آشنایی با دلایل کنده شدن پوست نوک انگشتان

در حالی که بسیاری از موارد، جدی و حاد محسوب نمی‌شود، اما این امکان نیز وجود دارد که نیاز به بررسی و تشخیص بیماری‌های حادتری باشد.
همچنین باید در نظر گرفت که کنده شدن پوست نوک انگشتان، ممکن است همراه سایر مشکلات پوستی دیگر مانند راش پوستی، خارش یا خشکی باشد.

در این مقاله، ده علت معمول جدا شدن پوست نوک انگشتان را بررسی می‌کنیم:

کنده شدن پوست نوک انگشتان می‌تواند به دلیل عوامل محیطی یا شرایط خاص پشت پرده در سایر نقاط بدن باشد.

• عوامل محیطی

دلایل محیطی کنده شدن پوست، بیشتر نشأت گرفته از عوامل خارجی است تا داخلی. این دسته بندی می‌تواند شامل آب و هوا و مکیدن انگشتان در کودکان باشد.

1- شستشوی مداوم دست‌ها
خشکی پوست مشکلی عادی است و می‌تواند منجر به کنده شدن پوست و ترک پوستی شود. در بسیاری از موارد، این مسئله در پی شستشوی مداوم دست‌ها با صابون به وجود می‌آید.

با وجود آنکه شستشوی مداوم دست‌ها برای کاهش انتشار باکتری‌های مضر، مهم است، استفاده از صابون باعث می‌شود چربی طبیعی و محافظت کننده از پوست از بین برود. هنگامی که این چربی‌ها از بین می‌روند، پوست دیگر نمی‌تواند رطوبت را جذب کند و باعث خشکی پوست یا درماتیت صابونی می‌شود.

به افرادی که کنده شدن پوست نوک انگشتان خود را تجربه می‌کنند توصیه می‌شود دست‌هایشان را در حالت ضرورت بشویند و پس از آن از مرطوب کننده استفاده کنند و لازم است از حوله‌های کاغذی برای خشک کردن دست‌ها استفاده نکنند.

2- آب و هوا
شرایط جوی خشک می‌تواند پوست دست را خشک کند و همین باعث ترک خوردگی و کنده شدن پوست شود. این حالت در زمستان بیشتر رخ می‌دهد به خصوص اگر کسی در هوای سرد دستکش گرم نپوشد.

3- آفتاب سوختگی
آفتاب سوختگی از طریق اشعه‌ی فرابنفش باعث آسیب به پوست می‌شود. پوست ممکن است قرمز، گرم، خارش دار، حساس و نازک شده و به همین شکل، اسباب ترک خوردگی و کنده شدن پوست فراهم شود.

با وجود آنکه آفتاب‌سوختگی‌ها عادی و رایج هستند و در طی مدت یک هفته بهبود می‌یابند، اما احتمال ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهند.

هر فردی که دچار آفتاب سوختگی می‌شود، باید از آفتاب بپرهیزد و از لوسیون‌هایی مانند آلوئه ورا برای مرطوب نگه داشتن پوست استفاده کند.

4- مکیدن انگشت

مکیدن انگشت یا شست در کودکان مشکلی نسبتاً عادی است؛ اما می‌تواند منجر به درد و کنده شدن پوست انگشتان شود. در حالی که اکثر کودکان با همین عادت رشد می‌کنند، ممکن است در ابتدا نیاز به تشویق یا بررسی و مراقبت داشته باشند.
علاوه بر جویدن ناخن، برخی بزرگسالان نیز به هنگام استرس و ناراحتی عادت به مکیدن انگشت یا جویدن انگشتان دارند.

5- مواد شیمیایی

در حدود سیزده میلیون نفر از مردم ایالات متحده‌ی آمریکا، در مشاغلی به کار گرفته شده‌اند که با مواد مضر برای پوست مواجه‌اند. این کارها شامل کشاورزی، ساخت و ساز و صنایع کارخانه‌ای است.

بسیاری از شوینده‌ها، صابون‌ها و مواد حلال نیز مواد شیمیایی دارند که می‌تواند پوست را خشک کرده و دچار خارش کند.

افرادی که معمولاً با مواد شیمیایی در تماس هستند باید حتماً از البسه‌ی محافظ استفاده کرده و به صورت مرتب دست‌هایشان را بشویند و مرطوب کنند.

برخی شرایط پزشکی خاص می‌تواند منجر باعث کنده شدن پوست شود که شامل موارد زیر است:

6- اگزمای دست

اگزمای دست، حالتی رایج است که در حدود ده درصد از مردم آمریکا به آن دچار می‌شوند و به آن درماتیتیس می‌گویند. اگزما ممکن است در اثر ژنتیک یا با در تماس بودن با مواد حساسیت‌زا (آلرژن) رخ داده یا باعث ایجاد خارش در پوست شود.

افرادی که در صنایع خاصی مشغول به کار هستند به احتمال زیاد دچار این مشکلات می‌شوند صنایعی مانند:
* شست و شو
* کترینگ
* بهداشت و سلامت
* مکانیکی

7- کراتولیز اکسفو لیاتیو

کراتولیز اکسفو لیاتیو, مشکلی رایج است که باعث کنده شدن پوست دست می‌شود. این مشکل به احتمال زیاد در تابستان رخ می‌دهد و معمولاً جوانان به آن دچار می‌شوند.

تاول‌های پوستی که درونشان از هوا پر است ممکن است بر روی نوک انگشتان ظاهر شود؛ سپس این تاول‌ها می‌ترکند و پوست اطراف آن کنده می‌شود. احتمالاً این نواحی از پوست قرمز، خشک و ترک خورده می‌شود اما معمولاً خارش ندارند.
با وجود آنکه، دلیل اصلی این بیماری مشخص نیست، کراتولیز اکسفو لیاتیو ممکن است در مواجهه با مواد حساسیت‌زا، مانند صابون، مواد شوینده و مواد حلال بیشتر شود. این گونه افراد بهتر است از صابون‌های لطیف و بدون مواد شیمیایی استفاده کرده و از محصولات شوینده‌ی خاص دوری کنند.

8- پسوریازیس

پسوریازیس، بیماری پوستی رایجی است که باعث قرمزی و تورم و خارش پوست می‌شود. این مشکل بیشتر در ناحیه‌ی آرنج‌ها، زانوها، پشت سر و پشت کمر دیده می‌شوند تا در نوک انگشتان دست اما ممکن است در هرجایی از بدن به وجود آید.

پسوریازیس، بیماری خود ایمنی است؛ به این معنا که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول‌های سالم پوست حمله می‌کند. این بیماری مسری نیست.

شخصی که دچار پسوریازیس است ممکن است دچار حمله‌ی ناگهانی شود. این حمله‌ها احتمالاً با بسیاری از عوامل خارجی دیگر مانند جراحت‌ها، رژیم غذایی، رطوبت و استرس مرتبط هستند و این حالت را تشدید می‌کنند.

برای این بیماری درمانی وجود ندارد و تنها با داروهای خاص می‌توان عوارض ناخوشایند آن را کمتر کرد. این درمان‌ها شامل کرم‌ها و روغن‌های خاص است که بر روی پوست استفاده می‌شود و نیز کورتیکواستروئیدهای موضعی و فتوتراپی تجویز می‌شود.

9- درماتیت تماسی آلرژیک

درماتیت تماسی آلرژیک، زمانی رخ می‌دهد که شخص با چیزی که به آن حساسیت دارد برخورد کند. برای نمونه اگر شخصی که به نیکل حساسیت دارد در معرض آن قرار بگیرد و آن را لمس کند ممکن است پوستش خارش پیدا کند، ترک بخورد یا پوست آن کنده شود.
همچنین برخی مواد سمی مانند سم بلوط (poison oak) و سماق (poison sumac) چنین حالتی را ایجاد خواهند کرد.

10- بیماری کاواساکی

بیماری نادری است که کودکان زیر پنج سال به آن دچار می‌شوند. برجسته‌ترین علامت آن، تب شدید است که بیش از پنج روز طول بکشد. بیماری کاواساکی باید در بیمارستان درمان شود و چون احتمال تبعاتی جدی برای آن وجود دارد، لازم است فوراً تشخیص داده شود. در پنج درصد موارد مشکلات قلبی ایجاد می‌کند و یک درصد احتمال مرگ دارد.

منبع:‌تبيان