نبود حتی یک لودر در منطقه میانکاله کار خاموش کردن آتش را ۱۲ ساعت به درازا کشاند. در حالی که به اعتقاد متخصصان اگر حتی یک لودر در منطقه وجود داشت و تیم اطفاء حریق ساعت‌ها منتظر مناسبات اداری برای درخواست تجهیزات نمی‌ماندند، وسعت کمتری از پناهگاه حیات وحش میانکاله در آتش می‌سوخت.
حسینعلی ابراهیمی کارنامی مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران با اشاره به جزئیات عملیات اطفاء حریق در منطقه میانکاله گفت: محیطبانهای این منطقه معتقدند که عامل انسانی شروع کننده حریق بوده است. آتشی که روز چهارشنبه شروع و پنجشنبه بامداد خاموش شد، احتمال دارد به دلیل آتش‌های زیر خاکستر که خطرناکترند، دوباره از سرگرفته شود. وزش باد شدید از غرب به شرق، آتش میانکاله‌ای را که امسال به دلیل بارندگی‌های بهار سرسبزتر شده بود، شدیدتر کرد.
او در گفت‌و گو با خبرنگار گروه زیست‌بوم همشهری گفت: با وجود اینکه همه مناطق اطراف میانکاله برای امداد رسانی اعلام آمادگی کردند و نیرو و امکانات ارسال کردند، این عملیات ۱۲ ساعت به طول انجامید. اگر ما خودمان لودر داشتیم این آتش زودتر خاموش می‌شد. مدت‌هاست که درخواست لودر داده‌ایم ولی تامین اعتبار نشده است. لودرهایی که از شهرهای مجاور به منطقه ارسال شدند ۴۵ کیلومتر را فقط در جاده خاکی طی کرده‌اند.
لودر برای طی کردن این مسافت باید ۱ ساعت خاموش باشد تا سیستم موتورش خنک شود. خیلی‌ها می‌گویند که چرا سه ساعته این آتش خاموش نشد، در حالی که ۳ ساعت طول کشیده است تا لودر به این منطقه برسد. کسی که کارش محیط زیست نباشد این نکات را متوجه نمی‌شود و فکر می‌کند می‌توان آتش را به راحتی و زود خاموش کرد. ما نیاز به ماشین‌آلات سنگینی داریم که متعلق به خودمان باشد و با شروع کوچکترین آتش‌سوزی، محیط بان خودش دست به کار شود، نه اینکه چندین ساعت فقط صرف هماهنگی و بار زدن امکانات و آب و ... شود.
ابراهیمی کارنامی، با اشاره به اینکه هزینه پشتیبانی از نیروهای امداد با آب و خرما و نان و از جیب خود امدادرسانان تامین شده است گفت: همه مشکلات محیط زیست با یک دهم درصد از بودجه کشور تا ۱۰ سال آینده قابل حل است. هزینه خرید ۵۰۰ ماشین دو دیفرانسیل برای محیط‌بانان سراسر کشور در مقابل هزینه‌های دولت رقمی نیست.
او درباره خسارات وارد شده به پناهگاه حیات وحش میانکاله گفت: ما مبنایی برای ارزش‌گذاری اقتصادی منابع پایه نداریم. در سال ۹۷ از مراکز تحقیقاتی دانشگاه‌ها خواستیم که مدلی برای ارزش‌گذاری ریالی منطقه‌ای مانند جنگل‌های البرز مرکزی که ارزش زیادی برای محیط زیست دارد، انجام دهند. هنوز نتیجه‌ای بدست نیامده است. اگر مشخص شود هر هکتار از اراضی چقدر ارزش ریالی دارد. آن وقت می‌توان گفت که در احداث یک جاده به یک روستا یا حوادثی مانند آتش سوزی میانکاله چقدر خسارت وارد شده است. متاسفانه بخش اقتصادی ما فقط زبان عدد و پول را می‌فهمد. هر چند به نظر من برخی مناطق، ارزشی به مراتب بالاتر از محاسبه اقتصادی دارد.
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران درباره تعداد محیطبانهای منطقه گفت: سرانه محیط‌بان در دنیا وجود ندارد. در حالی که این مبنای علمی ندارد. تعداد محیط‌بان در کشوری که آموزش‌های زیست‌محیطی جدی گرفته شده و قوانین سفت و محکمی حاکم است، با یک کشوری که متخلفان به راحتی دست به تخریب محیط زیست می‌زنند با هم فرق می‌کند. شرایط اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در نحوه و میزان حفاظت موثر است.
تعداد محیط‌بان حتی در بخش‌های مختلف یک کشور با هم فرق می‌کند. مناطقی وجود دارد که مردم خود به خود از محل زندگیشان محافظت می‌کنند و متخلف کمتر جرات می‌کند در این منطقه آفتابی شود. مناطقی مثل سلسله جبال زاگرس هم وجود دارد که به لحاظ فرهنگی شکار و تفنگ اجزاء ارزشمندی تلقی می‌شود بنابراین نحوه محافظت در این دو منطقه فرق می‌کند. نمی‌توان فرمولی تعریف کرد. در پارک ملی کویر، منطقه بین گرمسار، سمنان و اصفهان به دلیل نوع پوشش گیاهی به طور متوسط ۲۵ محیط‌بان کفایت می‌کند ولی در پارک ملی کیاسر که حدود ۷ هزار هکتار جنگل است حداقل، ۲۵ تا ۳۰ محیط‌بان نیاز است.
در آتش سوزی واپسین روزهای هفته گذشته در پناهگاه حیات وحش میانکاله بیش از ۴۰۰ هکتار از منطقه در آتش سوخت.
نظر شما