پیشتر فریبرز دولت‌آبادی، معاون میراث فرهنگی سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در گفت‌وگو با همشهری با تأکید بر این نکته که ثبت بناها در فهرست میراث فرهنگی سبب بروز وضعیتی می‌شود که درآن مالک متضرر خواهد شد، سیاست میراث فرهنگی را تلاش برای جبران عدم‌النفع ناشی از ثبت بنای در فهرست میراث فرهنگی ذکر کرده بود.
اما شایعه خارج کردن برخی آثار ثبت شده از فهرست میراث فرهنگی وقتی قوت گرفت که شورای‌عالی ثبت میراث فرهنگی بررسی ضوابط ثبت را در دستور کار خود قرار داد.
محمدحسن محبعلی کارشناس خبره مرمت که سابق بر این مدیر پژوهشکده ابنیه و بافت نیز بوده است دراین‌باره به همشهری گفت:« اصولا خروج یک اثر ثبت شده از فهرست آثار تاریخی و میراث فرهنگی فکر غلطی است و من این کار را بسیار خطرناک می‌دانم به ویژه اینکه در حال حاضر سازمان از نظر کارشناسی در وضعیت ضعیفی به سر می‌برد زیرا از یک سو کارشناسان با تجربه یا بازنشسته شده‌اند یا در حاشیه فعالیت می‌کنند و آنها که فعالند نیز گرچه خوبند ولی کم‌تجربه‌اند».
این بازنشسته سازمان میراث‌فرهنگی تأکید کرد:« اگر چنین رویه‌ای باب شود آن وقت هرکس با بنا یا زمینی که بنایی ثبت‌شده در آن واقع شده مشکل پیدا کرد به سادگی می‌تواند با خارج کردن آن از فهرست آثار تاریخی تخریب آن را عملی کند.»
این در حالی است که کارشناسان میراث فرهنگی معتقدند تنها ابزار مقابله با این روند قدرتمند و سریع همین بحث ثبت یک بنا در فهرست آثار تاریخی و میراث فرهنگی است.
در همین حال میر سید احمد محیط طباطبایی که خود در دوره‌ای مدیریت بافت‌های تاریخی میراث‌فرهنگی را برعهده داشته درباره تغییر در ضوابط ثبت معتقد است: «می‌توان این شرایط را تغییر داده و با شرایط و مقتضیات روز آن را کارآمدتر و کامل‌تر و به عبارتی سطوح و وجوه آن را گسترده‌تر کرد.»
