فاصله گرفتن از سیاست‌های درون‌نگر (جایگزین سازی واردات) و اقبال به سمت و سوی سیاست‌های برون‌نگر (گسترش صادرات) از ویژگی‌های دیگر این دوران است.
از میان این تحولات آن چه بیش از همه توجه همگان را به خود جلب کرده، پدیده جهانی شدن است.
در طی سال‌های اخیر مطالعات زیادی درباره جهانی شدن صورت پذیرفته و هر یک از منظر خود به تجزیه و تحلیل این رخداد مهم جهانی پرداخته‌اند.
جهانی شدن تنها دارای ابعاد اقتصادی و تجاری نیست بلکه دارای اثرات و تبعات مهم در سایر علوم و بالاخص در فرهنگ و ارتباطات، جامعه‌شناسی و علوم سیاسی و روابط بین‌الملل هم هست.
در زمینه تجاری و اقتصادی این پدیده دارای آثار مثبت و منفی است. از آنجا که موتور اصلی جهانی شدن آزادسازی تجاری و گسترش رقابت بر مبنای اصول شناخته شده در اقتصاد بین‌الملل یعنی مزیت مطلق و مزیت نسبی قرار دارد، از این رو بر حسب تعریف و بر اساس مبانی نظری پدیده مزبور می‌تواند در صورت هدایت صحیح به افزایش تولید با هزینه کمتر در سطح جهانی، تخصیص کاراتر منابع و رفاه مصرف‌کننده منجر شود ولی بهره‌برداری عادلانه از این فرایند مستلزم این است که کشورهای مختلف ظرفیت لازم را برای استفاده از این فرصت‌ها داشته باشند و به قواعد بازی در سازمانهای بین‌المللی متولی جهانی شدن آشنایی کامل داشته باشند.
از آنجا که کشورهای در حال توسعه دارای ظرفیت‌های لازم نیستند و به‌علاوه ساختار سازمانهای بین‌المللی دست‌اندرکار در هدایت جهانی شدن نیز در راستای تامین بیشتر منافع کشورهای پیشرفته قرار دارد، از این رو، درجه و میزان استفاده از این فرصت‌ها در مقام مقایسه با کشورهای پیشرفته نه تنها عادلانه نیست بلکه به علت نبود زیرساخت‌های لازم در بسیاری از این کشورها آنها نه تنها استفاده‌ای از این فرایند نمی‌برند بلکه به حاشیه رانده می‌شوند.
بنابراین، جهانی شدن با فرصت‌ها و چالش‌هایی روبه‌رو ست و در این میان آن چه دارای اهمیت است استفاده بهینه از فرصت‌ها و احتراز از چالش‌ها و به حداقل رساندن زیان‌های آن است و این تدابیر با اتخاذ سیاست‌های انفعالی تامین نمی‌شود بلکه کشورهای در حال توسعه از جمله کشور ما باید فعالانه در هدایت این پدیده به سمت و سوی عاید ساختن نتایج بهتر و عادلانه‌تر همت کنند.
در سطح ملی یکی از ابزارهای مهم برای مبارزه با چالش‌های فراروی جهانی شدن، گسترش رقابت است و برای این هدف، خصوصی‌سازی می‌تواند نقش مهمی را ایفا کند.
خصوصی‌سازی نه تنها در تقویت زیربنای اقتصاد ما مؤثر است و از بار هزینه‌های دولتی می‌کاهد بلکه با توزیع مجدد ثروت می‌تواند در تامین عدالت در سطح کشوری نقش بسیار مهم و ارزنده‌ای را ایفا کند.
در سطح بین‌المللی نیز کشورهای در حال توسعه باید ایجاد تحول در سازمانهای بین‌المللی متولی جهانی شدن را وجهه همت خود قرار دهند تا این پدیده چهره نوع‌پرورانه و انسان دوستانه و عادلانه را به خود گرفته و در خدمت به توسعه اقتصادی کشورهای در حال توسعه درآید.
با توجه به ملاحظات فوق و با در نظر گرفتن ارتباطات تنگاتنگ میان جهانی شدن، خصوصی‌سازی و عدالت اقتصادی و نیز با توجه به ابلاغیه اصل 44 قانون اساسی توسط مقام معظم رهبری که نقطه عطفی در تاریخ اقتصاد کشور به شمار می‌آید، ضرورت برگزاری همایشی با هدف جهانی شدنی عادلانه، مشخص می‌شود.
در همین راستا، مرکز ملی مطالعات جهانی شدن، اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران و سازمان خصوصی‌سازی در یک اقدام مشترک اقدام به برگزاری همایشی تحت عنوان جهانی شدن، خصوصی‌سازی و عدالت اقتصادی کرده‌اند که شعار آن جهانی شدن عادلانه است.
