نام ایشان شود؛
خیابانی که در حد نام و جایگاه دکتر مصدق باشد. البته پیشنهادهای دیگری هم بود؛ ازجمله تغییر نام بزرگراه فتح به نام ایشان؛ یا اینکه خیابان کارگر 2قسمت شود و بخشی از آن به نام دکتر مصدق تغییر کند؛ بدین ترتیب که حد فاصل میدان انقلاب تا بعد از بزرگراه آیت‌الله حکیم، مصدق نامیده شود و از میدان انقلاب تا راه‌آهن نیز همان خیابان کارگر باقی بماند. همچنین تغییر نام بلوار کشاورز به مصدق مطرح شدو همین‌طور پیشنهادهای دیگر اما در نهایت قرار شد که پیشنهادها به نظرسنجی گذاشته شود.
در 2مرحله نظرسنجی (یک بار هم بنده در صفحه شخصی خودم در توییتر این موضوع را به نظرسنجی گذاشتم) از بین 4گزینه مطرح‌شده (خیابان نفت، بلوار کشاورز، تونل آرش ـ اسفندیار و بزرگراه فتح)، هیچ‌یک نتوانست نیمی از آرا را کسب کند ولی در مجموع بلوار کشاورز و تونل آرش ـ اسفندیار، آرای بیشتری آوردند. در این مرحله یکی از کاربران پیشنهاد کرد که نام خیابان کارگر هم به نظرسنجی گذاشته شود.
در مرحله بعد دکتر حق‌شناس در حساب توییتر خود این موضوع را به نظرسنجی گذاشتند و در اینجا بزرگراه فتح از گزینه‌ها خارج و خیابان کارگر شمالی جایگزین شد. در این نظرسنجی کارگر شمالی رأی آورد و ما فکر کردیم این تغییر نام از چند جنبه مناسب است. این خیابان از طرفی به میدان انقلاب ختم می‌شود و به نحوی دکتر مصدق هم در انقلاب اسلامی نقش داشته و اثرگذار بوده است؛ به این ترتیب که در جنبش ملی‌شدن نفت دخیل بوده.
نکته دیگر اینکه محله جمشیدآباد ـ یکی از کانون‌های درگیر در کودتای 28مرداد ـ در این خیابان است و این موضوع به طور مستقیم با نام دکتر مصدق عجین است. در بخش شمالی خیابان نیز کوی دانشگاه قرار دارد و ارتباط ایشان با دانشگاه را هیچ‌کس نمی‌تواند کتمان کند. دلایل دیگری هم بود و در ضمن نام کارگر هم حفظ می‌شد.
اما با رسانه‌ای‌شدن این مسئله، کسانی که ظاهرا دوست نداشتند نام دکتر مصدق روی یک خیابان گذاشته شود، بهانه‌های مختلفی آوردند. آنها سعی کردند این موضوع منتفی شود و در این میان عده ای از عزیزان که دغدغه کارگری داشتند، معتقد بودند که این تغییر نام می‌تواند کارگران را ناراحت کند؛ چراکه کارگران در این شرایط، وضعیت مطلوبی ندارند و ما هم نباید خاطره بدی برای آنها بگذاریم.
پس از آن، اعضای شورا برای اینکه بتوانند دین خود را به دکتر مصدق ادا کنند، به این نظر رسیدند که حتی اگر خیابانی کوچک به نام مصدق شود، بهتر از آن است که اصلا نام ایشان در معابر تهران نباشد؛ بنابراین در شورای شهر تهران به اجماع رسیدیم که خیابان نفت به نام دکتر مصدق شود.
نظر شما