به گزاش ایسنا، تشت لگن یا تشت‌لاک از ساده‌ترین وسایل زندگی مردمان این دیار است. این ساز کوبه‌ای در گذشته توسط یک یا دو نفر از بانوان در مجالس عروسی در روستاها نواخته می‌شد. هنگام نواختن لگن، با قرار دادن یک ظرف کوچک مانند نعلبکی روی لگن، افکت‌هایی نیز به این ساز داده می‌شد، اما متاسفانه امروزه دیگر در مراسم عروسی کمتر شاهد هنرنمایی زنان مازندرانی به‌وسیله این ساز بومی هستیم.
نواهای کهن موسیقی بومی از ابزارها و لوازم پیرامونی هر قوم که در طول تاریخ برای رفع نیازهای خود استفاده می کردند ساخته شده است که با آن نجواهای درونی خود را بی‌کلام بیان می‌کردند تا شادی و اندوه خود را به اشتراکی جمعی قرار دهند.
علی حسن نژاد، پژوهشگر فرهنگ بومی مازندران درباره تشت نوازی در مازندران گفت: لگـن یکـی از ابزار اصلـی زندگـی بومـی مازنـدران اسـت کـه در زمـان شـادی تغییـر کاربـری داده و بـه عنـوان یـک سـاز از آن اسـتفاده می‌شد.
وی افزود: معمولا بانـوان قدیمـی مازندرانـی مهـارت خوبـی در نواختن و اجرای ریتم‌هـا بـا لگـن دارنـد. هنـگام نواختـن لگـن، بـا قـرار دادن یـک ظـرف کوچـک ماننـد نعلبکی روی لگـن، افکت هایـی نیـز به این سـاز داده می شـود.
حسـن نـژاد تصریح کرد: لگـن کـه وسـیله معمولـی زندگـی خانواده هاسـت، وقتـی در مراسـم مختلـف بـه عنوان سـاز اسـتفاده می شـود، در زمـره سـازهای کوبـه ای قـرار می گیـرد؛ چـرا کـه نوازنـده بایـد بـا دو دسـت بـه صـورت ریتمیـک لگـن را بـه صدا دربیـاورد.
به گزارش ایسنا، سومین جشنواره‌ی موسیقی بومی البرزنشینان لیلم از تاریخ یکم تا پنجم مرداد 1397 در مازندران برگزار خواهد شد.
این جشنواره که توسط شرکت فرهنگی و هنری نسیم مهرآوا و با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مازندران و دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می‌شود، تلاشی است فرهنگی در جان این کهن بوم و پاسخی برای فرهنگ بیگانه که می‌تواند افزون بر پیشرفت موسیقی آیینی و بومی البرزنشینان، یک بازنگری در جهت ماندگاری بیشتر و ریشه دواندن این موسیقی تبارمند در رگ‌های خشکیده فرهنگ بومی ایران زمین باشد.
نظر شما