به گزارش همشهري آنلاين به نقل از گاردين، كارشناسان هنري معتقدند آنچه روي اين كاشي كوچك كشيده شده، پرتره جبرائيل امين يا همان فرشته مقرب درگاه الهي است اما به نظر ميرسد اين نخستين نقاشي هنرمند نامدار ايتاليايي دوره رنسانس باشد كه از چهره خود كشيده و به يادگار گذاشته است. گرچه 547 سال از عمر اين كاشي ميگذرد، خود كاشي و نقش روي آن در كمال شگفتي تا امروز سالم مانده است.
البته اين ادعا كه خودنگاره جبرائيل امين روي كاشي مربوط به كارنامه داوينچي است، از سوي برخي ديگر از كارشناسان چندان جدي گرفته نشده و رد شده است. با اين حال، پس از آنكه سال گذشته ميلادي تابلوي «سالواتور موندي» داوينچي به قيمت 450 ميليون دلار در حراجي كريستيز چكش خورد و تمام ركوردهاي دنياي تجسمي را شكست، به نظر ميرسد خيليها قصد دارند آثار قديمي را هر طور شده به كارنامه نقاش سرشناس بچسبانند.
مارتين كمپ كه استاد تاريخ هنر در دانشگاه آكسفورد و جديترين منتقد مدعيان كشف آثار تازه داوينچي است، ميگويد: «احتمال اينكه كاشي مورد نظر مربوط به لئوناردو باشد كمتر از صفر است. فصل احمقانه كتاب داوينچي هرگز بسته نميشود.» خودنگاره جبرائيل امين در يك نشست خبري در رم به نمايش درآمد و چنان با آن رفتار ميشد كه گويي تماشاگران با يك عتيقه مقدس طرف هستند.
پروفسور ارنستو سولاري كه پژوهشهايي اساسي درباره نابغه دوران رنسانس انجام داده، معتقد است كاشي 500 ساله بيترديد مربوط به سالهاي نخست فعاليت داوينچي است. ضمن اينكه بعدها نوعي آينهنويسي روي آثارش آغاز كرده بود كه ترجمه آن از ايتاليايي چنين ميشود: «من، لئوناردو داوينچي، متولد 1452، سال 1471 تصوير خودم را به شكل فرشته مقرب جبرائيل كشيدم.»
سولاري بر اين باور است كه پژوهشهاي علمي سابقه 550 ساله اين كاشي را ثابت ميكند؛ اثري كه در تمام اين سالها در اختيار خاندان اشرافي راولو بوده است. گفته ميشود لئوناردو اين كاشي كوچك را در كوره مربوط به پدربزرگ و مادربزرگش پخته و آماده كرده است.
نظر شما