به گزارش همشهري آنلاين، آیتالله هادوی تهرانی در ادامه سلسله جلسات تفسیر سوره مجادله افزود: هر چیزی که شما را از ذکر خدا غافل میکند، شیطانی است. كار شیطان این است که انسان یاد خدا را فراموش کند. ملاكي كه قرآن براي تشخيص خوب يا بد بودن رفیق، مجالس، حرفها و کارها میدهد، اين است كه ببينيد این رفیق، این مجلسی که میروی، این کاری که میکنی آيا شما را از ذکر خدا غافل میکند يا خير.
- شیطان هیچ وقت بر هیچ انسانی سلطه پیدا نمیکند
وی با اشاره به تعبیر «استحوذ علیهم الشیطان»، گفت: استحوذ را همه لغویها به غلبه معنا کردند؛ خداوند تبارک و تعالی در آیه ۲۲ سوره ابراهیم از قول شیطان مطلبی را نقل میکند: من که سلطه بر شما نداشتم، برای همین آنجا شیطان میگوید «فَلَا تَلُومُونِی»، شما من را ملامت نکنید، «وَلُومُوا أَنْفُسَکُمْ»، خودتان را ملامت کنید، حالا اینجا خدا میفرماید «استحوذ علیهم الشیطان»، شیطان بر اینها غلبه کرد. این «غلبه کرد» را اشتباه معنا نکنیم، نگوییم که شیطان بر آنها سلطه پیدا کرد، نه قرآن گفته است شیطان هیچ وقت بر هیچ انسانی سلطه پیدا نمیکند، بلكه شیطان میگوید که من شماها را دعوت کردم، خودش هم گفت: «إِنَّ اللَّهَ وَعَدَکُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدْتُکُمْ فَأَخْلَفْتُکُمْ» میگوید من شما را دعوت کردم «فَاسْتَجَبْتُمْ لِی»، شما من را اجابت کردید و خدا را اجابت نکردید.
وی ادامه داد: بعد میگوید «مَا أَنَا بِمُصْرِخِکُمْ» من فریادرس شماها نیستم، فکر نکنید یک عمر در دنیا دنبال من دویدید، روز قیامت من به دردتان میخورم، نه من به درد شماها روز قیامت هم نمیخورم. البته «مَا أَنَا بِمُصْرِخِکُمْ»، شماها هم فریادرس من نیستید، ولی ببینید آنجا که میرسد شیطان را ببینید چه میگوید، میگوید: شماها شرک ورزیدید، راه افتادید دنبال من، دنبال خدا نرفتید، ولی من خودم قبول ندارم آن راه را، به این که شما شرک ورزیدید من کافرم و من خودم قبول ندارم.
این استاد تفسیر حوزه در بخش ديگر سخنانش با بیان اینکه قوانین الهی هم مانند قوانین طبیعی و فیزیکی تخلف ندارد، گفت: همان طور که آب در صد درجه به جوش میآید و در صفر درجه یخ میزند، اگر کسی تقوا داشته باشد، خدا خودش آموزشش میدهد، بله اگر تقوا واقعا باشد، آنجا دیگر نمایش نیست، واقع است؛ شما نمیتوانی بگویی من تقوا داشتم و «یعلمکم الله» نیامد، بلکه برای انسان حاصل میشود.
هادوی تهرانی عنوان کرد: اگر عمل ما بر طبق ایمان ما و ایمان ما بر طبق علم ما بود، یعنی ما علم پیدا کردیم به یک حقیقتی ایمان آوردیم عمل کردیم مقدمه میشود، برای علم بالاتر، علم بالاتر مقدمه میشود برای ایمان بالاتر، و این چرخه رو به افزایش است، عکسش هم هست؛ اگر خدای نکرده انسان علم پیدا کرد و عمل نکرد، عقاب میشود؛ یعنی ایمان نداشت و در نتیجه عمل نکرد، چون آنی که علم دارد و عمل نمیکند؛ یعنی ایمان ندارد، عقابش از کسی که علم ندارد به مراتب بیشتر است.
این استاد تفسیر حوزه بیان کرد: اینکه در روایات دارد ۷۰ گناه جاهل بخشیده میشود تا یک گناه عالم بخشیده بشود، ناظر به این است که عالم به خاطر علمش عقابش سنگین میشود میگویند میدانستی، آن که نمیدانسته لااقل ممکن است بهانهای عذری داشته باشد بگوید نمیدانستم تو که میدانستی.
- ملکههاي انسان همراه با نفس از این دنیا میروند
هادوی تهرانی بیان کرد: عمل انسان باعث میشود در انسان یک صفتی پیدا میشود، این دیگر بحث علم اخلاق است، علم اخلاق علم خلقیات انسان است و بعضیها متوجه نیستند اصلاً اخلاق ناظر به امر واقعی و تکوینی است و فقه ناظر به امور اعتباری است. ما در اخلاق از خلقیات انسان صحبت میکنیم، بین این خلقیات انسان و عمل انسان ارتباط است، انسان یک عملی که انجام میدهد اگر بر آن عمل مداومت کند، تبدیل میشود به یک خلق، خلق یک امر ثابت است، به یک ملکه تبدیل میشود.
این استاد حوزه علمیه اظهار کرد: آیاتی از سوره مجادله بر این مسئله تصریح دارد که در دنیا، منافقین چون دائم قسم میخوردند، این ملکهشان شده، این ملکات با نفس انسان متحد میشود، و شما وقتی از دنیا میروید، نفس که از این دنیا میرود، همراه خودش ملکات را هم میبرد، آن کسی که بخشنده است با خود این صفت را میبرد، آن کسی که که بخیل است میبرد، آن کسی که دروغگو است، دروغگویی در او ملکه شده؛ آن کسی که صادق است صداقت در او ملکه شده است.
- منبع: پايگاه اطلاعرساني آيتالله هادوي تهراني
نظر شما