آشنایی با نشانه‌های فقر پروتئین در بدن

پروتئین از جمله مواد مغذی ضروری برای بدن محسوب می‌‌شود که در بافت‌‌ها، ماهیچه‌‌ها، تاندون‌‌ها و ارگان‌‌های بدن تجمع می‌‌‌کند.

* با نشانه‌هاي فقر پروتئین در بدن آشنا شويد.

• مدام بیمار شدن: وقتی پروتئین کافی در رژیم غذایی وجود نداشته باشد، پروتئین‌‌هایی که با باکتری‌‌ها و ویروس‌ها مبارزه می‌‌کنند، از بین رفته و برای سوخت و ساز بدن مورد استفاده قرار می ‌گیرند. در نتیجه ترمیم زخم‌ها و جراحات بدن دشوارتر شده، مبارزه با عفونت‌‌ها به سختی انجام می‌شود.

• تورم در دست‌ها: بدون پروتئین، حفظ تعادل آب بدن به هم خورده و بدن آب را به شیوه نادرستی ذخیره می‌کند و منجر به ادم می‌شود؛ وضعیتی که در آن آب بیش از حد زیر پوست جمع می‌شود و دست‌ها ورم می‌کنند چون بدن پروتئین را از بافت‌های این ناحیه مصرف می‌کند.

• خشک شدن پوست: کمبود پروتئین می‌تواند به خشک، شکسته و فلسی شدن، تغییر رنگ و ایجاد لکه‌هایی شبیه به آفتاب سوختگی روی پوست منجر شود. آسیب دیدن پوست راه ابتلا به عفونت‌های قارچی را باز می‌کند.

• احساس ضعف دائمی: کسانی که از رژیم غذایی گیاه‌خواری پیروی می‌کنند، دچار فقدان انرژی در روز می‌شوند و گرسنگی ناشی از آن باعث می‌شود سراغ کربوهیدرات‌های فراوری شده بروند. احساس خستگی و خالی شدن بدن از انرژی در این افراد یکی از علائم اولیه کمبود پروتئین در بدن به‌شمار می‌‌رود.

• از دست دادن عضلات: اگر شما از دریافت کافی پروتئین برای تامین سوخت بافت‌های بدنتان از طریق اسیدهای آمینه خودداری کنید، بدن شما چاره ای جزو شکستن عضلات برای دریافت اسیدهای آمینه ندارد. در این هنگام ماهیچه‌های بدن شل می‌شوند و حالت طبیعی خود را از دست می‌دهند.

• کاهش وزن: مطالعات نشان می‌دهد، کاهش مصرف پروتئین منجر به از دست دادن وزن می‌شود. مصرف به اندازه پروتئین از آن جهت اهمیت دارد که اطمینان حاصل می‌شود شما در حال از دست دادن چربی و افزایش حجم عضلات هستید.غذاهای با میزان پروتئین بالا به افزایش سوخت و ساز بدن، هضم مواد غذایی، و سوزاندن چربی کمک می‌کنند ضمن این که به شما احساس سیری می‌دهند و اشتهای شما را برای غذا خوردن پی در پی کم می‌کنند.

• از دست دادن موها: زمانی که با کمبود پروتئین مواجه می‌شوید، بدن در حالت مقاومت و صرفه‌ جویی قرار می‌‌گیرد و سعی می‌‌کند کمترین مقدار پروتئین را مصرف کند، بنابراین پروتئین زیادی را در ساخت مو و ناخن استفاده نمی‌کند، در نتیجه، موها و ناخن‌ها حالت شکننده به خود می‌‌گیرند و لطافت و نرمی خود را از دست می‌دهند.

*منبع: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي