در بیست و پنجمین روز از ماه مبارک رمضان ۱۴۳۹، جمعی از استادان، نخبگان و پژوهشگران دانشگاهها، عصر امروز (یکشنبه 20 خرداد) با حضرت آیتالله خامنهای رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند.
گزیدهای از بیانات رهبر انقلاب در این دیدار به شرح زیر است:
* ما الان در دنیا کشوری هستیم که بیشترین دشمن را در بین دولتهای مستکبر و قدرتهای بیارزش داریم و بیشترین طرفدار را هم در بین تودههای مردم در بسیاری از کشورها داریم.
آن مقدار که جمهوری اسلامی در خیلی از کشورها آبرومند است، از کشورهای همسایه و فراتر از همسایه، هیچ کشور دیگری این مقدار آبرومند و دارای علاقهمند و ارادتمند نیست؛ برای همین است که دشمنان خبیث و مصممی هم دارد.
حالا فرض کنید آن شمر زمان، نخستوزیر کودککُش رژیم اشغالگر میرود اروپا مظلومنمایی میکند که بله، ایران میخواهد ما را نابود کند. شمر به معنای واقعی کلمه اینها هستند؛ اینها از لحاظ ظلم و ستم سرآمد همهی ظالمان تاریخند.
آن مخاطب اروپایی هم گوش میدهد و سر تکان میدهد و نمیگوید شما الان در غزه و قدس دارید این جنایتها را میکنید.
جمهوری اسلامی در همهی مسائل منطقی عمل میکند. در بحث رژیم صهیونیستی، جمال عبدالناصر شعار میداد که یهودیها را در دریا میریزیم.
اما ما از روز اول چنین حرفهایی نزدیم. ما از روز اول یک طرحی اعلام کردیم، گفتیم امروز دموکراسی یک شیوهی مدرن است که همهی دنیا قبول دارند؛ گفتیم برای تعیین تکلیف کشور تاریخی فلسطین به مردم فلسطین مراجعه کنید. این طرح در سازمان ملل بهعنوان نظر جمهوری اسلامی ثبت شده است.
آنهایی که واقعاً فلسطینیاند و از ۸۰سال پیش، ۱۰۰سال پیش ساکن فلسطین بودهاند -هم مسلمان و هم یهودی و هم مسیحی- در هر جایی که هستند -چه در سرزمینهای اشغالی چه خارج از آن- از آنها نظرسنجی شود، هر چه آنها گفتند همان بشود. این نظر بدی است؟ اروپاییها این را حاضر نیستند بفهمند؟
بعد، آن کودککُشِ ظالم خبیث شمرصفت میرود مظلومنمایی میکند که ایران میخواهد چند میلیون جمعیت از ما را از بین ببرد.
* دانشگاه مرکز بسیار مهمی برای تقویت قوهی عاقلهی کشور است. اساتید نقش فوقالعاده و ویژهای در تقویت این قوهی عاقله دارند. اگر دانشگاه بخواهد این نقش را درست ایفا کند یک الزاماتی دارد:
۱. درگیر شدن دانشگاه با مسائل و مشکلات کشور
۲. تربیت فرهنگی، اخلاقی و هویتی دانشجویان
۳. صیرورت و تحول دائمی در دانشگاه
* ️باید رویکرد «مصرفکنندگی علم» در کشور را به رویکرد «تولید علم» تبدیل کنیم. تا کی باید مصرفکنندهی علم دیگران باشیم؟
ما ننگمان نمیآید پیش کسی که دارای علم است، شاگردی کنیم؛ اما شاگردی یک حرف است و تقلید یک حرف دیگر.
چرا تا گفته میشود که به علوم انسانی اسلامی فکر کنیم، بعضی میگویند آقا مگر این علم است؟
خب علوم تجربی که نتایجش قابل تجربه در آزمایشگاه است، اینهمه غلط بودن یافتههایش روزبهروز دارد اثبات میشود؛ آنوقت از علوم انسانی چه توقعی دارید؟ در علوم اقتصاد، فلسفه، مدیریت و علوم گوناگون انسانی چقدر حرفهای متضاد و متعارض وجود دارد.
علم، آن چیزی است که شما به آن دست پیدا کنید و از ذهنتان تراوش کند.
بله، ما مانند یک کالا که از دیگری میگیریم، از علم دیگران استفاده میکنیم اما این نمیتواند دائمی باشد. گاهی علم دیگران درست منتقل نمیشود، گاهی آن بخش خوبش را نمیدهند، گاهی علمِ نو و بهروزشده را نمیدهند که این اتفاق بارها در دورهی طاغوت افتاده است. بنابراین باید تولید علم کنیم.
نظر شما