حالا، همه ما با داشتن گوشیهای بلوتوثدار، برای هکرهای حرفهای و حتی آماتور، حکم طعمههایی را داریم که شاید اطلاعات، عکس و... به دردبخوری روی گوشیمان باشد. کافی است در جایی مثل مترو، بلوتوث را روشن کنید و دکمه «سرچ» (جستوجو) را بزنید تا متوجه شوید چه بازار پررونقی از طعمههای «بلوتوث روشن»، در انتظار شماست!
هککردن موبایل، اتفاق تازهای است که حداکثر یک سال عمر دارد! اما چند ماهی است که این تکنولوژی حتی، ابزار جاسوسی و خالهزنکبازی هم شده است؛ اینطوری که با یک نرمافزار 3 هزار تومانی، همهمان یک «هکر» بالقوه و البته یک «شکار» بالفعل شدهایم.
پیدا کردن نرمافزارهای هک موبایل کار سختی نیست؛ کافی است که یک عصر پاییزی، یک ساعت وقت بگذارید و سری به بازار کامپیوتر بزنید. احتمالا در همان اولین مغازهای که سراغ نرمافزار هک موبایل را بگیرید، فروشنده چند بسته شیک و مرتب جلویتان میگذارد که رویشان جملاتی مانند «خاموشکردن گوشی قربانی»، «به دستآوردن اس ام اسهای قربانی» و چیزهایی شبیه به این نوشته شده است.
اینجاست که شما میمانید کدام را انتخاب کنید. اگر از فروشنده بپرسید که کدام بهتر است، احتمال اینکه توضیحی راجع به کارایی نرمافزار بشنوید، خیلی کم است. بیشتر فروشندهها - در جواب توضیح خواستن شما – میگویند که بچهمثبت هستند و کاری به هک موبایل و فضولی در گوشی دیگران ندارند. اگر بیشتر گیر بدهید، شاید در آخر بشنوید که یکی از دوستان دورشان از این یکی استفاده کرده بوده و جواب گرفته است.
قیمت کمترین بسته نرمافزاری هک موبایل، 3هزار و 800 تومان است؛ البته اگر بگردید، قیمتهای 4هزار و 500 و 7هزار و 500 تومان و بالاتر هم پیدا میکنید. این بستههای نرمافزاری، معمولا بیشتر از یک سیدی دارند. هرچه تعداد سیدیها بیشتر باشد، قیمت بسته بیشتر میشود. اما نکته جالب اینجاست که بیشتر نرمافزارهای داخل سیدیها ربطی به هک موبایل ندارند و درواقع لحاف چهل تکهای هستند، از انواع فایلهای صوتی و تصویری تا نرمافزارهای نقشه ایران و تهران و... .
تولیدکنندههای این سیدیها با استفاده از حس کنجکاوی و فضولی ملت، به بهانه یک یا 2 نرمافزار کمحجم موبایل، انبوهی از چیزهای بیربط را برای توجیه قیمت نرمافزار و تعدد سیدیها به شما قالب میکنند. نکته جالبتر این است که این نرمافزارهای مخصوص فضولی، با وجود شهرت کم و گمنامبودنشان، فروش خوبی دارند؛ یعنی تعداد نسبتا زیادی از ملت فناوری دوست، به شدت مشتاق فضولی و سرککشیدن در گوشیهای دوستان و اطرافیان خود هستند.
حرفهای، هنوز نداریم
«هنوز حرفهای این کار را نداریم. اینهایی که دست به هک موبایل مردم میزنند، اغلب همان هکرهای اینترنتیاند؛ نرمافزارش هم که توی بازار پر است. اصولا هک موبایل آسانتر از وبسایت است اما قلق خاص خودش را دارد؛ البته «بلوتوث هکینگ» (ردیابی اطلاعات درحال ارسال یا دریافت) از قبلتر هم بوده اما دسترسی و فضولی توی گوشی مردم روش جدیدی است که این روزها به مدد نرمافزار مد شده.»
اینها را کسی میگوید که عمری را در وادی هک و هکرها گذرانده و حالا کارشناس این امور است. البته او معتقد است که «هک» یک پدیده علمی است که ممکن است در زمینههای نادرست هم استفاده شود.
اینطور که او میگوید این روزها هککردن گوشی مردم، بیشتر از هر چیز دیگری، یک سرگرمی است اما در بعضی موارد هم پیش میآید که طرف، دنبال اطلاعات کاری یا خصوصی ملت باشد؛ «بیشتر دنبال اساماس (پیامک)های ارسالی یا دریافتیاند، بعدش هم عکس و شماره تلفنها».
او ادامه میدهد: «کافی است که – به هر دلیل – بلوتوث شما روشن باشد تا با ارسال یک فایل و دریافت آن از طرف شما، اختیار اتاق فرماندهی گوشی را – بیآنکه خودتان بدانید – در دست بگیرند. بسته به قدرت نرمافزار هک هم، ممکن است خیلی راحتتر این کار را بکنند».
هی، کجای کارید؟ فکر کردید با داشتن گوشی مدل بالا و نرمافزار هک، همهچیز تمام است؟ نه خیر! علمای علم هک، مبحثی دارند با عنوان «مهندسی اجتماعی»؛ یعنی یک هکر حرفهای باید بداند کجا، چه وقت، چطور و با چه زبانی با «طعمه» (این یک اصطلاح هکری است) صحبت کند. درواقع، او باید بتواند سر صحبت را با سوژه باز کند (زبانی یا با بلوتوث و اساماس) تا فرصت نفوذ به گوشی قربانی را پیدا کند.
مشتری؟ بله داریم
همیشه فضولی یک نوع تفریح (البته غیرمجاز) نیست؛ گاهی برای شما مهم میشود که طرفتان همین الان برای کی پیامک فرستاده و از طرف چه کسی پیام داشته؛ حتی شاید مهم باشد که بدانید رقیب کاریتان تلفن مدیرعامل شرکت را دارد یا نه! همه این نیازها (درست یا غلط) و قدرت تخیل را وقتی کنار یک تکنولوژی بگذارید، باعث میشود شما هم تحریک شوید که یکی از این لوحهای فشرده 3هزار تومانی را بخرید و با استفاده از راهنمای فارسیاش، زاغ سیاه مردم را چوب بزنید. اما اگر از این کارها سر درنیاورید چی؟ باید کارآگاه خصوصی استخدام کنید؟
«این تفکر کمکم دارد بین مردم هم جا میافتد که از امکان هککردن گوشی بقیه استفاده کنند؛ حتی گاهی حاضر میشوند به هکرهای حرفهای پول بدهند. حدود 2 ماه پیش کسی مراجعه کرد که کار پسر و عروسش به طلاق و طلاقکشی کشیده بود؛ میخواستند ثابت کنند که مشکل از «دختر» بوده و برای این کار، دنبال هککردن گوشی و ایمیلاش بودند». البته این روش - حتی اگر به نتیجه هم برسد - از نظر قانونی قابل ارائه نیست چون هم غیرقانونی است و هم غیرمستند پس چرا این کار را میکنند؟
«گاهی طرف میخواهد تکلیفاش پیش خودش معلوم باشد». این کارشناس تاکید میکند که این مسئله هنوز آنچنان رایج و همهگیر نشده اما واقعیتی است که دارد رواج پیدا میکند؛ «بههرحال هک یک کار غیرقانونی است. آدمهایی هم که این سرویس(!) را به مردم بدهند کماند؛ به همین دلیل بازار محدودش قیمت مشخصی ندارد. اما برای هککردنهای معمولی، از 50 هزار تومان میگیرند تا یک میلیون تومان؛ برای کارهای ریسک بالا هم باید با هم توافق کنند».
قانون؟ نه نداریم
«کشورهایی مثل روسیه، چین و ایران، بیخیالترین قوانین درمورد هکرها و هککردن اطلاعات شخصی مردم را دارند و با این حساب، اوضاع برای هک روبهراه است». کارشناس امور هک، میگوید در اروپا و آمریکا، پلیس بهصورت آنلاین به این مسائل و شکایتهای مربوط به آن رسیدگی میکند؛ «توی ایران، چند سال است که روی قانون هک اینترنتی صحبت میشود اما برای هک موبایل، هنوز چیزی وجود ندارد؛ مگر اینکه شاکی خصوصی داشته باشید».
در این شرایط هم تازه باید با مدرک محکمهپسند ثابت کنید که متهم گوشی شما را بیخبر هک کرده و اطلاعات شما را به یغما برده است؛ «براساس قانون هم نمیشود همینطوری گوشی کسی را گرفت و بررسی کرد که اطلاعات شخصی شما آن تو هست یا نه؛ گوشی موبایل، جزء حریم خصوصی به حساب میآید».
جمله آخر را یکبار دیگر نگاه کنید؛ گوشی تلفن همراه، جزء حریم خصوصی به حساب میآید اما اگر بلوتوثاش را همینجور یکسره و بیهوا روشن نگه دارید، مثل این است که دروازه این حریم را به سوی ملت فضول باز کرده باشید؛ ضمن اینکه اغلب، تا وقتی اطلاعات و عکسهای گوشیتان را روی اینترنت یا دست دوست و آشنا نبینید، متوجه نمیشوید کسی شما را هک کرده به همین دلیل، کارشناسها (اعم از فنی و امنیتی)، توصیه میکنند که توی دنیای بیسیم، بهتر است با «بلوتوث خاموش» حرکت کنید چون اینطوری احتمال طعمهشدنتان به صفر میرسد.
اعتماد نکنید
فهمیدن اینکه این نرم افزارها چطور کار میکنند، برای ضد ضربهشدن در برابر آنها کافی نیست. گاهی لازم است شما هم به عنوان قربانی احتمالی آینده، کارهایی انجام بدهید تا کسی نتواند شما و گوشیتان را هک کند. موبایلهایی که سیستم عامل آنها جاواست، مثل بیشتر گوشیهای سونی اریکسون، اصولا هیچ فایلی با پسوندهای exe را از طریق بلوتوث قبول نمیکنند.
این گوشیها به صورت خودکار این فایلها را ویروس در نظر میگیرند و پاک میکنند. به همین دلیل است که این گوشیها هیچ وقت ویروسی نمیشوند. اما گوشیهای با سیستم عامل سیمبیان (symbian) و windows CE، اینطور نیستند و این فایلها را قبول میکنند؛ به همین دلیل نرم افزارهای هک موبایل، روی گوشیهای با سیستم عامل سیمبیان و windows CE، بهتر کار میکنند.
گوشیهای الجی و سامسونگ که سیستمعاملشان سیمبیان نیست، معمولا کمتر برای قربانیشدن جواب میدهند. با این حال همیشه این خطر وجود دارد که از طریق بلوتوث، گوشی شما هک شده یا حداقل گوشیتان ویروسی بشود. بنابراین بهترین کار این است که اولا، بلوتوث گوشیتان را بیجهت فعال نگذارید؛ دوم اینکه وقتی گوشیتان پیغامی میدهد و شما معنی آن را نمیفهمید، الکی ok نکنید؛ سوم هم این است که هرگز فایلهایی با پسوندهای exe، sys و jar را از طریق بلوتوث از گوشی کسی - به خصوص اگر ناآشنا باشد - نگیرید؛ چهارم هم اینکه از نرمافزارهای محافظ استفاده کنید.
نرمافزار File Look برای بیشتر گوشی های سونی اریکسون کاربرد دارد. این نرمافزار این قابلیت را به شما میدهد که روی فایلهایتان رمز عبور بگذارید. نرمافزار File Guard هم به درد گوشیهای نوکیای با سیستم عامل سیمبیان میخورد؛ پنجم هم اینکه به هر کسی که سلام و علیکی با شما دارد، اعتماد نکنید.
خیلیها فقط برای بامزه بازی و خنده، موبایل شما را هک میکنند و اطلاعاتتان را به دست میآورند. خیلی وقتها یک آشنا لابه لای بلوتوثکردن چند فایل، نرمافزار را فعال میکند و وقتی نرمافزار پیغام میدهد و پسورد میخواهد، زود حواس شما را پرت میکند که احتمالا برای بلوتوث دستگاه مشکل پیش آمده و از شما میخواهد که زود ok را بزنید و Ok زدن شما همان و قربانیشدن گوشیتان همان. پس حواستان را حسابی جمع کنید و از پیغامها سرسری رد نشوید.
هکشدن توهمی
نباید به محض اینکه تنظیمات گوشیتان به هم ریخت و یکی دو باری خاموش و روشن شد، فکر کنید که گوشیتان هک یا ویروسی شده. گاهی پیش میآید که فقط تنظیمات گوشی به هم خورده باشد.
گوشیهایی که سیستم عاملشان تحت جاواست، ویروسی نمیشوند؛ بنابراین اینکه گوشیتان را به یک تعمیرگاه ببرید تا ویروساش را از بین ببرد، فایده خاصی ندارد. معمولا تعمیرگاهها تنظیمات گوشی را در عرض 2 ثانیه resetمیکنند و بعد کلی خالی میبندند که گوشیتان پر بود از ویروس های خفن آدمکش و به همین بهانه کلی پول از شما میگیرند! بهتر است اول خودتان تنظیمات گوشیتان را reset کنید، اگر درست نشد، ببرید پیش اوستا. این هم راه reset کردن؛ menu-settint-general-reset .
معمولا اینجا 2 گزینه وجود دارد که یکی تنظیمات گوشی را به حالت کارخانهای برمیگرداند؛ یعنی دفتر تلفن و اساماسهایتان را پاک میکند و یکی هم فقط تنظیمات را به حالت اول برمیگرداند.
گوشیهای نوکیا را در صورت ویروسیشدن، میتوان با یک کد رمز درست کرد. با این کد، تنظیمات reset میشوند و ویروس پاک میشود، اما اطلاعات گوشی دست نخورده میماند. کافی است کد #7780#* را شماره گیری کنید ودر جواب پیغامی که میآید،yes بزنید. بعد یک پسورد از شما میخواهد که معمولا 12345 است. پسورد را که وارد کنید، تنظیمات reset میشود.
گوشیهای سامسونگ هم معمولا ویروسی نمیشوند اما اگر تنظیماتشان به هم ریخت، با رمز *2767*2878* میتوان تنظیمات گوشی را به حالت اول برگرداند.
اگر هیچکدام از این راهها جواب نداد یا گوشیتان مشکل سخت افزاری داشت، مثلا توی آب افتاده یا ضربه خورده بود، به یک تعمیرگاه مجاز مراجعه کنید. اما قبل از اینکه گوشی را به تعمیرکار بدهید، اطلاعات شخصیتان را از روی گوشی بردارید. غیر از این میتوانید از تعمیرکار بخواهید که کارش را جلوی شما انجام بدهد و اگر لازم است که گوشی را به کامپیوتر وصل کند، شما مونیتور کامپیوتر را ببینید.