ما انتظار نداریم که 50 میلیون از مردم ایران، این موسیقی را بشنوند و از آن لذت ببرند. چون موسیقی غذای روح است و هر کس می‌تواند با توجه به سلیقه‌ای که دارد، غذای روحش را انتخاب کند. نباید نظر عده محدودی که با موسیقی ایران مخالفت می‌کنند را ملاک قرار داد.این مخالفت‌ها در همه دوره‌ها وجود داشته اما هیچ گاه موسیقی اصیل ایرانی را زیر سؤال نبرده است.
چون موسیقی سنتی ایران ریشه در فرهنگ و سنتهای ایرانی دارد و مانند تخت جمشید، سی و سه پل و.همیشه ماندگار است و از بین نمی‌رود. هر چند گاه نوع خاصی از موسیقی مورد قبول اکثریت جامعه قرار گرفته، اما مهم این است که جایگاه موسیقی ایران، از سال‌ها پیش محکم شده است. البته گاه موسیقی مبتذل غربی روی موسیقی ایران تأثیر گذاشته اما آن را از بین نبرده است.
از طرفی موسیقی ایران قابل ارائه در دنیا نیز هست. به‌عنوان مثال، دوماه پیش تور بزرگی با گروه دستان در آمریکا داشیتم.پیش از این نیز در اروپا کنسرت‌هایی اجرا کرده‌ایم که در آنها شاید تنها 10 الی 20 ایرانی حضور داشتند و بقیه حاضران اروپایی‌بودند. خیلی جالب بود که اروپایی با موسیقی ایرانی ارتباط برقرار می‌کردند.
چون موسیقی یک زبان بین‌المللی است و با این که ما اشعارمان را به فارسی می‌خوانیم، توانستیم با ریتم و سازهای موسیقی مخصوص ایران، توجه مخاطب اروپایی را نیز جلب کنیم. این نشان می‌دهد که موسیقی سنتی ایران ویژگی‌هایی دارد و به خاطر همین ویژگی هاست که مورد مخالفت و موافقت قرار می‌گیرد.
اما همین مخالفت‌ها نیز باید باشد چون اگر همه یک نوع موسیقی را دوست داشته باشند، باید به آن نوع موسیقی شک کرد.
