هنوز مشخص نیست که چرا با آمدن یک برف زمستانی کشور با چنین بحرانهایی مواجه میشود و نان که اولین نیاز خوراکی انسان است با آمدن یک برف و سرمای چند روزه نایاب شده بود.
هنوز هیچ مسئولی در این زمینه پاسخی نداده اما مردم کوچه و خیابان حتی در قلب پایتخت همان دومین روز متوجه شدند که اگر سرما برف مدت بیشتری ادامه پیدا میکرد با مشکلات عدیدهای روبهرو میشدند.
همانطور که هموطنان ما در اغلب شهرهای شمالی کشور با آمدن برف مدتها در صف نانوایی ایستادند و حتی قیمت یک قرص نان به 700 یا 800 تومان هم رسید.
مردم شهرهایی مانند اردبیل یا ساری و رشت در طول برف و سرما بارها با کمبود نان مواجه شدند و مجبور بودند به جای نان کلوچه بخورند.
در تهران نیز به دلیل مشکل حمل و نقل آرد، بسته بودن راهها و حتی قطعی گاز، برخی از نانواییها پخت نان را متوقف کردند.
همین موضوع باعث شد تا مردم با این نگرانی که در روزهای آینده نان گیرشان نمیآید جلوی نانواییهای دیگر صف کشیدند و این موضوع بر میزان نگرانیهای موجود اضافه کرد و باعث شد قیمت نان سنگک متوسط از 150 تومان به 200 تومان برسد.
کارشناسان افزایش شدید سرما، قطعی گاز برخی نانواییها و سوء استفاده از وضع موجود را از جمله دلایل این گرانی عنوان میکنند.
قطعی گاز در برخی از شهرها از جمله قزوین و کرج هم باعث تشکیل صفهای طولانی مقابل نانواییها شد.
در هر صورت چه کمبود نان در چنین مواقعی به گردن قطعی گاز بیافتد و چه بر گردن کمبود سهمیه، آن چه مردم بسیاری از نقاط ایران متوجه شدند ضعف ساختاری امکانات در تأمین مایحتاج مصرفی و خوراکیشان حتی در مورد کالای استراتژیکی مانند نان بود.