از ۲هفته پیش نمایندگان مجلس شورای اسلامی طرحی را با عنوان تشدید مجازات اسیدپاشی در دستور کار قرار دادهاند و تاکنون چند ماده از آن به تصویب رسیده و قرار است این هفته نیز در جلسات آتی مجلس مواد دیگر این طرح مورد بررسی قرار گیرد. به همین بهانه با تعدادی از شهروندان در ارتباط با قوانین و مجازاتهایی که باید برای اسیدپاشی تعیین شود و طرح مجلس گفتوگو کردهایم.
مرد میانسال که خود میگوید ۳فرزند دارد و یکی از آنها دختر است، کیسه پر از دستمالش را روی زمین میگذارد و میگوید: «فقط اعدام! خدا را خوش نمیآید، دخترهایی که ۲هفته پیش به مجلس آمده بودند، هر کدام هزاران امید داشتند اما حالا همه زندگیشان از بین رفته است. بهنظر من اعدام بهترین مجازات برای اسیدپاشان است. »
کمی آنسوتر از مرد دستمالفروش، جوانی کنار خیابان روی موتور نشسته و مشغول بازی با گوشی است. از او میپرسم به نظرش مجازات کسی که اسیدپاشی میکند چیست؟ سرش را بالا میآورد، موبایلش را داخل جیبش میگذارد و میگوید: «اسیدپاشی بیشترین ظلم است و هر کسی مسئول رفتار خودش است؛ باید اعدام شود یا همان بلا را سر خودش بیاورند. »
کنار کیوسک کلانتری در میانه شهر ۲سرباز از آفتاب سوزان به سایه پناه بردهاند و مشغول صحبتاند. یکی از آنها در پاسخ به اینکه مجازات اسیدپاشی چه باید باشد کلاهش را برمیدارد و دستی به سر ماشینشدهاش میکشد و میگوید: «کسی که شخصی را از زندگی ساقط کند حکمش فقط مرگ است! » سرباز کناریاش با لهجه خاص خود میگوید: «نه! باید همان کار را با خودش انجام دهند. اینطوری بهتر است. بهنظرم مرگ برای این افراد عروسی است؛ یک لحظه راحت میشوند. اگر میخواهند جلوی اسیدپاشی را بگیرند باید همان اندازه رویش اسید بپاشند تا او هم در همان شرایط مشابه زندگی کند. »
به دختر جوانی که به سمت مترو میرود میگویم که مجلس در حال بررسی طرح تشدید مجازات اسیدپاشی است و از او میپرسم به نظرش مجازات کسانی که روی دیگران اسید میپاشند و به آنها صدمه میزنند، چیست؟ نگاهش پشت عینک آفتابی مشخص نیست اما وقتی کلمه اسیدپاشی را میشنود خشم را در صدایش میتوان حس کرد: «باید اشد مجازات باشد! کسی که قربانی است تا آخر عمر باید با این صدمه زندگی کند، دیه هم باید به قربانی تعلق بگیرد و دولت باید از او حمایت کند. »
- قصاص بهترین حکم است
داخل ایستگاه تاکسی یکی از رانندهها فریاد میزند: «ونک! ونک! » و با صدای آرامتری از رهگذران میپرسد: «ونک خانم؟ »، «ونک آقا؟ » به او ماجرای پیگیری قانون تشدید مجازات اسیدپاشی در مجلس را میگویم، چیزی نشنیده است و با تعجب میگوید: «مگر همین حالا این افراد اعدام یا قصاص نمیشوند؟ » بعد که میگویم بهنظر شما باید چگونه مجازات شوند؟ میگوید: «برای این افراد اگر صدمه و آسیبی که وارد میکنند زیاد باشد فقط حکم اعدام باید صادر شود، اگر هم نه باید حکم زندانی طولانیمدت و بدون هیچگونه بخشش برایشان بریده شود. »
او در ادامه روی نیمکت کنار همکارانش مینشیند و بعد از چند لحظه سکوت میگوید؛ «اگر هم این دو حکم را نمیدهند میتوانند همان کار را با خودش انجام دهند، ببینیم خوشش میآید؟ » رانندهای که کنارش نشسته وقتی ماجرای مجلس و اسیدپاشی را میفهمد وارد گفتوگو میشود و میگوید: «نه! باید اعدام شود. باید ببرندش پای چوبه دار. » راننده دیگری که کنار ایندو نشسته ساکت است، نظرش را جویا میشوم، کمی فکر میکند و میگوید: «تنها مقابله به مثل حکم مناسب است! »
در ایستگاه تاکسیها ماشینهای زردرنگ پشت هم قطار شدهاند و مسافران به نوبت سوار ماشین میشوند. یکی از مسافران که دختر جوانی است و میگوید دانشجوی رشته روانشناسی است، در پاسخ به اینکه چه مجازاتی برای اسیدپاشی باید در نظر گرفته شود؟ میگوید: «نمیتوان حکمی کلی و بهطور یکسان برای همه اسیدپاشیها اجرا کرد. باید پرونده هر کسی بهطور جداگانه بررسی شود تا علت مشخص شود و بعد از آن میتوان درباره حکمش نظر داد. » او در ادامه میگوید: «بهنظرم اعدام نمیتواند قانون درستی باشد ولی باید کارشناسان در اینباره به جمعبندی برسند و ببینند که چه حکمی میتواند بازدارنده باشد. »
از ایستگاه تاکسی فاصله میگیرم و با راننده جوان مسافرکشی که کنار خیابان ایستاده و فریاد میزند: «مستقیم» همصحبت میشوم و به او درباره بررسی پرونده قانون تشدید مجازات اسیدپاشی در مجلس میگویم، لحظهای سکوت میکند و میگوید: «من کاری ندارم به این کارها، دنبال یک لقمه نان برای زن و بچهام هستم. بهنظر نمایندهها بهجای این قوانین باید فکری برای مشکلات اصلی کشور و جوانها کنند. »
زن جوانی که جلوی ماشین مرد جوان نشسته و صدای ما را میشنود وارد بحث میشود و میگوید: «من مخالف حرفهای این آقا هستم. حتما باید برای اسیدپاشی قانون تعیین کنند اما بهنظرم باید فرهنگسازی هم شود، چرا باید یک مرد بعد از نه شنیدن از دختری که دوست دارد روی او اسید بپاشد؟ بهنظرم بخش مهمی از پروندههای اسیدپاشی که در روزنامهها منتشر میشود بهدلیل فرهنگ نه شنیدن و خشم زیاد در جامعه است. بهنظرم نمایندگان مجلس باید قوانین بازدازنده مشخص کنند ولی در عین حال فرهنگسازی هم مهم است. »
نظر شما