استفاده از موبایل در دستشویی واقعا مضر است؟

فعالان اجتماعی نیز با تاکید بر اینکه موبایل به همراه همیشگی افراد تبدیل شده، مدعی شده اند که این کار باعث برهم زدن تعادل ذهنی و فرهنگی می شود. علی رغم تمامی این هشدارها مطالعه در توالت کماکان به قوت خود باقی مانده و حتی فراگیرتر شده است.

یک روانکاو آمریکایی به نام Otto Fenichel در سال ۱۹۳۷ مدعی شد که مطالعه در توالت نشانه عدم رشد کافی فرد است. او معتقد بود افرادی که تعادل روانی ندارند هنگام رفتن به توالت احساس می کنند بخشی از درون آنها تخلیه شده و باید از طریق چشم مواد دیگری که همان محتوا باشد را وارد وجود خود کنند.

James Strachey، روانکاو برجسته بریتانیایی در دهه ۳۰ میلادی استدلال کرذ که افراد دارای این عادت مثل بچه ها به مطالب سطحی و کوتاه علاقه دارند. او که مقالات فروید را به انگلیسی برگردانده نیز مثل Fenichel عقیده دارد که مطالعه در واقع تناول تراوشات ذهنی نویسنده است و حس ایجاد تعادل را در این افراد به وجود می آورد.

چه تعداد از افراد در دستشویی مطالعه می کنند؟

اگر ایده های خیالی فوق در رابطه با ضمیر ناخودآگاه حین مطالعه در توالت را کنار بگذاریم، شواهدی درباره غیر عادی بودن افرادی که دست به این کار می زنند، وجود ندارد. مطالعات نشان داده که بسیاری از مردم در توالت به بالا بردن آمار مطالعه کمک کرده اند، اگر دستگاه های دیجیتالی را هم در نظر بگیریم این آمار بالاتر هم می رود.

نظرسنجی اپراتور آمریکایی «ورایزن» در سال ۲۰۱۵ نشان می دهد که بیش از ۹۰ درصد کاربران استفاده از موبایل در دستشویی را تجربه کرده اند. مطالعه ای دیگر که در سال ۲۰۰۹ صورت گرفته حاکی از این است که بخش عمده ای از بزرگسالان به ویژه جوانان، مردان، افراد با تحصیلات عالی و کارمندان متخصص در دستشویی هم مطالعه می کنند. بنابراین نمی توان این عادت را غیرعادی یا نشانه ای از عدم تعادل روانی تلقی کرد.

استفاده از موبایل در دستشویی چه پیامدهایی دارد؟

بسیاری عقیده دارند که مطالعه در دستشویی با افزایش زمان نشستن به ایجاد هموروئید منجر می شود. این عارضه شامل التهاب عروق و مخصوصا سیاهرگ های ناحیه مقعد یا رکتوم است که گاهی به آن توده گفته می شود، حتی لئوپولد بلوم هم هنگام شکستن این تابو در ادبیات می گوید: «امیدوارم این کار توده ها را برنگرداند».

با این حال از نظر علمی ارتباط بین استفاده از موبایل در دستشویی و ابتلا به هموروئید اثبات نشده. نتایج مطالعه سال ۲۰۰۹ نشان می دهد که علی رغم افزایش احتمال ایجاد هموروئید با نشستن طولانی تر در توالت، میزان ابتلای مطالعه کنندگان در دستشویی نسبت به دیگران بیشتر نبوده و علاوه بر این گروه اول کمتر به یبوست دچار شده اند. در تحقیق دیگری که در همین رابطه صورت گرفته نشانه ای از ارتباط بین مطالعه در توالت و بیماری «آنورکتال» خوش خیم مشاهده نشده است.

یکی دیگر از موارد ذکر شده در لیست خطرات احتمال انتقال آلودگی است. دستشویی ها اغلب به عنوان گلخانه میکروب ها در نظر گرفته می شوند که در این صورت مطالعه در این اماکن راهی برای انتقال عفونت ها خواهد بود.

اگرچه نمی توان منکر وجود خطرات عفونی در دستشویی شد اما درباره این مساله نیز تاحدودی اغراق شده است. بر اساس مطالعه ای که در مورد مناطق تجمع میکروب ها در خانه صورت گرفته، میزان تراکم این آلودگی ها در دستشویی و حمام تفاوت چندانی ندارد. بر این اساس صندلی و دستگیره توالت و شیر آب کمتر از سینک، دستگیره اجاق، مخزن قهوه ساز و بدتر از همه اسفنج شستشوی ظروف باکتری و قارچ دارند. بنابرین مطالعه راهنمای آشپزی در آشپزخانه باید خطرناک تر از استفاده از موبایل دستشویی باشد. علاوه بر این میزان باکتری های ساکن در کلید برق، پول، خودپرداز، منوی رستوران و دستگیره وسایل حمل و نقل عمومی از توالت بیشتر است.

با این حال بین گوشی هوشمند و کتاب یا روزنامه تفاوت های چشمگیری وجود دارد. از یک سو موبایل های هوشمند به بخش جدا ناپذیری از زندگی ما تبدیل شده و اغلب در حال کار با آنها هستیم تا جایی که کار به ایجاد مراکزی برای ترک اعتیاد به موبایل کشیده است. از سوی دیگر محیط های گرم مناسبترین مکان برای رشد برای میکروب و باتری به شمار می روند و اسمارت فون نیز به خاطر وجود باتری یا قرار گرفتن در جیب و کیف اغلب گرم تر از محیط اطراف است.

محققین بریتانیایی گزارش کرده اند که از هر شش موبایل یک دستگاه دارای نشانه هایی از آلودگی مدفوعی است. با این وجود اکثر قریب به اتفاق گوشی ها میزبان میکروب های موجود در بدن کاربر هستند، به عبارت دیگر ۸۲ درصد از آلودگی موجود در سطح موبایل همان باکتری های روی انگشت است. بنابراین این گجت ها اغلب فاقد باکتری های خارجی هستند که ممکن است به بیمار شدن کاربر منجر شود.

مطالعه ای دیگر نیز دریافته شواهد محکمی از وجود میکروب های خطرناک خارج از بدن انسان روی موبایل وجود ندارد. با این حال عاقلانه تر این است که در دستشویی های عمومی بیخیال استفاده از موبایل شوید.

کاربران در دستشویی بیشتر چه مطالبی را بررسی می کنند؟

مطالعه در دستشویی شاید نشانه عدم تعادل روانی نبوده، ما را در معرض خطرهای میکروبی قرار نداده و منجر به یبوست و هموروئید نشود اما برخی دیگر از افراد سرشناس عوارض دیگری را برای آن برشمرده اند. در میان این افراد می توان به نویسنده ای جنجالی به نام «هنری میلر» اشاره کرد که برخی آثارش سه دهه در آمریکا زیر تیغ ممنوعیت بود.

میلر که بسیاری از وی به عنوان محبوب ترین نویسنده دهه ۶۰ نام می برند در مقاله ای به نام «مطالعه در توالت» مدعی شده این کار نشانه ای از خلاء معنوی است:

مطالعه در توالت عملی بی معنی، غیربهداشتی، بی فایده، عجیب و مضحک است که به خاطر تمرکز کردن روی صفحات باعث بر هم زدن این لحظه کوچک از خلسه می شود. بهتر است در این حالت ذهن را هم مانند روده آزاد بگذارید.

البته میلر در اینجا دچار تشخیص اشتباهی شده چرا که مطالعه کنندگان در توالت مشکلی در رها کردن بخش های مختلف بدن به صورت همزمان ندارند. اگر شما هم از مطالعه کنندگان در دستشویی باشید می دانید که اغلب محتوای بررسی شده در این زمان نیازی به تمرکز و دقت بالا نداشته و به مطالعه مطالب سطحی می گذرد.

البته استفاده از موبایل در دستشویی ممکن است به کارهای دیگری از قبیل چک کردن ایمیل، بررسی خبرهای مختلف، بازی های اعتیادآور و بالا و پایین کردن شبکه های اجتماعی نیز اختصاص پیدا کند اما اگر این کارها به صورت درست و منطقی صورت گیرد، می توان آن را روشی برای زندگی در لحظه تلقی کرد. هرچند احتمال انتقال برخی میکروب ها از این طریق انکار ناپذیر است، بنابراین هر از چندگاه نمایشگر موبایل را دستمال بکشید.

ترجمه: ديجياتو