به گزارش خبرنگار مهر، به گفته متخصصان اکثر عفونتهای گوش بدون هیچ گونه اقدام پزشکی یا با مصرف دوز مشخص آنتیبیوتیک درمان خواهند شد. اما در کودکان عفونتهای گوش مزمن میشوند.
در این موارد پزشک ممکن است با استفاده از قراردادن لولههای تمپانوستومی، معروف به لوله گوش، عفونت را درمان کند. به این لولهها، لولههای میرینگوتومی، لولههای تهویه گوش یا لولههای یکسانسازی فشار هم گفته میشود.
عمل جراحی گذاشتن لوله تهویه گوش یا همان عمل جراحی VT، از عملهای جراحی است که امروزه بسیار انجام میشود. عمل جراحی گذاشتن لوله تهویه گوش شایعترین جراحی تحت بیهوشی در کودکان است.
گاهی عفونتهای گوش مزمن شده و موجب مشکلاتی مثل کاهش شنوایی یا مشکلات رفتاری و گفتاری میشوند. در این موارد، عمل جراحی گذاشتن لوله تهویه توسط متخصص گوش و حلق و بینی لازم است.
لولههای گوش، استوانههای نازکی هستند که اجازه میدهند هوا به سمت گوش میانی حرکت کند. لولههای کوتاه مدت کوچکتر بوده و معمولا به مدت ۶ تا ۱۸ ماه در گوش گذاشته میشوند و پس از آن خودبه خود به داخل کانال گوش میافتند.
لولههای بلندمدت بزرگتر بوده و دارای لبههایي برای حفاظت از آنها در طولانی مدت است. این لولهها هم ممکن است که خود به خود بیفتند ولی احتمالش نیز وجود دارد که لازم باشد متخصص گوش و حلق و بینی آنها را بردارد.
این لولهها، ریسک عفونتهای آینده گوش را کاهش میدهند. کاهش شنوایی ناشی از مایع گوش میانی را از بین میبرد. اشکالات گفتاری و تعادلی را بهبود میبخشد. عفونتهای مزمن گوش را که باعث اشکالاتی در خواب میشود را بهبود بخشد
به گزارش خبرنگار مهر، به گفته متخصصان اکثر عفونتهای گوش بدون هیچ گونه اقدام پزشکی یا با مصرف دوز مشخص آنتی بیوتیک درمان خواهند شد. اما در کودکان عفونتهای گوش مزمن می شوند.
در این موارد پزشک ممکن است با استفاده از قراردادن لوله های تمپانوستومی، معروف به لوله گوش، عفونت را درمان کند. به این لوله ها، لوله های میرینگوتومی، لوله های تهویه گوش یا لوله های یکسان سازی فشار هم گفته می شود.
عمل جراحی گذاشتن لوله تهویه گوش یا همان عمل جراحی VT، از عمل های جراحی است که امروزه بسیار انجام می شود. عمل جراحی گذاشتن لوله تهویه گوش شایع ترین جراحی تحت بیهوشی در کوکان است.
گاهی عفونتهای گوش مزمن شده و موجب مشکلاتی مثل کاهش شنوایی یا مشکلات رفتاری و گفتاری می شوند. در این موارد، عمل جراحی گذاشتن لوله تهویه توسط متخصص گوش و حلق و بینی لازم است.
لوله های گوش، استوانه های نازکی هستند که اجازه می دهند هوا به سمت گوش میانی حرکت کند. لوله های کوتاه مدت کوچک تر بوده و معمولا به مدت ۶ تا ۱۸ ماه در گوش گذاشته می شوند و پس از آن خودبه خود به داخل کانال گوش می افتند.
لولههای بلندمدت بزرگتر بوده و دارای لبههای برای حفاظت از آنها در طولانی مدت است. این لولهها هم ممکن است که خود به خود بیفتند ولی احتمالش نیز وجود دارد که لازم باشد متخصص گوش و حلق و بینی آنها را بردارد.
این لولهها، ریسک عفونتهای آینده گوش را کاهش میدهند. کاهش شنوایی ناشی از مایع گوش میانی را از بین میبرد. اشکالات گفتاری و تعادلی را بهبود میبخشد. عفونتهای مزمن گوش را که باعث اشکالاتی در خواب میشود را بهبود ميبخشد
نظر شما