نشریه انگلیسی اکونومیست در پایگاه اینترنتی خود نتایج یکی از جالبترین این نظرسنجیها را منتشر کرد.
این نظرسنجی بزرگ با مشارکت چند رسانه و مرکز نظرسنجی از آمریکا، ژاپن، انگلیس، فرانسه و آلمان انجام شده است. سیانان، آساهی شیمبون، لوپوئن، گلوباند میل و مرکز لوادا از جمله این مراکز نظرسنجی هستند.
موضوع این نظرسنجی میزان محبوبیت رهبران مختلف جهان از محبوبترین تا نامحبوبترین است. رهبران 7 کشور دنیا در این نظرسنجی موضوع پرسش مردم قرار گرفتهاند.
همانطور که میتوان پیشبینی کرد در انتهای این رده بندی نام جورج بوش دیده میشود. هم ردیف با جورج بوش، گوردون براون، نخستوزیر انگلیس ایستاده است که دلیل محبوب نبودنشان را در 2 نکته میتوان خلاصه کرد.
اولین آن این است که مردم کشور انگلیس و دنیا هنوز نام تنها همپیمان آمریکا در حمله به عراق را فراموش نکردهاند. اگر چه این تونی بلر بود که تصمیم به همراهی بوش در جنگ عراق گرفت؛ اما براون هم جانشین اوست و هم همحزبیاش.
نکته دومی که باعث محبوب نبودن براون شده است، سردی خود او و ناتوانیاش در برقراری ارتباط با مردم است. براون حتی کت و شلوار و کراواتش را هم به ندرت عوض میکند و کسالتبارترین رهبر انگیس لقب گرفته است.
کمتر از یک سال پیش نیکولا سارکوزی رئیسجمهوری فرانسه با کسب 53درصد از آرا مردم این کشور جانشین ژاک شیراک پیر شد.
اما اکنون درحالیکه عمر حضور او در کاخ الیزه هنوز به 12ماه نرسیده، میزان محبوبیتش به شدت کاهش یافته است. زندگی خصوصی سارکوزی که رسانههای فرانسوی آن را به نام شوی سارکو مضحکه کردهاند، یکی از اصلیترین دلایل این محبوب نبودن است.
سارکوزی بعد از پیروزی در انتخابات ریاستجمهوری از همسر خود جدا شد و بعد از چند ماه مسافرت و حاضر شدن در مقابل دوربینهای خبرنگاران به همراه یک مدل ایتالیایی، سرانجام هفته گذشته با او ازدواج کرد. اما یاسو فوکودای ژاپنی از سارکوزی هم نامحبوبتر است.
او که چند ماه پیش قدرت را از جونیشیرو کوایزومی تحویل گرفت، اکنون با فهرستی از مشکلات داخلی و خارجی روبهروست که میراث دولت قبل است. اما استفان هارپر نخست وزیر کانادا به همراه آنجلا مرکل صدراعظم آلمان از محبوبترین رهبران کشورهایشان و مردم دنیا هستند.
مرکل اولین صدراعظم زن در آلمان است و مردم این کشور لقب مادربزرگ را به او دادهاند. اما در راس این جدول ولادیمیر پوتین قرار دارد.
او که آخرین ماههای حضور در کاخ کرملین را میگذراند هنوز در داخل کشورش قدرت زیادی دارد و در عرصه جهانی هم موقعیت روسیه را از دوران متزلزل دهه 1990 به شدت ارتقا داده است.