نمی‌خواهم کنترل شوم!

هرچند جهان این رمان، ظاهراً جهانی تخیلی است و روند زندگی در آن با جهان، متفاوت، اما گویی این خود ماییم که در عالم خیال به دنبال خواسته‌ها و آرزوهایمان می‌رویم و هم‌چنان ویژگی‌های مثبت و منفی خودمان را داریم.

از همان آغاز داستان با موضوع انتخاب محل و روش زندگی آینده‌ی نوجوانانِ در آستانه‌ی فارغ‌التحصیلی مواجه می‌شویم و در همان لحظه‌های دشوار اندیشیدن به انتخاب، شیطنت‌های نوجوانانه بعضی از آن‌ها هم گل می‌کند: «آرتا و هیلادومیز آن طرف‌تر پایشان را زیر چرخ‌های کوتاه ۰۱۳ می‌گذارند و برایش جفت‌پا می‌گیرند. روبات کله‌پا می‌شود، سینی‌های غذا پخش می‌شود کف سلف‌سرویس مدرسه، من و پاشاوراما هم می‌خندیم. هرچند از هردوتایشان حالمان به هم می‌خورد.» در همین چند سطر علاوه بر شیطنت بچه‌ها، با حس‌های آن‌ها نسبت به هم‌دیگر هم آشنا می‌شویم.

مدت زیادی نمی‌گذرد تا وارد ماجرای فرار این سه دوست صمیمی از کشور نوجوانان بشویم و در نقشه‌کشیدن و فرار و تجربه‌های گوناگون همراهشان شویم. جهان داستان گاهی ما را به یاد تصاویری می‌اندازد که از زندگی زنبور عسل یا مورچه‌ها شنیده‌ایم که گویی هر سه دسته از آن‌ها وظیفه‌ی مشخصی دارند و همواره باید به شکل مشخص و با قواعد ثابتی، فقط به انجام آن وظیفه مشغول باشند. این‌جا هم آدم‌ها چند تیپ هستند. آدم‌های تیپ الف باهوش‌ترند و کارهای تخصصی را برعهده دارند؛ نگهبانی و بسیاری از خدمات هم بر عهده روبات‌هاست و... در این جهان همه‌ی کارها و سخنان و رفت و آمدها و روابط آدم‌ها، کاملاً تحت کنترل است.

رمان سفیر شهر آدم‌نباتی‌ها، به قلم ضحی کاظمی و تصویرگری سوسن آذری، در ۱۷۷ صفحه، ابتدا در سال ۱۳۹۵ منتشر شد و تا سال ۱۳۹۷ به چاپ چهارم رسید. ناشر این کتاب «هوپا» و قیمت آن ۱۷هزار تومان است.

در توضیح پشت جلد کتاب آمده است که این داستان در آینده و بعد از جنگ جهانی پنجم اتفاق می‌افتد، وقتی که «همه‌چیز در دنیا تغییر کرده، خبری از حیوانات و گیاهان نیست و انسان‌ها دیگر به شکلی که امروز می‌شناسیم، نیستند. انسان‌ها دو دسته‌ شده‌اند، انسان‌های تیپ «الف» و انسان‌های تیپ «ی» یا همان آدم‌نباتی‌ها. آدم‌های تیپ الف کار می‌کنند و آدم‌نباتی‌ها فقط می‌خورند و می‌خوابند و بازی می‌کنند. ماجرای «سفیر شهر آدم نباتی‌ها» از آن‌جا آغاز می‌شود که...»