در ابتدای این مقاله آمده است، در یک سال گذشته ما شاهد تعهد مردم عراق به حفاظت از تمامیت ارضی خود بودهایم.
نیروهای ارتش و پلیس عراق امنیت بخش عمده این کشور را به دست گرفتهاند. روابط کشورهای همسایه در خاورمیانه هم در حال بهبودی است. به همین دلیل رهبران عراقی در انتظار رابطهای معمولیتر با آمریکا هستند.
در ادامه این یادداشت آمده است، مرحله حیاتی و مهم در این روند ماههای آینده خواهد بود. در ماههای آینده سفیر ما در عراق مذاکرات درباره چارچوب اولیه روابط عادی با دولت عراق را آغاز خواهد کرد. در این مذاکرات است که توافقنامه درباره «وضعیت نیروها» در عراق هم به امضا میرسد. وزرای خارجه و دفاع آمریکا در این مقاله از کنگره و مردم آمریکا خواستهاند تا با حمایت از تلاشهای دیپلماتهای ارشد و افسران نظامی در این مذاکرات، در تأمین منافع حیاتی واشنگتن و بغداد کمک کنند.
این 2 وزیر آمریکایی با اشاره به اینکه هرگاه نیروهای نظامی آمریکا در نقطهای در خاک خارجی مستقر میشوند، مسائل حقوقی به وجود میآید، بر اهمیت توافقنامه وضعیت نیروها در عراق تأکید کردهاند. این توافقنامه در حقیقت شرایط و موقعیت حقوقی نیروهای نظامی آمریکا در کشور عراق را مشخص میکند. اکنون آمریکا با 115 کشور توافقنامه وضعیت نیرو دارد که در آن شرایط و الزامات حقوقی نیروهای نظامی مشخص شدهاست.
اما در عراق تا کنون به جای چنین توافقنامهای، قطعنامههای سازمان ملل مشخصکننده وضعیت نیروهای نظامی آمریکا در عراق بودهاست. مهلت این قطعنامهها در پایان سالجاری میلادی به پایان میرسد و به این ترتیب واشنگتن بهدنبال عقد توافقنامهای حقوقی برای این منظور است.
در این توافقنامه همه مسائل حساس مربوط به حضور نظامیان آمریکایی در عراق مشخص خواهد شد. از جمله این مسائل موضوع مأموریت، چگونگی محاسبه خطای نظامیان و مدت زمان این مأموریت است. رایزنی درباره چگونگی تدوین این توافقنامه از چند روز پیش با کمیتههای سنا شروع شده است.
رایس و گیتس در مقاله خود در واشنگتن پست تأکید کردهاند که تدوین این توافقنامه به هیچ وجه دست رئیسجمهوری بعدی آمریکا را نخواهد بست. آنها در انتهای مقاله خود نوشتهاند: شکی نیست که سال 2008 سال مهم و حساسی برای عراق است. قرار است تعداد نیروهای نظامی آمریکا در عراق در این سال کاهش یابد، ماهیت مأموریت آمریکا در عراق تغییر کند و عراقیها خود مسئولیت اداره امور را به عهده بگیرند.
اما نیاز به حضور نظامی آمریکا هنوز هم در عراق وجود دارد اما عراقیها خواستار برقراری روابط عادی با آمریکا هستند. چنین رابطهای پایه و اساس موفقیت آمریکا در عراق را تشکیل میدهد. دولت آینده آمریکا میتواند بر همین پایه و اساس سیاستهای بعدی خود را در قبال عراق پایهگذاری کند.