نوعی ویروس تعداد زیادی از فوک‌ها را از بین برده است. هر چند که رابطه مستقیمی بین این ویروس و آلودگی محیط‌زیست پیدا نشده، ممکن است تصور شود که غلظت بالای «ددت» و میزان فلزات سنگین اندازه‌گیری شده در فوک‌ها باعث تضعیف مقاومت طبیعی این حیوانات شده باشد.
از سوی دیگر، کیلکا منبع اصلی تغذیه فوک‌ها به دلیل حضور شانه‌دار کاهش یافته و باعث وخیم‌تر شدن وضع ناگوار آنها شده است.
عبور و مرور کشتی‌ها، صید غیرمجاز به بهانه تحقیقات علمی، نوسانات سطح دریا و تغییرات اقلیمی نیز در سقوط جمعیت فوک‌ها و تهدید بقای آنها دخیل هستند. در سال‌های اخیر، مشاهده شده که احتمالا به علت تغییرات آب و هایی در جهان و افزایش اما در زمستان، پوشش یخ در مکان‌های سنتی تولید مثل فوک‌ها در آب‌های کم‌عمق خزر شمالی نازک‌تر شده و برای آنها محدودیت ایجاد کرده است.
مطالعات اخیر برنامه محیط‌زیست دریای خزر نشان می‌دهد که تعداد تخمین فوک‌های زنده به کمتر از110 هزار می‌رسد.
کاهش بیشتر ضخامت پوشش یخ می‌تواند یکی از تهدیدهای اصلی پیش‌روی فوک خزر در آینده باشد.
