- زندگینامه استراماچونی
- خودتان را برای مردم ایران بیشتر معرفی کنید.
من در رم متولد شدم و یک ایتالیایی هستم. بخش اول زندگی را در رم گذراندم و تا ۱۳ سالگی در همین شهر بودم و بعد برای ادامه فوتبال به بولونیا رفتم. آن زمان ۱۵ سال داشتم و من خیلی زود شهر خود را ترک کردم و این برای من سخت بود زیرا جوان بودم. در حال رشد بودم و از حد نرمال بیشتر برای من سخت گذاشت. من تحصیلات کلاسیک را ادامه دادم و فوتبال در کنار درس بود. دوران سختی داشتم؛ دو عمل روی زانو داشتم و کارم به سومین عمل رسید. ما در ایتالیا یک ضرب المثل داریم که می گوید اگر دری روی تو بسته شد، دری روی تو باز می شد. در ۲۳ سالگی سرمربی یک تیم آماتور با بازیکنا ۱۳-۱۴ ساله شدم. فقط برای لذت و سرگرمی این کار را می کردم و برنامه ای نداشتم. بعد از حضور در این باشگاه آماتور، یک تیم آماتور به من پیشنهاد داد و من مشغول کار شدم و با آن تیم قهرمان لیگ های آماتوری شدم. باشگاه آ اس رم من را دعوت کرد و من ۶ سال آنجا حضور داشتم. از بازیکنان تشکر می کنم؛ به ویژه از آقای کونته. او پدر فوتبالی من بود. ۶ سال سابقه حرفه ای در رم و اینتر میلان و دیگر تیم ها داشتم.
- در مورد خانواده خودتان هم اگر علاقه دارید صحبت کنید.
من پدر و مادرم و برادرم را دوست دارم. برادرم یک مهندس است. ۱۰ سال قبل ازدواج کردم و دو فرزند دارم؛ یک پسر به نام جولیو و یک دختر به نام النا. یکی ۵ ساله و دیگری ۳ ساله است. ما مانند اکثر خانواده های ایتالیایی به خانواده اهمیت می دهیم. مانند تمام کشورها.
- در خانواده شما تنها چهره ورزشی هستید؟
پدر من معمار بود و مادرم زبان ایتالیایی درس می داد. همه خانواده ما دکتر و مهندس هستند و من تنها ورزشی هستم اما از یک دیدگاه این بهتر بود. من سال به سال و روز به روز به عنوان جوانترین مربی سری آ و به عنوان یک جوان ۱۹ ساله در سطح اول فوتبال سری آ تجربه می کردم و این برای من دلنشین بود.
- بزرگترین موفقیت ورزشی شما چیست؟
از رم به اینتر میلان رفتن بزرگترین موفقیت ورزشی من بود. این در ایتالیا ساده نیست. من به عنوان با استعدادترین مربی در رم شناخته شدم و البته می خواستم در رم باقی بمانم زیرا شهر من بود و طرفدار تیم بودم. با مالک باشگاه، آقای سنسی صحبت کردم. بعد از صحبت با او من باشگاه را ترک کردم و به میلان نقل مکان کردم و این حالت عجیبی برای یک مربی جوان و مطبوعات بود. در حقیقت ایتالیا روی این موضوع خیلی مانور داد. شبکه های رسانه ای زیادی وجود دارد. با موراتی صحبت کردم و قرار شد ۲ فصل سرمربی باشم و ۶۰ بازی سرمربی اینتر باشم.
- آیا شناختی از فوتبال ایران داشتید؟
وقتی استقلال ماه آپریل با من تماس گرفت، من برای فوتبال ایران و آسیا آماده نبودم. روز به روز جمع آوری اطلاعات کردم و کار سختی داشتم. از کسانی که درباره فوتبال آسیا خبر داشتند، کسب اطلاعات کردم و این قدم اول من بود. من به این فوتبال احترام می‌گذارم. فکر نمی‌کردم وارد ایران شوم و در ایران کار کنم زیرا در اروپا زندگی می کردم.
- در مورد بازیکنان بزرگ ایران در گذشته اطلاعاتی دارید؟ می دانید آقای گل جهان از ایران است؟
برای من درباره افتخارات باشگاه و تاریخ و چهره‌های بزرگ فوتبال ایران صحبت کردند. ایران به طور حتم یکی از بهترین فوتبال‌ها را در آسیا دارد. من می‌خواهم خیلی بیشتر از ایران بدانم.
- چه چیزی نظر شما را در ایران جلب کرده است؟
اولین چیز خوش آمد گویی واقعی و حقیقی بود. بعد از ورود به هر کشوری به شما خوش آمد می گویند اما مردم ایران از قلب خود مهربان هستند و با تمام وجود به شما محبت می کنند. دوم هوا؛ من فکر می کردم نمی توانم از گرما نفس بکشم اما اینگونه نبود. سوم غذا؛ ما ایتالیایی هستیم و فرهنگ غذایی غنی داریم. برای ما سخت است که غذای کشورهای دیگر ما را جذب کند اما غذای شما خوب و دلچسب است. اینجا ترافیک زیاد است که با توجه به جمعیت، نرمال است.
- ولاسکو را چقدر می شناسید؟
او کلید قبول کردن من برای این قرارداد بود. فکر نمی کردم به ایران سفر کنم و در ایران کار کنم زیرا در اروپا زندگی می کردم. یک مکالمه جذاب با ولاسکو داشتم؛ یک مکالمه طولانی. او اطلاعات کاملی در مورد مردم خوب ایران و مهربانی آنها داد. همسر من نیز با همسر ولاسکو صحبت کرد. این اطلاعات ارزشمند خیلی به قبول پیشنهاد استقلال کمک کرد.
*دوست ایتالیایی در ایران دارید؟
هنوز نه. یک دوست ایرانی خارج از ایران دارم و ۱۰ سال است او را می شناسم. آن چیزی که در خارج از ایران درباره شما می‌گویند اصلا واقعی نیست. دوستان من اطلاعات ارزشمندی به من دادند. من منتظر هستم که همسرم به ایران سفر کند. کشور شما جای جذابی است و با آنچه من شنیده بودم تفاوت دارد.
- طرفدار کدام ایتالیایی هستید؟
آ اس رم. زیرا در رم هیجان فوتبال مانند تهران است. من از رم می‌آیم. در مرکز رم محله‌ای وجود دارد و فوتبال در آن جریان دارد. من شانس حضور در اینتر را داشتم و با طرفداران این تیم نیز رابطه خوبی داشتم و این تیم همیشه در قلب من است.
- طرفدار تیم دیگری در خارج از ایتالیا هستید؟
ما ایتالیایی ها فقط طرفدار کشور خود هستیم و به آن افتخار می‌کنیم اما تیم های دیگری هستند که خوب بازی می‌کنند.
- به سرمربی گری تیم فوتبال ایتالیا فکر کردید؟
صادقانه بگویم؛ ۲ مرتبه برای تیم زیر ۲۱ ساله ایتالیا به من پیشنهاد دادند و من خوشحال شدم. من خود را مدیون آریگو ساکی می دانم. اگر الان مربی هستم، به دلیل یادگیری سبک فوتبال ایتالیایی در مدرسه فوتبال ایتالیایی ها است. مدرسه ای ارزشمند که خیلی از مربیان ایتالیا دانش خود را در آنجا کسب کردند.
- کار کردن در ایران باعث پیشرفت شما در مربیگری می‌شود؟
حتما؛ زیرا یک فرهنگ متفاوت است. اینجا باعث می شود من تجربه بیشتری کسب کنم و سرمربی بهتری شوم. این باعث می شود من نه تنها سبک استقلال بلکه سبک دیگر تیم ها را تجربه کنم. زمانیکه حضوری آن را می بینی، بهتر درک می کنی و بهتر از فیلم است.
- نظر کارمبو درباره شما چیست؟
او یک بازیکن بزرگ است که جام جهانی را گرفته است. من بازی او را دوست داشتم. ما در دوره‌ای با هم رقیب بودیم. او سبک بالایی از فوتبال را ارائه می‌دهد.
- حرف پایانی شما با هواداران فوتبال چیست؟
ابتدا می خواهم از هواداران تشکر کنم زیرا در ایتالیا احساس کردم آنها من را می خواهند و من آنها را درک می کنم. آنها با محبت بودند و من می خواهم بیشترین موفقیت را با استقلال کسب کنم.
نظر شما