روزشمار جدایی کوزوو از صربستان

خبرگزاری سوئیس پیش از وقوع این رخداد، روزشماری را در خصوص روند جدایی کوزوو از صربستان به شرح زیر منتشر کرده است:

1974:
قانون اساسی یوگسلاوی کوزوو را استانی خودمختار جزو جمهوری صربستان اعلام کرد.

1989:
اسلوبودان میلوشویچ (Slobodan Milosevic)، رییس جمهور وقت خودمختاری کوزوو را لغو و نیروهایی را برای سرکوب تظاهرات به این منطقه اعزام کرد.

1991:
جدایی‌طلبان خواستار ایجاد جمهوری کوزوو شدند که مورد پذیرش آلبانی، کشور همسایه آن قرار گرفت.

1992:
ابراهیم روگووا (Ibrahim Rugova) به سمت ریاست این جمهوری برگزیده شد و قول داد استقلال این منطقه را از راه‌های مسالمت‌آمیز پیگیری کند.

1996:
ارتش آزادیبخش کوزوو (UCK) درگیری‌هایش با واحدهای صربی بیشتر شد. درگیری‌ها در اواخر بسیار شدید شد.

آوریل 1998:
در یک همه‌پرسی 95 درصد صرب‌ها میانجی‌گری بین‌المللی در مناقشه کوزوو را رد کرد. بدین ترتیب تحریم‌های بین‌المللی علیه بلگراد وضع شد.

اکتبر 1998:
پس از کشتار جمعی آلبانی‌تبارهای کوزوو، ناتو به صربستان حمله هوایی کرد.

فوریه- مارس 1999:
بلگراد توافقنامه صلح با میانجی‌گری بین‌المللی را رد کرد.

24 مارس 1999:
ناتو حملات هوایی به صربستان را آغاز کرد که 78 روز به طول انجامید.

10 ژوئن 1999:
میلوشویچ اعلام کرد آمادگی دارد نیروهای صربستان را از کوزوو خارج کند.

12 ژوئن 1999:
50 هزار سرباز ناتو در مواضع کوزوو مستقر شدند. این استان تحت قیمومت سازمان ملل در آمد.

فوریه 2002:
انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری در کوزوو برگزار و روگووا در مسند قدرت باقی ماند.

مارس 2004:
حملات خونین متعددی میان گروه‌های جمعیتی متخاصم به ویژه از سوی آلبانی‌تبارهای کوزوو علیه صرب‌ها صورت گرفت.

ژانویه 2006:
روگووا از عارضه سرطان ریه جان باخت.

فوریه 2006:
با میانجی‌گری سازمان ملل مذاکرات موسوم به تعیین وضع کوزوو آغاز شد.

اکتبر 2006:
صربستان در یک همه‌پرسی قانون اساسی جدیدی را تصویب کرد که در آن کوزوو جزو لاینفک این کشور اعلام شد.

26 ژانویه 2007:
مارتی آهتیساری، فرستاده ویژه سازمان ملل به گروه تماس کوزوو (آلمان، فرانسه، ایتالیا، انگلیس، آمریکا و روسیه) طرح خود را برای استقلال کوزوو تحت نظارت بین‌المللی ارایه کرد. صربستان و روسیه این تصمیم را رد کردند.

ژوئیه 2007:
روند صلح با میانجی‌گری سازمان ملل شکست‌خورده اعلام شد. مذاکرات بیشتر تروئیکا اتحادیه اروپا، آمریکا و روسیه که تا دسامبر به طول انجامید، هیچ راه حلی را ارایه نداد.

17 نوامبر 2007:
هاشم تاچی، رهبر سابق جدایی‌طلبان پیروزی انتخابات پارلمانی را در کوزوو از آن خود کرد و نخست‌وزیر شد. او قول داد به زودی این منطقه را به استقلال می‌رساند.

فوریه 2008:
کوزوو خود را برای استقلال آماده کرد.