با خوزستان عکس یادگاری نگیرید

آنچه در این فضا بر ذهن می‌گذرد، این است که انگار در اینجا زمان متوقف شده، گویی هنوز اهواز در فضای بی‌سامانی بعد از جنگ، چشم‌انتظار سامان، تدبیر و توسعه مانده است. اما واقعیت تلخ امروز خوزستان جنگ‌زده این است که علاوه بر مصایب جنگ، با رشد شتابان جمعیت در کنار توسعه ناموزون اقتصادی ، اجتماعی، سیاسی و بروز بحران‌های جدی محیط‌زیستی(بی آبی، خشکسالی، گردوغبار) وضعیت زندگی در این استان نفت‌خیز و استراتژیک مرزی وخیم‌تر شده است.

امروز که نام خوزستان بار دیگر با بحران آب خرمشهر و آبادان بر سر زبان‌ها افتاده باید بدانیم که این بحران‌ها، چالش‌ها و بحران‌های خوزستان مسبوق به سابقه، انباشته‌شده، پیچیده و چندبعدی است که اتفاق‌های اخیر آبادان و خرمشهر، نمودهای کوچکی از آنهاست.

در این میان اما موضوعی که در بحران اخیر خوزستان مشهود بود، سوژه‌شدن خوزستان و خوزستانی‌ها برای گروهی از سلبریتی‌ها، فعالان سیاسی، مدیران اجرایی و نخبگان است. گویی اتفاق‌هایی نظیر پلاسکو، زلزله کرمانشاه و حوادث اخیر خوزستان برای بعضی مجالی برای عکس یادگاری و سلفی است. نظیر عکس معروف «کودک و لاشخور» که در سال ۱۹۹۳ توسط کوین کاتر ثبت شد، در نیویورک تایمز منتشر شد، دنیا را تکان داد، برنده جایزه پولیتزر عکاسی شد اما کاتر را مجبور به‌خودکشی هم کرد چرا که نتوانست برای این سؤال که هنگام عکس گرفتن برای آن کودک چه اقدامی انجام داده بود، پاسخی بیابد.

باید دانست امروز خوزستان که براساس مستندترین پژوهش‌های انجام شده، پنجمین استان مهاجر‌پذیر بود به‌دلیل بدترین خشکسالی، گرمای طاقت‌فرسا، وجود آلودگی‌های ناشی از کارخانه‌ها و مراکز صنعتی، نبود فضای مناسب برای بروز استعدادها، اشتغال‌زایی و سرمایه‌گذاری و کسب رتبه نخست مهاجرفرستی در سطح کشور شده است.

خوزستانی که با فقر و محرومیت، افزایش سکونتگاه‌های غیررسمی، ضعف سرمایه اجتماعی در استان (رتبه هجدهم استان) عدم‌تعادل‌های فرهنگی و احساس تبعیض و ناامنی روبروست، دیگر توانایی آن را ندارد که محل منازعات سیاسی و غیرسیاسی باشد. امروز خوزستانی‌ها نباید موضوع تسویه‌حساب‌های سیاسی و اختلافات شخصی اجرایی قرار گیرند.

بر این باورم که امروز خوزستان به دلسوزی‌های ترحم‌آمیز نیاز ندارد. به اشک نیاز ندارد. به شعار نیاز ندارد. به همدردی نیاز ندارد. حتی به قهرمان هم نیاز ندارد. امروز خوزستان به تدبیر و همدلی نیاز دارد. به این نیاز دارد که هرکس مسئولیت خودش را به درستی انجام دهد. هرکس در هر موقعیتی که هست (وزیر، نماینده، مدیر اجرایی، فعال مدنی، فعال سیاسی، روزنامه‌نگار و...) مسئولیت خود را برای کاهش چالش‌های خوزستان و مشکلات خوزستانی‌ها انجام دهد. به این نیاز دارد که همه با هم برای خوزستان باشیم.