حتی از این خیابان به‌عنوان طولانی‌ترین خیابان خاورمیانه هم یاد می‌شود. «نصرالله حدادی» در کتاب «طهران قدیم» درباره پیشینه این خیابان نوشته است: «نخستین خیابانی که جنوب تهران را به شمال آن متصل کرد از میدان راه‌آهن، آغاز و به سرپل تجریش ختم می‌شد خیابان پهلوی بود. اراضی بالادست خندق شمالی تهران (خیابان شاهرضا) به دلیل شنی بودن مورد استقبال قرار نمی‌گرفت و تا شمیرانات و تجریش باغ‌های متعدد، تهران را به تجریش متصل می‌کرد.»
ماجرای ساخت خیابان پهلوی -ولیعصر(عج)- هم ماجرای جالبی دارد. روزی رضاخان به حاج آقا رضا رفیع دستور می‌دهد روز بعد به همراه کریم آقاخان بوذرجمهری در تقاطع خیابان امیریه و پل امیر بهادر در زمان طلوع آفتاب حاضر شود. کریم آقا خان که کفیل شهرداری بود همراه شمشه،متر و تراز در این محل حاضر شد و حاج آقا رضا رفیع در یک سمت و کریم آقا در سمت دیگر‌متر به دست، حرکت و رضاخان محدوده را علامت‌گذاری می‌کرد. در آن زمان تا تقاطع خیابان سپه(امام خمینی(ره) با خیابان منیریه،آباد بود و در آن ساختمان وجود داشت.
بعد از آن تا پل تجریش (رودخانه تجریش) هیچ خانه یا ساختمان آنچنانی نبود. خیابان پهلوی -ولیعصر(عج)- با طول تقریبی 18 کیلومتر از میدان راه‌آهن تا پل تجریش به همین شکل برای ساخت علامت‌گذاری شد و تقریباً حد فاصل سال‌های 1340 تا 1350 بناها و ساختمان‌های زیادی در این محدوده ساخته شد و خیابان ولیعصر(عج) حال و هوای شهری به خود گرفت.
نظر شما