به گزارش همشهری آنلاین به نقل از گاردین، انریکه سرپا یک روزنامه‌نگار کوبایی بود که برای گذران زندگی خانواده‌اش کار می‌کرد و در وقت‌های بیکاری داستان می‌نوشت اما همینگوی همان زمان یکی از سرشناس‌ترین رمان‌نویس‌های جهان بود که در جستجوی منبع الهام به هاوانا رفته بود.
پژوهش‌های تازه پروفسور اندرو فلدمن نشان‌دهنده شباهت‌های انکارناپذیر و باورنکردنی میان برخی از مهم‌ترین داستان‌های همینگوی با آثار نویسنده نه‌چندان سرشناس کوبایی است. در واقع نویسنده آمریکایی برنده نوبل تعدادی از برجسته‌ترین آثار خود را در دوران اقامت در کوبا در سال‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ خلق کرد، از جمله «داشتن و نداشتن» و «پیرمرد و دریا». هر چند او معتقد است نمی‌توان به این کار همینگوی سرقت ادبی گفت.
دکتر فلدمن می‌گوید: «سرپا داستان «نیزه‌ماهی» را در ۱۹۳۶ منتشر کرد که درباره رابطه یک پسر و پیرمردی ماهیگیر است و پیرمرد در جریان درگیری با نیزه‌ماهی کشته می‌شود. می‌بینید که داستان بسیار به «پیرمرد و دریا» شباهت دارد که همینگوی آن را در ۱۹۵۲ به بازار فرستاد. موضوع رمان «قاچاق» سرپا هم درباره مدیریت یک ساز و کار قاچاق الکل است؛ کاملا شبیه «داشتن و نداشتن» همینگوی با موضوع قاچاق.»
گرچه «قاچاق» سال ۱۹۳۸ در هاوانا منتشر شده و کتاب همینگوی یک سال پیش از آن به بازار آمده بود اما فلدمن شواهدی در دست دارد که نشان می‌دهد همینگوی دستنوشته‌های کتاب سرپا را خیلی پیش از نخستین دیدار خود با او در ۱۹۳۴ خوانده بود. استاد آمریکایی بر این باور است که نوشته‌های همینگوی در مضمون و شیوه نگارش بسیار از دوست کوبایی او الهام گرفته‌اند.
فلدمن در پژوهش‌هایی خود به نامه‌ای برخورده که در آن مارتا گلهورن (همسر همینگوی برای مدتی کوتاه) از ویراستار آثار شوهرش خواسته برای انتشار نوشته‌های سرپا به زبان انگلیسی کاری کند. مارتا به نقل از همینگوی آثار نویسنده کوبایی را «خارق‌العاده» توصیف کرده بود.
پژوهش‌های فلدمن درباره سال‌های حضور همینگوی در کوبا قرار است ماه جاری میلادی در قالب کتاب «ارنستو: داستان ناگفته همینگوی در کوبای انقلابی» روانه بازار شود. خالق «زنگ‌ها برای که به صدا درمی‌آیند»، «وداع با اسلحه» و «خورشید همچنان می‌دمد» در ۱۹۶۱ در ۶۱ سالگی از دنیا رفت.
نظر شما