در بیانیه امور خارجه جمهوری اسلامی ایران که روز شنبه 22 دی ماه 1386 در سایت اینترنتی این وزارتخانه منتشر شده آمده است:
بر اساس بیانیه 6 مارس 1975 الجزایر، دو دولت ایران و عراق در تاریخ 23 خرداد 1354 ( 13 ژوئن 1975) در بغداد اقدام به امضای `عهدنامه مربوط به مرز دو دولت و حسن همجواری بین ایران و عراق ` و سه پروتکل ضمیمه آن نمودند.
علاوه بر این ، پنج موافقتنامه تکمیلی دیگر به همراه صورتجلسات مربوط به حل و فصل جامع و قطعی کلیه مسائل بین دو کشور و سایر اسناد الحاقی در 5 دیماه 1354 ( 26 دسامبر 1975 ) در بغداد به امضاء رسید.
به دنبال تصویب معاهده فوق الذکر در مجالس دو کشور اسناد آن در اول تیرماه 1355 ( 22 ژوئن 1976 ) درتهران بین طرفین مبادله گردید و از همین تاریخ معاهده مذکور لازم الاجراء شده و کلیه اسناد طبق ماده 102 منشور سازمان ملل متحد در دبیرخانه این سازمان به ثبت رسیده است.
از نظر جمهوری اسلامی ایران ،وضعیت های عینی ایجاد شده ناشی از معاهده فوق الذکر واجد خصیصه ابدی و لا یتغیر بوده وحتی تغییر بنیادین اوضاع و احوال بر اعتبار این معاهده خدشه ای وارد نخواهد ساخت.
رعایت این اصل مسلم حقوق بین الملل در عهد نامه مربوط به مرز و حسن همجواری دو کشور بین ایران و عراق ( مواد 4 و 5) قویا مورد نظر دولت ایران و عراق بوده و رویه و عملکرد دو کشور و همچنین موضع گیری سازمان های بین المللی و سایر دولتها موید این امر می با شد.
علاوه بر این ،دو کشور نسبت به تجدید نصب و بازسازی علائم مرزی آسیب د یده ناشی از جنگ تحمیلی عراق علیه ایران اتفاق نظر داشته و مبنای عمل در این زمینه پروتکل راجع به علامت گذاری مجدد مرز زمینی بین ایران و عراق مورخ 13 ژوئن 1975 و ضمائم آن می باشد.
پیگیری این امر بر عهده کمیسیون مختلط متشکل از کارشناسان دو کشور (پیش بینی شده در ماده 5 پروتکل) گذاشته شده که این کمیسیون بر همین مبنا در یکسال گذشته به دفعات تشکیل گردیده و به جانمایی گذرگاه های رسمی در تعیین مناطق شمالی مرز دو کشور اقدام نموده است.
در مرز رودخانه ای اروندرود (شط العرب ) نیز پاکسازی،لایروبی و فعال سازی این آبراه در چارچوب `موافقتنامه راجع به مقررات مربوط به کشتیرانی در اروند رود (شط العرب ) مورخ 26 دسامبر 1975 ` صورت خواهد گرفت.
لازم به ذکر است که این موافقتنامه کلیه امور مربوط به عملیات لایروبی، نگهداری علائم و نقشه برداری از کانال های قابل کشتیرانی را به دفتری به نام `دفتر مشترک هماهنگی (C B C )` محول نموده است که تا آغاز جنگ تحمیلی فعالیت داشته و راه اندازی مجدد این دفتر بر اساس یادداشت تفاهم های منعقده در سال های اخیر بین دو دولت جمهوری اسلامی ایران و جمهوری عراق مورد تاکید قرار گرفته است.
جمهوری اسلامی ایران ،اعتقاد راسخ به تحکیم پیوندهای مودت و حسن همجواری بین ایران و عراق بر اساس اصل تمامیت ارضی و مصونیت مرزها از تجاوز و عدم مداخله در امور داخلی در چارچوب معاهدات 1975 داشته و دارد و این معاهدات همواره مبنای تنظیم روابط دو کشور را تشکیل می دهند.
