سایبانی برای جا گذاشتن

آدم‌های زیادی هستند که عادت ندارند با چتر از خانه بیرون بروند. آن‌ها ترجیح می‌دهند زیر باران خیس شوند، اما به‌هیچ‌روی چتری در دست نگیرند و افراد بسیاری نیز ترجیح می‌دهند حتی در آفتاب هم از چتر استفاده کنند.

در سال‌های گذشته شرکت‌های تولید چتر شاید برای ترغیب کسانی که دوست ندارند این وسیله را به دست بگیرند، دست به تولید انواع چتر زده‌اند؛ مثلاً چترهایی که در روزهای آفتابی گرم هم قابل استفاده‌اند و آن‌ها را بیش‌تر در استادیوم‌های فوتبال دیده‌ایم یا چترهایی که با سربندی به دور سر بسته می‌شوند و روی سر قرار می‌گیرند و دست آدم را آزاد می‌گذارند.

سؤالی در این باره به ذهن می‌رسد که آیا چتر وسیله‌ای کاملاً شخصی است؟ بله؟ یعنی مثل مسواک هیچ‌کسی نباید به آن دست بزند؟ خیلی دوست دارم این نکته را برای خواهرم جا بیندازم که به‌ هیچ عنوان زیر بار این حرف نمی‌رود.

راستش ما در خانه چترهای زیادی نداریم. فکر می‌کنم در همه‌ی خانه‌ها همین‌طور باشد، یعنی تک‌تک اعضای خانواده که چتر مخصوص خود ندارند که! ما هم در خانه دوتا چتر داشتیم؛ یکی رنگی که معمولاً خواهرم از آن استفاده می‌کرد و دیگری چتری سیاه که گاهی من و پدرم آن را همراه خود می‌بردیم. البته من واقعاً روزهایی که باران خیلی شدید باشد چتر برمی‌دارم و پدرم معمولاً با ماشین می‌رود و نیاز چندانی به چتر ندارد، مگر در مواقع خاص!

یکی از همین مواقع خاص با چتر برای خرید میوه رفت و چتر را در میوه‌فروشی جا گذاشت. حالا اگر خواهرم در خانه باشد، من ناچارم بدون چتر زیر باران بروم، چون چتری که مانده رنگی است و از نظر خواهرم کاملاً اختصاصی است!

حالا این وضعیت را بگذارید کنار ابداعاتی که در طراحی و ساخت چتر بروز پیدا می‌کند. مثلاً چندی پیش در ایسنا خبری خواندم که از تولید یک چتر نامرئی در چین می‌گفت. این چتر بدون سایبان است و با لایه‌ای از هوای ثابت که از لوله‌ی چتر به بیرون می‌وزد، قطرات باران را دور می‌کند.

به گزارش ایسنا، این چتر در سه مدل طراحی شده است؛ مدل اول که برای زنان طراحی شده، ۵۰۰ گرم وزن و ۳۰ سانتی‌متر طول دارد و باتری آن برای ۱۵ دقیقه کافی است. طول عمر باتری نمونه‌ی دوم که ۸۰۰ گرم وزن دارد، ۳۰ دقیقه‌ است و چتر سوم نیز توسعه‌پذیر است؛ وزنش همان ۸۰۰ گرم نمونه‌ی دوم است، اما طولش بین ۵۰ تا ۸۰ سانتی‌متر متغیر است. باتری چتر سوم هم ۳۰ دقیقه چتر را به‌کار می‌اندازد. البته با این طول عمر باتری‌ها، شاید استفاده از این چترها در هوای بارانی شدید چندان عقلانی نباشد.

اما ابداع بشر در ساختن چتر گویی تمامی ندارد. چترهای هواشناس هم ساخته شده‌اند. تولیدکنندگان این چترها ردیاب بلوتوث و اپلیکیشن هواشناسی انحصاری، را به چتر هواشناس (Weatherman) اضافه کرده‌اند.

این محصول، بلوتوثی، اطلاعات هواشناسی را از اپلیکیشن دریافت می‌کند و با هشدارهایی اوضاع را به اطلاع کاربر می‌رساند. این چتر هم‌چنین با استفاده از ردیاب داخلی، موقعیت دقیق خود را به‌صورت زنده ارسال و احتمال گم‌شدن را به صفر نزدیک می‌کند.

این چتر هنگام بسته‌بودن نیز می‌تواند اطلاعات هواشناسی را برای گوشی هوشمند بفرستد. از دیگر قابلیت‌های این چتر هوشمند می‌توان به اعلام آب و هوای سایر مناطق نیز اشاره کرد. در زمانی که هوا آفتابی خواهد بود و در طول روز نیازی به چتر نباشد، نوتیفیکشنی مبنی بر عدم نیاز به حمل چتر بر روی گوشی هوشمند کاربر ظاهر می شود.

این خبر را خبرگزاری مهر و برخی دیگر از خبرگزاری‌ها منتشر کرده‌اند.